Het is al veel langer bekend dat zingevingsvragen andere velden activeren in het hersengebied dan bijvoorbeeld de doevragen, ook bij niet zeer religieuze mensen.
#2
HansR
Dit is al heel oud. Is – oh domdomdom – ook al een keer als godsbewijs hier in de commentaren aangedragen.
Het volgende citaat uit het artikel is wel aardig: In 1998 he reported in his book Phantoms in the Brain (William Morrow), co-authored with journalist Sandra Blakeslee, that the religious words, such as “God,” elicited an unusually large emotional response in these patients, indicating that people with temporal lobe epilepsy may indeed have a greater propensity toward religious feeling.
Patients (!) […] have a greater propensity toward religious feeling.
Dit doet me denken aan dat onderzoek dat bij homo’s een extra ontwikkelde hersenkwab signaleerde. En nu ook nog de God-spot… wat moet dat in het hoofd van Reve een drukte geweest zijn!
#4
TRS
Nu nog de link tussen die 2 gebieden en het staat vast: God is gay!
#5
dominee Szjoebelino
Dus de G-spot ligt elders, wat ook al werd voorvoeld in het wetenschappelijk onderzoek van Deep Throat.
#6
MP
@HansR,
Daar is alweer een truukje voor bedacht, ze denken dat God met hun in contact staat via dit hersengebied. Ze zijn uitverkoren door God…Het lijkt erop dat het wel of niet religeuszijn hardwired is in het brein. Dat verklaart wellicht dat ze in discussies nooit bijelkaar komen via rationele argumenten.
Ik heb een paar keer meegemaakt dat iemand in mijn omgeving plotseling het licht zag en zwaar religieus werd, ik vraag mij af of dat te maken met een plotselinge ontsluiting van dit hersengebied.
#7
HansR
@MP …ik vraag mij af of dat te maken met een plotselinge ontsluiting van dit hersengebied.
Eerder een uiting van een moeizame ontdekking van iets dat men allang voorvoelt? Een soort uit de kast komen [zoals homo’s doen]?
LOL @ TRS
#8
su
@Carlos#3:
Ja, de goeie ouwe Dr Swaab:
Veel profeten waren epileptici die daarvoor prima behandeld hadden kunnen worden.
Good old Dr. Skinner was ook zo’n expert in het bewijzen dat de hersenen van sommige mensenrassen gelijk aan die van rattenhersenen waren. Verre van God dus! Tja … je kan je afvragen met welke bril je dan kijkt. In ieder geval stonden er grote dollartekens op en kijkt het wat moeilijk door deze tekens heen!
De regel: wiens brood men eet, diens woord men verkondigt is nog altijd van toepassing op de meeste broodschrijvers.
#11
Stijn
Ooit, het zal inmiddels twaalf jaar geleden zijn geweest, heb ik de eer gehad een kwartiertje te kletsen met Martin Gaus. Hij wist me toen al met grote stelligheid te vertellen dat ontdekt was dat geloof een afwijking was in de hersenen, waarvan ik binnen tien jaar operatief genezen zou kunnen worden.
Ik was zo verbijsterd door de onvoorstelbare onnozelheid van zijn opmerking, dat ik niet veel meer wist uit te brengen dan dat ik nog niet vaak iemand was tegengekomen met een zo rotsvast geloof als Martin Gaus…
#12
mescaline
Nee, Martin Gaus is God niet. ;-)
Maar hij had wel gelijk wat de crux aangaat. Ik herinner me ooit dat je het gevoel bij “God” beschreef @Stijn. Nou stel eens, ze zouden dat aktieve stukje Godgeinspireerde hersen bij je weghalen – en dat kan, dat zie je op de foto’s….
#13
MP
Hee Stijn, ik wist dat deze post onweerstaanbaar zou zijn ;)
#14
Stijn
Volgens mij gaat het op twee punten mis.
1. De vooronderstelling dat je bij gelovigen onderscheid kunt maken tussen de gewone handelingen die ze met alle andere mensen gemeenschappelijk hebben, en dan een paar extra religieuze dingen die ze speciaal hebben. Gelovigen die wat op hun geloof hebben kunnen reflecteren zullen vaak zeggen dat dit onderscheid niet klopt, maar dat ál hun handelen gelovig handelen is.
Vraag het maar eens na bij monniken in een klooster: De monnik die de kok van het huis is, zal je zeggen dat het wassen van de sla voor de maaltijd voor zijn medebroeders een bij uitstek religieuze handeling is, terwijl broeder portier je zal vertellen dat hij God sterk kan ervaren in de alledaagse omgang met de gasten die in het klooster logeren. Ik heb hier een joods gebedenboek in mijn kast met daarin zelfs een gebed om God te danken als de stoelgang soepel verlopen is.
