Het productiebureau voor de wetenschap, Fast Facts, is bezig met een videoserie over jonge wetenschappers. In deze aflevering komt Beatrice de Graaf aan het woord over haar historisch onderzoek naar veiligheid. De kernvraag: waar zijn we bang voor?
Het productiebureau voor de wetenschap, Fast Facts, is bezig met een videoserie over jonge wetenschappers. In deze aflevering komt Beatrice de Graaf aan het woord over haar historisch onderzoek naar veiligheid. De kernvraag: waar zijn we bang voor?
Reacties (4)
Wie is Beatrice de Graaf en voor wie werkt zij eigenlijk?
HET CENTRUM VOOR TERRORISME EN CONTRATERRORISME
Auteurs: Paul Moussault en Jan Lust
Honderden bedrijven en instituten, duizenden personen, houden zich bezig met het fenomeen terrorisme. Wie zijn eigenlijk die zelfbenoemde en zo bejubelde terrorisme-experts? Onder deze experts bevinden zich rechtsgeoriënteerde journalisten, politieke analisten, voormalige medewerkers van de militaire en politieke inlichtingendiensten, ultraconservatieve academici, et cetera.
Sommige hebben direct financieel belang bij het in stand houden van een klimaat van terrorismedreiging. Met behulp van hun gesponsorde organisaties bezoeken deze deskundigen elkanders conferenties en seminars, schrijven recensies en inleidingen voor boeken van collega’s en citeren elkaar veelvuldig. Door dit wederzijdse ondersteuningsnetwerk presenteren ze hun feiten als waarheid en hun aannames en meningen als algemeen geldend.
Dit Vlugschrift is een tour d’horizon langs het nationale rariteitenkabinet van terrorisme-experts. Het beperkt zich tot slechts enkele personen, de vileinste onder de clowns in het antiterrorismecircus, waarvan de malicieuze wetenschappelijke pretenties, prestaties en bezigheden wel het meest abject te noemen zijn. Een blik achter de schermen van het Centrum voor Terrorisme en Contraterrorisme.
ISBN 9789067282550 NUR 697 184 pagina’s EUR 15,00
PAPIEREN TIJGER • POSTBUS 2599 • 4800 CN BREDA • http://www.papierentijger.org
In haar verhaal stelt ze steeds duidelijk : Er worden keuzes gemaakt. Het omgaan met veiligheid – en dus met de angst van de mensen – is blijkbaar een politieke keuze.
Dat reduceert de vraag van het waarom angst voor [iets, vul maar in] altijd tot : wat drijft de politiek tot bepaalde beslissingen? Wat drijft de manipulatie? Waarom was/is men bang voor islam, joden, heidenen, ketters, goden?
Ik zet in op geld, resources.
En al het andere is bijzaak, politiek is opportunistisch.
Beatrice is naïef, conformistisch, lijdt aan tunnelvisie en zoals vele academici is haar intelligentie gebaseerd op napraten. Zodra je haar op een originele eigen mening betrapt besef je dat ze amper voor zichzelf heeft leren nadenken. Ik sluit me graag aan bij bovenstaande reacties.
Haar opmerkingen over de über-sarcastische band Rammstein tijdens Zomergasten is een sprekend voorbeeld van haar naïviteit, opportuniteit en ronduit ongeïnformeerdheid. Als je daar al niet doorheen kan prikken, heb je 0 tolerantie voor alles dat anders klinkt.
Een quote: ‘Het gaat er niet zozeer om of de overheid soft of hard optreedt tegen terrorisme, van meer belang is hoe ze dat doet’, zei historicus Beatrice de Graaf op 28 januari. Kan het nog meer ambigu en niet semantisch? Soft of hard is hoe er wordt opgetreden. “Het gaat er niet om of het ei hard of zacht gekookt wordt, het gaat erom hóe het gekookt wordt.” Wat gaat er in hemelsnaam door haar hoofd wanneer ze zulke onzinnige opmerkingen maakt?
Dat is het niveau blijkbaar, dit is de benchmark van kwaliteit, als professor zet ze nu eenmaal de standaard voor het complete academische wezen, indien haar peers niet de noodzakelijke kritische noten kraken en zij populariteit wint door aan te schuiven bij diverse tv-programma’s en haar begoochelde gedachtengoed ten toon kan spreiden.
Terrorisme is daarnaast voor 99% politiek, een methode om de burgers angstig te houden en de staat verder te manifesteren, iedereen die hier willens en wetens aan meewerkt is een vijand van de mensheid/humaniteit, en laat nu net dit soort type mensen het imago van voorvechters van humaniteit zijn. Dat is de paradox van deze mondiale technotronische samenleving, rechts is links, onder wordt boven, en we staan erbij en kijken er naar, te druk met onze eigen bekommeringen om het grote plaatje duidelijk te kunnen zien.
Mijn advies voor Beatrice; lees eens het boek dat in reactie hierboven vermeld staat, zonder je persoonlijk aangevallen te voelen natuurlijk, al lijkt me dat in haar geval schier onmogelijk.
@3: WTF?