ELDERS - Ierland wordt nog steeds geregeerd door een conservatieve katholieke moraal.
Meer dan veertig jaar geleden reisden Ierse vrouwen naar Noord-Ierland om voorbehoedsmiddelen te kopen, met de contraceptive train. In eigen land was alles op dat gebied in die tijd verboden, in Belfast was de pil vrij verkrijgbaar. Deze week herhaalde een groep vrouwen uit Dublin de demonstratie met een abortion pill train. Uit Belfast brachten ze nu in Ierland nog steeds verboden abortuspillen mee. Parlementslid Ruth Coppinger was een van de activisten die bij aankomst van de trein de pil demonstratief slikte. “Veiliger dan autorijden of Viagra” beweerde ze.
Abortus is in Ierland nog steeds verboden tenzij in het geval van een medische ingreep die noodzakelijk is om het leven van de moeder te redden. Bij een wetswijziging is daar het gevaar voor zelfmoord aan toegevoegd. Toch werd een 18-jarige suïcidale vrouw , die zwanger was geraakt na een verkrachting, onlangs nog het recht op abortus ontzegd. De richtlijnen voor artsen zijn zo strikt dat vrouwen volgens een bekende Ierse psychiater zijn overgeleverd “at the mercy of a local, moral and political lottery”.
De Pro Choice-beweging had de abortion pill train dinsdag georganiseerd ter herdenking van Savita Halappanavar, de vrouw die twee jaar geleden in een ziekenhuis in Galway stierf nadat haar een abortus was geweigerd ondanks de ernstige complicaties bij haar zwangerschap. Met de treinreis deze week naar Belfast vroegen de activisten opnieuw aandacht voor de problemen van Ierse vrouwen die een einde willen maken aan een ongewenste zwangerschap. Zij moeten nu voor een abortus naar Engeland of vertrouwen op niet medisch gecontroleerde pillen die via het internet verkrijgbaar zijn. Als ze die kunnen krijgen. In Ierland zijn dit jaar jaar meer dan 1000 van deze pillen in beslag genomen die vrouwen merendeels per post hadden besteld.
Ierland is niet het enige land waar abortus nog steeds moeilijk ligt. In Spanje waren er dit voorjaar grote demonstraties tegen een wetswijziging waarmee de regering een betrekkelijk liberale regeling weer wilde terugdraaien. Dat wetsvoorstel is inmiddels teruggetrokken. In verschillende Oost-Europese landen is de klok inmiddels wel teruggedraaid. Landen als Polen en Litouwen conformeren zich aan de strengste katholieke opvattingen over de bescherming van het ongeboren leven. Dat betekent dat vrouwen, die niet de middelen hebben om naar het buitenland te reizen, zijn aangewezen op onbetrouwbare illegale klinieken. Om het abortustoerisme tegen te gaan zou de wetgeving in Europa volgens sommigen meer geharmoniseerd worden worden. In het Europese Parlement was vorig jaar nog een meerderheid van mening dat de EU over dit onderwerp helemaal niets moet willen regelen. De verschillen tussen de landen zullen voorlopig nog wel blijven bestaan. De strijd tussen Pro Life en Pro Choice gaat nog wel even door. Alleen vrouwen die in landen wonen waar veertig jaar geleden feministen succesvol waren kunnen baas in eigen buik blijven.
Reacties (7)
Wat naar voor die Ierse vrouwen. Gelukkig is hier, zolang we alle semi kalifaatjes gewoon nergeren, in ieder geval alles (op papier) A-Okay.
@1: nergeren.
Nooit een betere positionering van je eigen reacties gezien :)
Maar on topic: Tuam is alweer uit het nieuws maar wie een goede film wil zien over het onderwerp katholiek Ierland moet eens naar Philomena kijken.
En wie denkt dat de katholieke kerk zich alleen nog maar met het privé-domein bemoeit moet toch beter de interne werking van dat instituut bekijken.
Ja, gelukkig hoeven vrouwen hier alleen maar een verklaring afleggen dat het een noodsituatie is en daarna een minimum van 5 dagen wachten voordat iets gedaan mag worden. 100% baas in eigen buik…
@4: Die wachttijd (en het verplicht bespreken van alternatieven e.d.) is inderdaad een gruwel. Dat is destijds niets anders dan een concessie aan de religieus behepten in het parlement geweest. Maar dat men moet verklaren dat het om een noodsituatie gaat is me eigenlijk niet bekend. Voor zover ik weet is in Nederland elke reden nog steeds goed genoeg. Of heb je voorbeelden van het tegendeel?
Toch nog een framingdingetje – als je mensen laat overlijden omdat je zelfs medisch noodzakelijke abortussen niet toestaat, denk ik niet dat je ‘prolife’ genoemd moet worden. Gewoon ‘anti-abortus’ dekt de lading een heel stuk beter.
@5
Die “noodsituatie” is niet nader beschreven en speelt dus eigenlijk niet echt een rol, behalve bij de af en toe weer oplaaiende discussie waarbij de christelijke partijen de abortusregels aan willen scherpen door die noodsituatie verder in te vullen of te zeggen dat er in die 5 dagen niet genoeg naar de alternatieven voor abortus zijn gekeken.
De Wet Afbreking Zwangerschap (Wafz) trad vanaf 1 november 1984 in werking. Aan deze wet, die in 1981 was opgesteld, lagen twee waarden ten grondslag. Van de ene kant was dit de bescherming van het ‘ongeboren menselijk leven’ en van de andere kant de recht van de vrouw, om na een ongewenste zwangerschap geholpen te worden.
Enkel de artsen die in een ziekenhuis of kliniek werken, waaraan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport een vergunning heeft gegeven, mogen de zwangerschap voortijdig afbreken. De goedkeuring vind plaats na het voldoen aan gestelde eisen – specifieker aan artikel 5 lid 1 en artikel 6 van de Wafz:
Artikel 5
“1. Bij algemene maatregel van bestuur worden eisen gesteld met betrekking tot hulpverlening en besluitvorming, welke erop zijn gericht te verzekeren dat iedere beslissing tot het afbreken van zwangerschap met zorgvuldigheid wordt genomen en alleen dan uitgevoerd, indien de noodsituatie van de vrouw deze onontkoombaar maakt.