Hoe je onderscheidt welke menselijke handelingen ‘gelovig’ zijn en welke niet, hangt daarmee af van je eigen verstaan van geloof: dat maakt het aanwijzen van plekjes in de hersenen dus afhankelijk van je vooronderstellingen over welke menselijke handelingen geloofshandelingen zijn en welke niet.
2. wat ik me wel kan voorstellen is dat mensen, als ze geconcentreerd bidden of met rituelen bezig zijn, bepaalde gebieden van hun hersenen meer gebruiken dan anders. De creationist zal daaruit concluderen dat God het geloof in ons geschapen heeft, de evolutionistische sciëntist zal aantonen dat dat gedeelte van de hersenen er niet altijd geweest is en van daaruit misschien tot het gelijk van atheïsme concluderen. Geen van beiden overtuigen ze me, omdat ze dezelfde categoriefout maken: Uit natuurlijke onderzoeksresultaten worden metafysische conclusies getrokken.
*kruipt gauw terug in zijn schulp*
#15
Vodka
@ 14
Vraag het maar eens na bij monniken in een klooster”
Goed, ik rij vanmiddag even langs :)
#16
HansR
@Stijn
Welkom terug :)
wat ik me wel kan voorstellen is dat mensen, als ze geconcentreerd bidden of met rituelen bezig zijn, bepaalde gebieden van hun hersenen meer gebruiken dan anders.
Inderdaad, god is een geestelijk activiteit zoals elke vorm van denken. En elke vorm van denken kan met betreffende techniek zichtbaar worden gemaakt. Dat heeft dus niets met god of met godsbewijs te maken. Het heeft uitsluitend met techniek te maken. En net als die joodse monnik ;) die bidt na de stoelgang kun je dus aan elke activiteit een god hangen. En dat kun je weer zichtbaar maken.
Ik concludeer eigenlijk toch dat het zichtbaar maken van wat geestelijke activiteit bij het denken aan god, het denken over god of het aanroepen van [een] god eigenlijk meer zegt over het onbestaan van god dan over het bestaan ervan.
het geeft een gerust en zalvend gevoel dat Stijn, net als zijn grote roerganger, alles ziet.
Bij deze is het Stijnbewijs geleverd.
#18
Yevgeny Podorkin
In een Nederlands ziekenhuis heeft men overigens per ongeluk (d.m.v. stimulering bepaalde hersengebieden) een gebiedje ontdekt waar het fenomeen BDE (Bijna-Dood-Ervaring) schijnt te huizen…
Reacties (19)
Het is al veel langer bekend dat zingevingsvragen andere velden activeren in het hersengebied dan bijvoorbeeld de doevragen, ook bij niet zeer religieuze mensen.
Dit is al heel oud. Is – oh domdomdom – ook al een keer als godsbewijs hier in de commentaren aangedragen.
Het volgende citaat uit het artikel is wel aardig: In 1998 he reported in his book Phantoms in the Brain (William Morrow), co-authored with journalist Sandra Blakeslee, that the religious words, such as “God,” elicited an unusually large emotional response in these patients, indicating that people with temporal lobe epilepsy may indeed have a greater propensity toward religious feeling.
Patients (!) […] have a greater propensity toward religious feeling.
Religie als ziekte.
Dit doet me denken aan dat onderzoek dat bij homo’s een extra ontwikkelde hersenkwab signaleerde. En nu ook nog de God-spot… wat moet dat in het hoofd van Reve een drukte geweest zijn!
Nu nog de link tussen die 2 gebieden en het staat vast: God is gay!
Dus de G-spot ligt elders, wat ook al werd voorvoeld in het wetenschappelijk onderzoek van Deep Throat.
@HansR,
Daar is alweer een truukje voor bedacht, ze denken dat God met hun in contact staat via dit hersengebied. Ze zijn uitverkoren door God…Het lijkt erop dat het wel of niet religeuszijn hardwired is in het brein. Dat verklaart wellicht dat ze in discussies nooit bijelkaar komen via rationele argumenten.
Ik heb een paar keer meegemaakt dat iemand in mijn omgeving plotseling het licht zag en zwaar religieus werd, ik vraag mij af of dat te maken met een plotselinge ontsluiting van dit hersengebied.
@MP
…ik vraag mij af of dat te maken met een plotselinge ontsluiting van dit hersengebied.
Eerder een uiting van een moeizame ontdekking van iets dat men allang voorvoelt? Een soort uit de kast komen [zoals homo’s doen]?
LOL @ TRS
@Carlos#3:
Ja, de goeie ouwe Dr Swaab:
bron
@ 4
hahahahaha
Good old Dr. Skinner was ook zo’n expert in het bewijzen dat de hersenen van sommige mensenrassen gelijk aan die van rattenhersenen waren. Verre van God dus! Tja … je kan je afvragen met welke bril je dan kijkt. In ieder geval stonden er grote dollartekens op en kijkt het wat moeilijk door deze tekens heen!
