Kunst op Zondag | Diversiteit

Foto: Joan (cc)
Serie:
"The Shooting at Watou", werk van Folkert de Jong in Watou 2006

t/m 29 aug. Galerie Fons Welters, Amsterdam, The Shooting at Watou – Folkert de Jong, Watou 2006

Sargasso’s kunstgalerie geeft ruimte aan kunstbloggers. Elke tweede zondag van de maand verbinden M&M een door Maria Willems gemaakte foto aan een gedicht van Michiel van Hunenstijn.

Diversiteit

Het is die vrouw die je blik ontwijkt,
die je niet aankijkt. Het is de vrouw
die in zichzelf praat, hardop, hele
verhalen, dialogen. Het is de man
met dat rare loopje en met dat
samenraapsel van kleren. Het is
dat meisje dat gebaren maakt,
iets in haar omgeving bezweert.

Het is die man die ’s nachts, maar
ook overdag schreeuwend over
straat gaat. Het is de jongen die
de muren van zijn kamer rood
schildert. Het is de vrouw met haar
bonte volgepakte karretje die niemand
vertrouwt. Het is de man die altijd met
een plastic capuchon over zijn hoofd
gebogen door de stad loopt. Het is
die dikke man die altijd met die vlag,
met dat embleem zwaait. Die vrouw
met dat slechte gebit, die zo naar rook
stinkt en hele verhalen heeft. Het is
dat meisje dat dacht dat ze een uiltje
was en ook nog een vlinder. Het was
die jongen die net wat te veel en te vaak
gebruikt had: geen tand meer in zijn mond.
Het is die man die met dat bord om zijn
nek bij de kerk staat, dat hij schuldig
was aan alles. Het is die man met dat
mes, die heb je ook, oppassen. Het is
die man met zijn slechte gezondheid,
baan kwijt, vrouw kwijt, huis kwijt,
geld kwijt – alles. Het is die man die
denkt dat hij machten heeft. Het is die
jonge man die stemmen hoort en gaat
met dat graatmagere meisje dat trilt.
Het is die vrouw die, ondanks medicatie,
alle remmen van de fantasie losgooit.
Het is die man die denkt dat iedereen,
dus ook jij, het op hem gemunt heeft.
Het is die man die niks zegt en kleurrijke
kunstwerken maakt met veel tekst.
Het is die vrouw die altijd hetzelfde rondje
loopt, op dezelfde tijd. En dan altijd
dezelfde muren en palen aanraakt.
Het is die jongen die met zijn kermis-verlichte
fiets rondjes rijdt door de nacht. Het is
diezelfde jongen die met zijn muziekfiets
rondjes rijdt. Het is, het zijn, ik ben.

Werk van Jean-Pierre Rostenne (1942-2017)

Werk van Jean-Pierre Rostenne in het Art et Margesmuseum in Brussel

Reacties (1)

#1 Lethe

Mooi, dankjewel.
Het zijn ook allen waarvoor je geduld, compassie en zelfs liefde voor kan voelen.