Kunst op Zondag | Volg de leider

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
, Serie:

De PvdA zoekt een nieuwe leider. Eentje die een grote schare volgers aan de partij weet te binden. Gaat het nu om leiderschap of volgzaamheid?

Sommige kunstenaars brengen leiderschap in verband met blindheid. De afbeelding hierboven is  het ‘Follow the leader’ van Andre Dluhos.

Toen in de V.S. de discussie woedde of het land Irak moest binnenvallen, maakte Gil Scullion de installatie ‘Follow the leader’. Hier het onderdeel ‘Blind leading the blind’.

Het ‘Follow the leader’ van de in de V.S. geboren, maar in Iran grootgebrachte Hesam Rhamanian.

Erg groot vertrouwen in het volgen van leiders, komt je in de kunst niet tegen. We hadden hem al eerder in KOZ: Isaas Cordal, die in steden minifiguurtjes plaatste in zijn project ‘Follow the leader’.

De street art kunstenaar Señor X maakt op zijn manier duidelijk dat je leiders niet te veel moet vertrouwen.

De Nederlandse kunstenaar Dennis Teunissen schilderde het perspectief van blinde volgzaamheid.

Anderen menen dat leiderschap alleen gedijt als er een massa is die volgen wil. Hier de bronzen, met rode verf bewerkte beelden van John Tuomisto-Bell.

De in Cuba geboren, later naar Miami uitgeweken Alain Guerra en Neraldo de la Paz recylcen allerlei afval in hun kunst. En maken zo een in lompen gehulde massa, die achter de leiders aansjokt.

Beeldend kunstenaar en vormgever Mario Caicedo Langer recycled huishoudelijk materiaal tot robotachtige objecten. Beeldt hij het automatisme van volgzaamheid uit?

Als iedereen dezelfde  visie op leiderschap zou hebben, als hierboven de revue is gepasseerd, vraag je je af waarom er toch altijd naar leiders wordt gezocht. ‘Looking for a leader’ van de Egyptenaar Mohamed Abla.

Awel, vooralsnog worden leiders gezocht, gekozen en aangewezen. Men houdt zich niet bezig met de vraag of leiders nodig zijn, maar meer met de vraag welk type leider gewenst is. Goed leiderschap wordt wel eens vergeleken met het dirgeren van een groot orkest. Dat brengt ons op een fragment uit de oude doos.

De voorzitter van de SER, Alexander Rinnooy Kan solliciteerde naar de baan die Piet Hein Donner voor zijn neus wegkaapte. In 2007 was Rinnooy Kan VPRO’s zomergast en kwam met een fraai fragment uit de film Attrazione d’Amore van Frank Scheffer op de proppen. Kijk wat er gebeurt tijdens een lunchconcert van het Concertgebouworkest en hoe dirigent Chailly meesterlijk leiderschap toont, als de pianosoliste (Maria João Pires) de verkeerde muziek voor haar neus heeft staan.

Welke kunstenaars,  beeldend, musicerend, dansend, fotograferend, filmend of regiserend, zouden goede leiders zijn?

Reacties (8)

#1 HansR

Prachtig thema.

Dat filmpje met Maria João Pires was nieuw voor me. Bijna ongelofelijk dat dit voor kan komen en nog ongelofelijker dat het lukt. Of het leiderschap is van Chailly weet ik niet. Coaching vind ik meer op zijn plaats. Vertrouwen.

Kunstenaars of filosofen als leider lijkt me overigens geen goed idee.
Leiders überhaupt misschien niet, dan maar kunstenaars ;)

  • Volgende discussie
#2 frank

Mooi thema weer PJ! De uitgesproken kunstenaar die leider en antileider tegelijk werd is voor mij Vaclav Havel. Weliswaar geen beeldende kunstenaar, maar toch een echte!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Bullie
  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 L.Brusselman

Wat er zou kunnen gebeuren er als er helemaal geen dirigent meer is verbeeldt Fellini in Prova D’orchestra
http://www.youtube.com/watch?v=M6dAsqkj7BA

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 P.J. Cokema

@001: “Dan maar kunstenaars“. We hebben nu toch een pianist als premier?
@002: Verrek, da;s waar. Dat gad wel even gneoemd mogen worden. Dank voor de aanvulling.
@003: Maar wel een amateur (kunstenaar), in de slechte zin van het woord.
@004: die is mooi.
@005: Na de chaos scharen de musici zich wel weer onder de leiding van de hun vertrouwde dirigent. In deze aflevering van TEDtalk laat Itay Talgam (zelf dirigent geweest, nu organisatieadviseur) “de unieke stijlen zien van zes belangrijke dirigenten uit de 20e eeuw, en trekt daar cruciale lessen uit voor elke leider”. 20 minuten, maar wel de moeite waard.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6.1 L.Brusselman - Reactie op #6

Illustreert ook waarom het orkest zo mooi symbool kan staan voor de maatschappij.En wat er kan gebeuren als gehoorzaamheid ontaardt in blinde volgzaamheid.(de stem van de dirigent vervormt buiten beeld in die van een Duitse dictator)

#7 Bullie

@006@001 Maar wel een amateur in de slechtste zin van het woord

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie