Kristallnacht

ELDERS - Wij, het klootsjesvolk, zijn onvoldoende dankbaar ten opzichte van de 1%. En dat, zo vinden ze bij The Wall Street Journal, doet duistere tijden uit het verleden herleven.

Een tijdje terug stuurde Tom Perkins, een 82-jarige miljardair en mede-oprichter van een succesvolle venture capital firm, een ingezonden brief naar de redactie van The Wall Street Journal. In deze brief wees een boze Perkins op de onheilspellende paralellen tussen de demonisering van de rijken in de VS en de demonisering van de Joden in Nazi-Duitsland:

[…] I would call attention to the parallels of fascist Nazi Germany to its war on its “one percent,” namely its Jews, to the progressive war on the American one percent, namely the “rich.” […] This is a very dangerous drift in our American thinking. Kristallnacht was unthinkable in 1930; is its descendant “progressive” radicalism unthinkable now?

Ik zou wel eens van Joodse overlevende die de jaren dertig in Duitsland heeft meegemaakt, willen horen wat deze van Perkins’ vergelijking vindt. Stelselmatige, gewelddadige intimidatie, beroepsverboden, ontneming van het staatsburgerschap en – uiteindelijk – massamoord op industriële schaal is te vergelijken met oproepen om een einde te maken aan de groeiende inkomensongelijkheid, met pleidooien dat de allerrijksten eindelijk weer eens hun fair share gaan betalen?

Zoals was te verwachten, riep Perkins’ brief de nodige reacties op. Zo veel zelfs, dat The Wall Street Journal het nodig vond om diens standpunt te verdedigen. Toegegeven, de oorspronkelijke vergelijking was wat ongelukkig, maar in essentie had ‘hun vriend’ Tom Perkins wel degelijk gelijk, zo bleek met name uit de hevige reacties die de brief had opgeroepen:

The irony is that the vituperation is making our friend’s point about liberal intolerance—maybe better than he did.

Kortom, verontwaardiging over het gegeven dat een miljardair kritiek op de redelijkheid van zijn exorbitante rijkdom vergelijkt met het lot van een bevolkingsgroep die uiteindelijk werd geconfronteerd met industriële massamoord is volgens The Wall Street Journal een teken van ‘linkse intolerantie’.

Het is op deze manier natuurlijk niet moeilijk te begrijpen waarom veel mensen inmiddels een flinke – en vaak terechte – hekel hebben aan de 1% en hun verdedigers.

Wat daarbij ook niet helpt is een artikel als dit (in The New York Times), waarin eventjes haarfijn wordt uitgelegd waarom het niet alleen ‘verdedigbaar’, maar zelfs ‘prijzenswaardig’ is dat het salaris van Jamie Dimon, CEO van JPMorgan Chase, in 2013 met 74% werd verhoogd tot een totaal van twintig miljoen dollar per jaar.

Opvallend detail: 2013 was ook het jaar waarin JPMorgan Chase twintig miljard dollar aan boetes en schikkingen kreeg opgelegd door financiële toezichthouders. Maar de beurskoers steeg fors en dus was de salarisverhoging terecht.

Maar als je daar dan kritiek op hebt, ben je een nazi of zo.