Ai, reproductieve kunst. Daar past reproductieve comment bij:
1. Heeft een willekeurig persoon gelijk als hij een voorwerp uitroept tot zijnde kunst?
(reproductie uit dit opus arte)
2. Kunst schijnt de grote gelijkmaker te zijn: koop uzelf een doos smarties, een lekker stuk chocola, een kliederschort en de tweedegoedkoopste set spatels en lijm in de winkel en heeey: misschien hangt uw werk ‘er wel tussen’ over een jaar of honderd. Niet echt dat je dat denkt natuurlijk. Maar je weet maar nooit (gemanipuleerde reproductie uit dit kunstzinnig essay)
3. Verdienste? Zij heeft zonder enige twijfel op een bewonderenswaardige manier de bestaande schilderkunst gesampled en er een smakelijk hapklaar suikergoed van gemaakt. Het maakt haar echter niet tot de eerste uit de geschiedenis gerecycleerde postmodernist.
Verder: we hebben dus te maken met een uiterst populistisch (ja hoor, er was ooit een tijd dat kunst mensenmassa’s boeide) vakman, die geen enkel truukje uit de historie uit de weg ging om kunst naar de goegemeente te brengen. (verminkte reproductie uit dit stukje artis et populis)
4. Het lijkt me dat deze beschouwing hier zeer toepasselijk is:
“2009. Stel het u voor! 91 jaar geleden was men voornamelijk op zoek naar eten, wist de denkende mens (…) dat de Belle Epoque naar de kloten was (…), een finale onthechting en ontkenning van de Waarde”.
En dat kwam dan weer hier uit.
#2
larie
U Zeikt dus oeverloos Peter ( de opus-arte link is de Uwe;)
Zelf denk ik bij het zien..Goh, heeft zeker geen kinderen ter plekke. Deed wel eens wat met chocoladespuit met hagelslag enzo (bijenkorf a’dam 4e verdieping) op canvas. Volgende ochtend willen laten zien aan de kudde, stond op en het “kunstwerk” was leeggelikt.
#3
Crach@t
Zo vanop afstand (espagna en ipod) vond ik Peters comment van hoge communale colatuur getuigen: mooi, en ik poog echt een volgende quoteerbare KoZ klaar te hebben tegen next time…
#4
Peter
@2 Dank u.
@3 Dank uzelve. Toen ik de smarties zag schoot me dezelfde split second uw stukken te binnen. Alle eer komt dus u toe.
#5
Verbal Jam
Heb ik ook wel eens gedaan met doperwtjes. Niks bijzonders, geen kunst aan. En Monroe is nog een van de makkelijkste. Probeer Harry Mulisch maar eens te doen in doperwtjes. Of smarties desnoods. Ben je jaren bezig.
#6
Peter
@5 Valt mee. Hier heb je Mulisch, W.F. Hermans en Arnon Grunberg op een rij.
Reacties (6)
Ai, reproductieve kunst. Daar past reproductieve comment bij:
1. Heeft een willekeurig persoon gelijk als hij een voorwerp uitroept tot zijnde kunst?
(reproductie uit dit opus arte)
2. Kunst schijnt de grote gelijkmaker te zijn: koop uzelf een doos smarties, een lekker stuk chocola, een kliederschort en de tweedegoedkoopste set spatels en lijm in de winkel en heeey: misschien hangt uw werk ‘er wel tussen’ over een jaar of honderd. Niet echt dat je dat denkt natuurlijk. Maar je weet maar nooit (gemanipuleerde reproductie uit dit kunstzinnig essay)
3. Verdienste? Zij heeft zonder enige twijfel op een bewonderenswaardige manier de bestaande schilderkunst gesampled en er een smakelijk hapklaar suikergoed van gemaakt. Het maakt haar echter niet tot de eerste uit de geschiedenis gerecycleerde postmodernist.
Verder: we hebben dus te maken met een uiterst populistisch (ja hoor, er was ooit een tijd dat kunst mensenmassa’s boeide) vakman, die geen enkel truukje uit de historie uit de weg ging om kunst naar de goegemeente te brengen. (verminkte reproductie uit dit stukje artis et populis)
4. Het lijkt me dat deze beschouwing hier zeer toepasselijk is:
“2009. Stel het u voor! 91 jaar geleden was men voornamelijk op zoek naar eten, wist de denkende mens (…) dat de Belle Epoque naar de kloten was (…), een finale onthechting en ontkenning van de Waarde”.
En dat kwam dan weer hier uit.
U Zeikt dus oeverloos Peter ( de opus-arte link is de Uwe;)
Zelf denk ik bij het zien..Goh, heeft zeker geen kinderen ter plekke. Deed wel eens wat met chocoladespuit met hagelslag enzo (bijenkorf a’dam 4e verdieping) op canvas. Volgende ochtend willen laten zien aan de kudde, stond op en het “kunstwerk” was leeggelikt.
Zo vanop afstand (espagna en ipod) vond ik Peters comment van hoge communale colatuur getuigen: mooi, en ik poog echt een volgende quoteerbare KoZ klaar te hebben tegen next time…
@2 Dank u.
@3 Dank uzelve. Toen ik de smarties zag schoot me dezelfde split second uw stukken te binnen. Alle eer komt dus u toe.
Heb ik ook wel eens gedaan met doperwtjes. Niks bijzonders, geen kunst aan. En Monroe is nog een van de makkelijkste. Probeer Harry Mulisch maar eens te doen in doperwtjes. Of smarties desnoods. Ben je jaren bezig.
@5 Valt mee. Hier heb je Mulisch, W.F. Hermans en Arnon Grunberg op een rij.