Kunst op Zondag | Textiel

Hoewel het goed gaat met museumbezoek in het geheel, moeten de kleinere musea toch de eindjes aan elkaar zien te knopen. Uit onderzoek van het NRC, vorig jaar, bleek dat de helft van de kleinere musea hun financiële situatie als kwetsbaar of slecht inschat. En uit de ConjunctuurWijzer van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed blijkt dat de kleinere musea voor dit jaar weinig verandering in de negatieve trends verwachten.

Tijd dus om die musea eens wat meer te bezoeken. Het Museum Rijswijk is goed voor een jaarlijks bezoek aan de papier en textiel biënnales. Nu is er, tot 24 september, de textiel biënnale, met 24 kunstenaars uit 14 landen.

Textiel, van welke soort en in welke hoedanigheid dan ook, is één van de materialen die we hier eerder al zagen bij mixed media kunst. Textiel op zichzelf wordt vooral als mode- en designmateriaal gezien, minder als puur kunst.
Op deze biënnale valt borduur-, naai- en weefwerk te zien die het traditionele handwerk ver te boven gaat.

Het is hier al vaker gesteld: de plaatjes halen het niet bij de werkelijkheid dus ga dat zien, ga dat zien.
In de grote zaal van het Museum Rijswijk kunstwerken van onder andere:

June Lee (Korea), Bystander, 2016.

Kate Just (Australië), uit de Feminist Fan serie. Een serie geborduurde replica’s van zelfportretten van vrouwelijke kunstenaars. Herkent u deze zeven kunstenaressen?

Jenni Dutton (Engeland), – Mum rubbing her hands, 2012 (uit de Dementia Darnings serie). Het lijkt getekend, maar het is draad op canvas gestikt. In het echt zeer indrukwekkend om te zien.

In het oude gedeelte van het mueum, het Tollenshuis, zie je hoe moderne kunst ongelofelijk fraai staat in een omgeving van oude architectuur en historische meubels. In deze ruimten loop je langs textielkunst van:

Cristiàn Velasco  (Chili), País Soñado (Country Dream), 2013.

Murat Yildiz  (Turkije), I can’t speak, 2015, uit de 3 monkey series. Ook dit lijkt getekend, maar in werkelijkheid is het met zeer fijne draadjes op canvas gestikt.

Sophia Narrett  (Verenigde Staten), Mean, 2016. Erotisch? Pornografisch? De afbeelding doet vermoeden dat dit een wat kinderlijk en simpel werk is. In het echt is te zien hoe goed en mooi materiaal en kleuren zijn.

Janaina Mello Landini (Brazilië), Ciclotrama 28 (medusa), 2015. Uit de Ciclotramas serie. Een installatie van geknoopt en ontrafeld touw, die de hele ruimte vult.

..

U bent op Sargasso al gewend om uw bijdrage aan de draadjes te leveren, in het Museum Rijswijk kunt u uw bezoek besluiten door op het buitenterras wat na te genieten en uw bijdrage te leveren aan ‘Collective Strings’ (afbeelding boven dit artikel) van Karoline H Larsen (Denemarken).

Verder op deze tentoonstelling: Kristina Aas & Karina Presttun (Noorwegen), Susanna Bauer (Engeland), Renato Dib (Brazilië), Henry Hussey (Engeland), Daun Jeong (Korea), Alice Kettle (Engeland), Tamar Mason (Zuid-Afrika), Jon Riis  (Verenigde Staten), Agnès Sébyleau (Frankrijk), Hannalie Taute  (Zuid-Afrika), Ji Seon Yoon (Korea), Maryam Ashkanian (Iran), Nigel Hurlstone (Engeland), Rieko Koga (Japan/Frankrijk), Laima Oržekauskienė-Ore  (Litouwen).

Helaas moet ook dit museum de eindjes aan elkaar knopen. Met de museumkaart is de toegang niet gratis, maar vraagt men een toeslag van 3 euro.

Meer textiel uiteraard in het Textielmuseum (Tilburg) of bezoek eens andere kleine musea. In het museum Het Leids Wevershuis quilt-vilt- en weefkunst van 17 juni t/m 24 september 2017. Ook in Leiden, in het Textiel Research Centrum nog tot en met donderdag 29 juni ‘Van kaftan tot keppeltje’. Wellicht zit er voor u hier en daar nog meer stof tot bewonderen bij.