Joe Scarborough is geen linkse jongen.
Integendeel, de voormalige Republikeinse parlementariër en presentator van Morning Joe (MSNBC) houdt er in de regel stevig rechtse meningen op na.
Desalniettemin haalde hij afgelopen donderdag fel uit naar Israël, dat zich volgens hem ‘stompzinnig’ gedraagt door lukraak te bombarderen en zo dood en verderf onder Palestijnse burgers te zaaien.
They blew up a market, a popular market place yesterday. They blew up a UN school. (…) The United States of America… we cannot be associated with this if this continues.
Als je het zo bont maakt dat je zelfs pro-Israëlische republikeinen verliest, wordt het toch eens tijd om je achter de oren te krabben.
Reacties (9)
Wat is er mis mee dat hamas eventueel vervangen wordt door een streng islamitische groepering? Islamofobie.. Bah.
Ontslagen in 3…2…. 1…..
Daar komt ook bij dat rechts nooit echt een “vriend” van Israël geweest is. Maar meer een vriend van de wapenlobby. Het interseert ze niet dat het levenskost en Joodse levens zijn ook maar links voor hun.
Het is al vaker gezegt door vele Joodse mensen, kijk uit met welke extreem rechtse partij je vriendjes word. Ze veraden je voor een stuiver.
Israel heeft nog genoeg vrienden over.
In de serie ‘voor wat hoort wat’:
http://www.businessinsider.com/israel-grants-golan-heights-oil-license-2013-2
Hoei … Der Spiegel (Eng/Dui) bericht vanochtend dat de Mossad geheime gesprekken van John Kerry heeft onderschept en afgeluisterd.
Relletje in de Amerikaanse pers? … of mediastilte? (‘onverantwoordelijk dit nú te brengen’) …
Vooralsnog geen berichten op Amerikaanse nieuwssites erover. (Ook niet op Engelse trouwens, opmerkelijk genoeg, die zijn immers al wel wakker.) NOS bracht het al om 9u30 vanochtend.
Israel is nog goed bevriend met India en een hoop (niet-Islamitische) Afrikaanse landen, dit zijn landen waar er nooit een obsessie met Joden is geweest, men ook vijandig staat tegenover Moslims en waar Israel als een doorsnee land wordt gezien (hun mantra van de enige democratie in het Midden-Oosten scoort niet echt punten in India en Afrika maar dat hoeft daar ook helemaal niet, dat mantra was sowieso meer op Westerlingen gericht).
Er zijn heel wat landen waar mensen hetzelfde over het Israelisch-Palestijns conflict denken als Westerlingen en Arabieren over de conflicten in Indonesie denken: ze hebben er nooit van gehoord of het kan ze weinig schelen (veel van die landen zijn zelf trouwens ook betrokken bij conflicten). Israel kan prima overleven door zich te richten op die landen en zich neutraal op te stellen tegenover de rest, de dreigingen voor Israel komen vooral van binnenin niet van de Nederlandse, Britse of zelfs Amerikaanse publieke opinie.
India en al die Afrikaanse landen waar je op doelt hebben kennelijk ook al een “een obsessie met Joden”:
Misschien hebben schuldig Europa en christelijk Amerika inderdaad wel “een obsessie met Joden” … maar dat deze “obsessie” Israël dan ten nadeel zou strekken vind ik wel een hele merkwaardige conclusie.
Waar Europa en de VS sowieso een obsessie mee hebben zijn “de moslims” trouwens, een van de minder mooie redenen waarom Israël het troetelkindje van het westen is geworden.
@6
Een hoop “abstains” van niet-Islamitische Afrikaanse landen en wat betreft India zijn de militaire en politieke banden duidelijk. Israel verkoopt ontzettend veel wapentuig aan een hele rits landen (overigens niet aan Nederland), ze zijn ook al decennia een grote wapenleverancier voor neutrale derde wereld landen (en nu nog steeds dus voor India, maar ook Brazilie dat zich kritisch over Israel uitliet heeft gewoon Isrealische drones gekocht). Oftewel Israel is voor een groot gedeelte van de wereld hetzelfde als China, Pakistan of Nigeria voor ons zijn: je bent het niet altijd met ze eens en vindt dat ze niet goed met mensen omgaan maar je handelt wel gewoon met ze, het verschil is het wel of niet hebben van een obessie met bepaalde groepen (wij hebben wel een obessie met Joden maar niet met Oeigoeren of Ahmadis).
