Sargasso besteedt op geheel eigen wijze 1 x per week aandacht aan kunst. Kunst op Zondag geeft ruimte aan kunstbloggers. Elke tweede zondag verbinden M&M een door Maria Willems gemaakte foto aan een gedicht van Michiel van Hunenstijn.
IJssel
Alles kabbelt, en er is deining, is de rivier nog wel de oude? Er wordt
gesmoezeld door hogerhand: alles komt goed. Donkere wolken
pakken zich samen, maar op de rivier valt slecht te schuilen. Het
orkestje dat gehuurd is voor het feest speelt op de pont. Muziek draagt
ver over het water. En ’s nachts had je al die diepe brom van de
scheepsdiesels die voorbij schoven, je zag ze niet.
De dukdalf, die zo naar carbolineum ruikt, daar sprongen jullie
’s zomers altijd af. Jij had je altijd voorgesteld hoe de boel er
drooggevallen uit zou zien, tot op de bodem, waar de geschiedenis
onzichtbaar ligt – jij was niet zo van de praktische kant.
En je mist de knotwilgen, waar zijn ze gebleven, alles is nu zo
plat en recht. Er staat een flesje IJsselwater geëtiketteerd,
op je bureau, van toen het hoogwater was.
Je slalomde toen met je kajak om de bomen en het hotel
in het plantsoen. Het prikkeldraad hing zwaarbeladen vol
toen het water gezakt was. In de zomer zat je hier ook:
de trein rommelde over de brug en de zon ging gloeiend onder.
Daar kreeg je een zoen van je lief, het water kleurde goud.
Je was een schakeltje, je stroomde mee met de rivier,
er was altijd een volgende bocht waar koeien
tot hun knieën in het water stonden.
Alles komt goed.
Reacties (1)
Mooi, dankjewel.