Goede gewoonten kun je niet jong genoeg aanleren. Daarom komt Organix met een blij persbericht waarin ze goed nieuws aankondigen: snacks voor peuters, dreumesen en baby’s zonder allerlei rommel erin, en vooral geen toegevoegd zout of bewerkte suikers.
Is dat goed nieuws? Ik weet het niet. Dat snacken, wordt dat niet wat erg vanzelfsprekend gevonden de laatste jaren? De vraag hoe je moet snacken wordt hier omstandig beantwoord, maar de vraag óf je wel moet snacken lijkt niet eens meer aan de orde. En toch was er een tijd, nog niet eens zo heel erg lang geleden, waarin een hapje om tien uur en een hapje om vier uur voor junior nog niet de regel was. Toevallig was dat ook een tijd waarin er aanzienlijk minder zwaarlijvigheid bij kinderen voorkwam dan anno 2011. Ik zeg niet dat die twee gegevens verband houden, maar wie op het tegendeel wil wedden doet er volgens mij goed aan daar geen jaarinkomen op te zetten.
Kijk, natuurlijk is het fijn als kinderen die tóch al snoepen dat niet doen met een gezinszak chips met karrevrachten zout en ladingen kleur-, geur- en smaakstoffen. Tel je zegeningen, heet dat dan. Maar de vanzelfsprekendheid waarmee hier baby’s van 8 maanden oud (!) een patroon wordt aangeleerd waarin snacken er als vanzelf bij hoort stemt mij desondanks niet onverdeeld vrolijk. En “verantwoord” lijkt me toch een bizar woord als je bezig bent kinderen te leren dat je gewoon maar de hele dag door moet eten. Maar ja, als je ouders al niet beter weten, valt daar makkelijk op te kapitaliseren natuurlijk…
Reacties (4)
Tja, organix is natuurlijk ook gewoon een bedrijf dat het om winst gaat en de rest zal ze worst wezen. Het is in het verleden al goed gelukt om die onzinnige kantenklaar voedingen met prakjes (potjes) als onmisbaar neer te zetten. Al die speciale produkten voor kinderen zijn uberhaupt onzinnig, gewoon met de pot mee eten kan prima, en is veel beter voor hun ontwikkeling. Een tarwebiscuitje of zo is meer dan voldoende als ’tussendoortje’, maar ja daar valt niet veel op te verdienen… Overigens leveren struiken fruit ook tussendoortjes op die ze zelf plukken en heerlijk vinden, maar ook daar valt weinig op te verdienen…
Die arme tanden, zou mijn tandarts zeggen. 5 keer per dag eten & dan zeker maar 2 keer per dag je tanden poetsen, dat wordt een gaatjesfestijn voor de aankomende jeugd. Met al dat grazen houden we de medische stand lekker aan het werk. Ook in de toekomst. Hulde!
een snack is een ander woord voor tussendoortje.
Tussen de drie hoofdmaaltijden door heeft een kind iets nodig. Het feit dat dat vroeger niet gebeurde (maar dat gebeurde natuurlijk wel) is op geen enkele wijze een maatstaf.
Bij onze jongens is dat één keer fruit (ochtend) en één keer een rijstwafel of soepstengel (middag).
De daaraan gekoppelde praeteritio van de auteur ( ik zeg niet dat het daardoor komt maar…..) is slecht, om niet te zeggen kwaadaardig. Hij suggereert een verband dat er vervolgens misschien niet is, maar als je er anders over denkt moet je het tegendeel maar bewijzen. De bewijslast ligt bij degene die het verband suggereert.
De zwaarlijvigheid van kinderen is terug te voeren op een ingewikkeld samenspel van input (wat eetje, hoeveel eet je, wanneer eet je) en output (hoeveel energie verbruikt een kind dmv spelen, leren, sporten etc.)
Blijft overeind dat nogal wat fabrikanten enerzijds inspelen op de gevoelens van de ouders (gezond, light etc) en anderzijds de smaakvoorkeur van kinderen dmv zout en suiker zoveel mogelijk proberen te benaderen.
Daar moet je als ouder kritisch in zijn.
Nog twee mooie verbanden voor de auteur: In denemarken is halverwege de 20e eeuw het ooievaarsbestand zeer sterk afgenomen. In dezelfde tijd daalde het geboortecijfer, bijna 1 op 1. Ik wil niet zeggen dat[…] maar wie [etc]
In Nederland is het aantal bliksem inslagen op de biblebelt het hoogst. Ik wil niet zeggen dat[…] maar wie [etc]
@MB: hihi. Vooral die laatste toevoegingen. Erg leuk :-).