De regel: wiens brood men eet, diens woord men verkondigt is nog altijd van toepassing op de meeste broodschrijvers.
Ooit, het zal inmiddels twaalf jaar geleden zijn geweest, heb ik de eer gehad een kwartiertje te kletsen met Martin Gaus. Hij wist me toen al met grote stelligheid te vertellen dat ontdekt was dat geloof een afwijking was in de hersenen, waarvan ik binnen tien jaar operatief genezen zou kunnen worden.
Ik was zo verbijsterd door de onvoorstelbare onnozelheid van zijn opmerking, dat ik niet veel meer wist uit te brengen dan dat ik nog niet vaak iemand was tegengekomen met een zo rotsvast geloof als Martin Gaus…
Nee, Martin Gaus is God niet. ;-)
Maar hij had wel gelijk wat de crux aangaat. Ik herinner me ooit dat je het gevoel bij “God” beschreef @Stijn. Nou stel eens, ze zouden dat aktieve stukje Godgeinspireerde hersen bij je weghalen – en dat kan, dat zie je op de foto’s….
Hee Stijn, ik wist dat deze post onweerstaanbaar zou zijn ;)
Volgens mij gaat het op twee punten mis.
1. De vooronderstelling dat je bij gelovigen onderscheid kunt maken tussen de gewone handelingen die ze met alle andere mensen gemeenschappelijk hebben, en dan een paar extra religieuze dingen die ze speciaal hebben. Gelovigen die wat op hun geloof hebben kunnen reflecteren zullen vaak zeggen dat dit onderscheid niet klopt, maar dat ál hun handelen gelovig handelen is.
Vraag het maar eens na bij monniken in een klooster: De monnik die de kok van het huis is, zal je zeggen dat het wassen van de sla voor de maaltijd voor zijn medebroeders een bij uitstek religieuze handeling is, terwijl broeder portier je zal vertellen dat hij God sterk kan ervaren in de alledaagse omgang met de gasten die in het klooster logeren. Ik heb hier een joods gebedenboek in mijn kast met daarin zelfs een gebed om God te danken als de stoelgang soepel verlopen is.
Hoe je onderscheidt welke menselijke handelingen ‘gelovig’ zijn en welke niet, hangt daarmee af van je eigen verstaan van geloof: dat maakt het aanwijzen van plekjes in de hersenen dus afhankelijk van je vooronderstellingen over welke menselijke handelingen geloofshandelingen zijn en welke niet.
2. wat ik me wel kan voorstellen is dat mensen, als ze geconcentreerd bidden of met rituelen bezig zijn, bepaalde gebieden van hun hersenen meer gebruiken dan anders. De creationist zal daaruit concluderen dat God het geloof in ons geschapen heeft, de evolutionistische sciëntist zal aantonen dat dat gedeelte van de hersenen er niet altijd geweest is en van daaruit misschien tot het gelijk van atheïsme concluderen. Geen van beiden overtuigen ze me, omdat ze dezelfde categoriefout maken: Uit natuurlijke onderzoeksresultaten worden metafysische conclusies getrokken.
*kruipt gauw terug in zijn schulp*
@ 14
Goed, ik rij vanmiddag even langs :)
@Stijn
Welkom terug :)
wat ik me wel kan voorstellen is dat mensen, als ze geconcentreerd bidden of met rituelen bezig zijn, bepaalde gebieden van hun hersenen meer gebruiken dan anders.
Inderdaad, god is een geestelijk activiteit zoals elke vorm van denken. En elke vorm van denken kan met betreffende techniek zichtbaar worden gemaakt. Dat heeft dus niets met god of met godsbewijs te maken. Het heeft uitsluitend met techniek te maken. En net als die joodse monnik ;) die bidt na de stoelgang kun je dus aan elke activiteit een god hangen. En dat kun je weer zichtbaar maken.
Ik concludeer eigenlijk toch dat het zichtbaar maken van wat geestelijke activiteit bij het denken aan god, het denken over god of het aanroepen van [een] god eigenlijk meer zegt over het onbestaan van god dan over het bestaan ervan.
het geeft een gerust en zalvend gevoel dat Stijn, net als zijn grote roerganger, alles ziet.
Bij deze is het Stijnbewijs geleverd.
In een Nederlands ziekenhuis heeft men overigens per ongeluk (d.m.v. stimulering bepaalde hersengebieden) een gebiedje ontdekt waar het fenomeen BDE (Bijna-Dood-Ervaring) schijnt te huizen…
Zo zie je maar.
Die is gaaf. En je kon hem verwachten.