“Misschien hebben schuldig Europa en christelijk Amerika inderdaad wel “een obsessie met Joden” … maar dat deze “obsessie” Israël dan ten nadeel zou strekken vind ik wel een hele merkwaardige conclusie.”
Van 1948 tot in de jaren ’80 was die obsessie (vanuit WO2) voordelig voor Israel maar nu worden ze er wel degelijk door tegengewerkt. Eerst leverde het buitengewone steun op voor Israel, nu zorgt het ervoor dat Israel extra onder het vergrootglas ligt vergeleken met andere conflicten of staten waar een en ander niet in orde is (wat ook versterkt wordt door mensen die zich “schuldig” voelen dat ze vroeger Israel steunden). Het gaat zover dat zelfs het conflict “om de hoek” in Oekraine (m.u.v. het neergeschoten vliegtuig) minder leeft dan Gaza in Nederland.
Andere ‘rechtse vrienden’ willen daarentegen zelfs een Nobelprijs voor de Vrede voor de Israëlische premier:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/22931071/___Nobelprijs_voor_Netanyahu___.html
@7:
Als dat je criterium voor “goed bevriend” is, dan snap ik niet zo goed waarom je bij Europa zeurt over “een obsessie” die negatief uitvalt voor Israël.
Dat klopt niet helemaal. De toon tegen b.v. Rusland is namelijk vanuit alle ‘fronten’ (pers, politiek, bevolking) veel harder en de kritiek is veel universeler dan tegen Israël, en tegen Zuid-Afrika werd ook veel feller en massaler geprotesteerd terwijl de situatie in Israëli-Palestina al langer duurt, qua levensomstandigheden erger is, en bovendien veel geváárlijker is dan Apartheid.
———-
(Gevaarlijker in de zin dat zwarte Zuid-Afrikanen in de ogen van het Apartheidsregime tenminste nog een rol te spelen hadden in het land; Israël is de Palestijnen daarentegen het liefst helemaal kwijt.)
———-
Ik ben het overigens wel met je eens dat eerdere schuldgevoelens bij sommige mensen allicht inderdaad zijn omgeslagen naar een ‘hypercorrectie’, en dat dat inderdaad voor een deel verklaart waarom Israël soms wat meer onder de loep ligt, maar dat alle schuldgevoelens en alle taboe erover in het verleden liggen is klinkklare onzin.
———-
(Het valt trouwens op dat je de Europese schuldgevoelens wel, maar de Amerikaanse christelijkheid niet adresseert, terwijl het christelijk zionisme toch een vrij grote rol speelt in unieke & de nagenoeg onvoorwaardelijke Amerikaanse steun; ook in ‘onkerkelijke’ Nederland speelt het christendom nog altijd een rol wat dit conflict betreft trouwens, zij het uiteraard veel kleiner, maar SGP, CDA, CU en hun stemmers steunen Israël nog altijd hartelijk … en wat je ook niet adresseerde is de moslimhaat in het westen, die toch ook een grote rol speelt bij de niet geringe liefde voor Israël onder rechtspopulisten … die twee factoren noemde ik ook, maar die negeer je.)
———-
Noem mij anders maar één ander voortdurend mensenrechtenschendend regime dat zó populair is, waarvoor zóveel mensen/blogs/columnisten/politici in de rij staan om te verdedigen, als Israël …
Resumerend: Het is primair de steun voor Israël – en niet de kritiek op – die disproportioneel is. De kritiek is vooral (maar niet uitsluitend) een reactie op die steun, en is dáármee wel degelijk redelijk proportioneel.
Als je je eerlijk afvraagt waarom er (inderdaad vaak, maar lang niet altijd) meer kritiek voor Israël dan voor andere mensenrechtenschenders is, dan begin je dus met het afvragen waarom er meer steun, begrip en goedpraterij voor Israël dan voor andere mensenrechtenschenders is.
(meer dan voor alle andere mensenrechtenschenders bij elkaar zelfs, heb ik de indruk … )