Terwijl de aandacht van de wereld zich richt op de schermutselingen in Palestina, is elders grootschalige oorlog gaande, bijvoorbeeld in Sudan, Sri Lanka en Congo. In het oosten van dat laatste land is het sinds oktober 2008 weer goed raak, nadat rebellen van het Congress for the Defence of the People (CNDP) een groot offensief begonnen. Het dodental van deze oorlog wordt geschat op 1400 per dag.
Het CNDP staat onder leiding van Laurent Nkunda, een generaal die uit het Congolese leger stapte, omdat hij vondt dat hij een te klein aandeel van de macht in het land kreeg. Nkunda is een Tutsi, die in Rwanda actief was om zijn stamgenoten te beschermen tegen de genocide door Hutu’s in 1994. Inmiddels ligt de macht in Rwanda weer bij Tutsi’s en sommigen beschuldigen Nkunda ervan nog onder één hoedje te spelen met zijn voormalige makkers. Rwanda viel de afgelopen tien jaar verschillende keren het oosten van Congo binnen, waar nog altijd Hutu-milities opereren. Nederland heeft vanwege het vermoeden van steun aan Nkunda de ontwikkelingshulp voor Rwanda ingetrokken.
Een van de Rwandezen in Nkunda’s leger is Bosco Ntaganda, die gezocht wordt door het Internationale Strafhof in Den Haag. Vorig jaar werd nog gespeculeerd op een opstand in het CNDP, als Nkunda Ntaganda zou uitleveren. Nkunda deed het niet en zette dus zelfs een offensief in – een teken dat zijn groep zich sterk voelde.
Het kwam dan ook als een volslagen verrassing dat hoge officieren uit Nkunda’s leger gisteren de BBC benaderden met het bericht dat zijn hun baas hadden afgezet, omdat hij “een gevaar vormde voor de beweging en het volk van Congo”. De zelfbenoemde nieuwe leiding van de CNDP zegt vrede na te streven. Hoeveel daarvan terecht komt en of Nkunda inderdaad zijn macht kwijt is, valt nog te bezien. Maar voor Congo is iedere strohalm welkom, ook omdat het conflict daar niet zo sexy is als dat in Palestina en de wereldleiders niet over elkaar heen struikelen om er iets aan te doen.
Reacties (5)
volgens mij is het conflict in Congo niet zozeer te weinig sexy, maar eerder te complex om dagelijks de media te halen. Te veel motieven (zeggenschap en controle over verschillende grondstoffen vormen de basis van geweld) voor te veel betrokken partijen (zowel volken als omringende naties).
De VN-aanwezigheid is daarbij een farce. Momenteel zijn er zo’n 18.000 manschappen beschikbaar, voor een gebied vier keer zo groot als Frankrijk. Deze mensen sussen meer het geweten van de internationale gemeenschap, dan dat zij echt een verschil maken.
Rwanda viel de afgelopen tien jaar verschillende keren het oosten van Congo binnen, waar nog altijd Hutu-milities opereren.
En welke Hutu-milities zijn dit? Dikke kans dat het meer of minder dezelfde zijn als uit 1994, gevlucht over de grens. Dus waarom is het een slechte zaak dat Nkunda af en toe een expeditie ondernemen wil?
@Wout:
Twee redenen:
– oorlog is bijna per definitie slecht voor de bevolking
– het ging niet alleen om die Hutu-milities, maar ook om grondstoffen en macht.
@2: Dat zit er dik in, maar Nkunda’s leger schiet niet alleen op Hutu-milities, maar ook op het Congolees leger en ieder ander die zich niet naar hem voegt. Daarnaast zoals Cerridwen aangeeft, wordt hij ervan beschuldigd zich te verrijken aan de grondstoffen van Oost-Congo.
Overigens was Nkunda wel een vrij goede mediamagneet. Ik heb hem erg vaak op TV gezien. ligt er misschien aan dat ik vaker naar EEN/Canvas kijk, die iets meer aandacht hebben voor Congo (en ik denk ook iets minder voor Israël) dan de Nederlandse zenders.
@3&4
Tuurlijk zijn er grondstoffen en macht, maar Nkunda is niet de daar die daar wat van wil hebben. En oorlog is het daar de hele tijd, het verschil is tussen conflicten van hoge en lage intensiteit. Welke van de twee nu erger is, is niet altijd duidelijk.
Al met al slechte zaak, en een slechte man, maar is hij erger dan zijn opvolger of tegenstanders?