Onthutsend onderzoek uit Amerika: werkgevers nodigen sollicitanten met relevante ervaring die langer dan zes maanden werkloos zijn nog minder vaak uit voor een gesprek dan werkenden zónder relevante ervaring:
‘Once you’ve been out of work for six months, there’s little you can do to find work. Employers put you at the back of the jobs line, regardless of how strong the rest of your resume is. After all, they usually don’t even look at it.’
Als deze tendens ook onder Nederlandse werkgevers bestaat, is het volgende bericht uit het NRC wel bijzonder wrang.
Uitkeringsinstantie UWV handelde vorig jaar 50 procent meer ontslagvergunningen af, kreeg 15 procent meer werkzoekenden aan de balie, en wist 12 procent minder mensen aan een baan te helpen. […]
De werkcoaches van de uitkeringsinstantie traden volgens het UWV vorig jaar strenger op tegen mensen die niet genoeg hun best deden om een baan te vinden. In 2011 werd bijna 49 duizend keer een uitkering stopgezet of verlaagd, vorig jaar liep dat op tot ruim 62 duizend.
Ofwel: minder kans op werk, maar meer kans op straf. Hoe kan dat? Misschien wel hierom:
Komende jaren moet de instantie zelf ook duizenden banen schrappen wegens bezuinigingen.
Wil je blijven? Dan moet je natuurlijk wel je targets halen…
Reacties (12)
Gelul..als je wat te bieden hebt..eye 2 eye..drijf je boven.
UWV suks.
@1 Gelul. Dat Amerikaanse onderzoek toont het tegenovergestelde aan. Namelijk dat mensen die wat te bieden hebben onderop de stapel blijven liggen.
@2: Een CV sturen en hopen dat je potentiële baas reageert werkt in veel gevallen veel minder goed dan bijvoorbeeld jezelf te laten zien alvorens je een sollicitatie stuurt – met passende referenties. Voordat vacatures worden opgesteld, gaat men meestal eerst iedereen rond die men al kent. Een baan vinden is meestal een kwestie van connecties (helaas). Het vinden van een baan op niveau is meer te vergelijken met hoe een student kamers probeert te vinden dan naar de supermarkt gaan.
Tsja, ik hoor bij de rekkelijken blijkbaar.. indien je niet meer wordt aangenomen als uit je cv blijkt dat je meer dan 6 maanden werkeloos bent, pas je dat toch even aan voordat je de boel verstuurt? Of is dat immoreel?
Wat sikbock zegt. Je zet op je CV niet “die en die periode: werkeloos”. Je maakt gewoon de periodes dat je ergens werkzaam was wat vager of laat zelfs de uit-dienst datum weg. Als je in januari 2013 na 1 jaar ontslagen wordt, zet je op je CV “2012-2013”. Ben je in 2012 ontslagen dan laat je alle uit-dienst data uit je CV weg. Heb je je studie niet afgemaakt? Dan vermeld je enkel de periode dat je ermee bezig was. Etcetera. Simpel.
Goed stuk, maar de muzikale inspiratie voor de titel mag natuurlijk niet onvermeld blijven: http://www.youtube.com/watch?v=yqrAPOZxgzU
Als je 6 maanden onvrijwillig werkloos bent, dan is het je eigen schuld. Loser.
Liegen op je cv lijkt me geen goed begin van een arbeidsrelatie.
Bovendien is dat ook weinig effectief. Zoals #3 al aan geeft, is wie je kent belangrijker dan je kennis of expertise.
Kennis is macht? Welnee… Kennissen is macht.
@7 En losers kunnen ook echt de stront in zakken? Niet iedereen is van nature ondernemend en succesvol, denk daar eens over na.
Grappig dat rechtse types zo vaak afgeven op het zogenaamd linkse ideaal van een maakbare samenleving, maar in hun rat race is iedereen zogenaamd ineens productief en ondernemend ‘omdat ze wel moeten’. Mensen die desondanks niet meekomen zijn gewoon losers en moeten in armoede leven. Want dat is eerlijk. Hadden ze maar geen losers moeten zijn.
@8:
Het lijkt me juist een prima begin. Het is je baas maar, die hoeft niet alles van je te weten.
En als al die bedrijven eens wat minder zouden liegen in hun vacatures en in hun aannamebeleid, dan had je hier misschien een punt.
Wat je zegt over kennissen klopt natuurlijk gewoon.
@10: als je zelf liegt, hoef je niet te klagen, als de bedrijven ook liegen. Ik ben het met je eens, dat de bedrijven ook vaak liegen, maar vind het geen goed excuus om dan zelf ook maar te gaan liegen.
Maar ik denk te snappen, dat we daar tegenwoordig minder moeite mee hebben dan vroeger. We worden tegenwoordig voorgelogen over de prijzen, die we moeten betalen voor telefonie, energie, hypotheken, enz, enz. Over vacatures en carrieremogelijkheden. Over van alles en nog wat. Alles is toegestaan, zo lang we ons product maar weten te verkopen. Dan is het wel enigszins begrijpelijk, dat mensen de neiging krijgen om zelf daar ook maar aan mee te gaan doen. Begrijpelijk, maar niet goed. Misschien ben ik wel ouderwets…
Als werkgever ben ik huiverig voor gaten in c.v.’s, je weet namelijk bijna nooit wat ze je niet vertellen en als je dat vanuit die positie gaat invullen komt het tot zeer vervelende mogelijkheden. Dat betekent dat je bij ruim aanbod onder op de stapel komt. Die werkgever is er namelijk niet om jou die uitdagende baan te geven die je meent te verdienen. Voor hem ben je een onbekende die tegen vergoeding werkzaamheden komt verrichten. Dat betekent dat hij zoekt naar goede mensen met een laag risico.
Mijn tip na ontslag, neem een maand om er overheen te komen en zorg daarna dat je wat te doen hebt wat op je c.v. kan. Bestuurstaken bij een vereniging, vrijwilligerswerk, het maakt niet uit wat en al is het maar een dag in de week, zolang het een referentie oplevert is het goed. Slachtoffers die zeggen 6 maanden 50 uur per week naar werk gezocht hebben worden a) niet geloofd en b) wie wil je nou aannemen als je al zo vaak door andere bent afgewezen.