Voor de boekenpodcast Het verhaal praat Monique Huijdink met schrijvers over hun boek, in deze aflevering een pittig gesprek over het patriarchaat, feminisme, emancipatie, gender en seksualiteit met sociaalwetenschapper Linda Duits over haar boek Dolle Mythes. Een frisse factcheck van feminisme toen en nu.
Over het boek
Zeg ‘Tweede Golf’ en je krijgt een rijtje clichés over soepkippen, trutten en haaibaaien. Ze dragen tuinbroeken, maar geen bh’s of make-up. Ze zijn verongelijkt of echt boos. Ze doen aan kringgesprekken en praatgroepen, en aan aktievistiese spelling. Eenzijdig, onredelijk en vooral hysterisch.
Die karikaturen zijn hartstikke handig als je wilt afrekenen met Het Feminisme. En veel mensen willen dat: van oude mannen die het maar niks vinden tot jonge vrouwen die het maar niks vinden – zo ook de nieuwe generatie feministen die nu opstaat. Vooral die laatste groep is gewild in de media. Niets maakt de opiniechef van een krant blijer dan een jonge blom die het wiel opnieuw wil uitvinden. Dat gaat het beste door het oude wiel tot een ‘zeurderige zeikdoos’ te verklaren. Maar hoe terecht is dat?
Donaties
Deze boekenpodcast wordt gemaakt in eigen beheer zonder subsidie of sponsorgeld. U kunt de podcast steunen met een donatie (al vanaf 5 euro) via deze link: https://reportersonline.nl/support/steun-boekenpodcast-het-verhaal/ Alvast hartelijk dank voor uw bijdrage!
Reacties (2)
Wat ik altijd wel typisch vond (ik heb nogal wat feministische teksten doorgebladerd vroeger) was niet zozeer de aktievistiese spelling, alswel het gebruik van slashes in de tekst. Alsof er gezocht werd naar het juiste woord, een enkel woord de lading niet kon dekken, maar twee of drie wel, en dat de werkelijke betekenis van het geschrevene ergens daar tussenin lag. De lezer moest maar uitmaken hoe of wat. Dat maakte, vond ik, de teksten altijd heel suggestief en subjectief. Alsof alleen de goede verstaander de sleutel heeft tot interpretatie.
Alsof er gezocht werd naar het juiste woord/een enkel woord de lading niet kon dekken/twee of drie wel/de werkelijke betekenis van het geschrevene ergens daar tussenin lag. De lezer moest maar uitmaken hoe/wat. Dat maakte, vond ik, de teksten altijd heel suggestief/subjectief.
pot/ketel ;-)