De Britse socioloog Anthony Giddens was jarenlang dé lieveling van sociaal-democraten in Europa en van Bill Clinton aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. New Labour, het Paarse kabinet, de Duitse sociaal-democraten onder Schröder, Lionel Jospin, allemaal dweepten ze met zijn sociaal-democratische Third Way in de hand. Kok voorop. Hij mocht zelfs bij Clinton langskomen om uit te leggen hoe ons ‘poldermoddol’ het neo-liberalisme en sociaal-democratie zo knap wisten te verenigen.
Tien jaar na de verschijning ervan, op de puinhopen van de kredietcrisis, is Third Way compleet in diskrediet geraakt. De meest basale regulering, die het kapitalistische monster moesten temmen, zijn niet door Bush, Balkenende of Merkel weggehaald, maar door hun zogenoemde sociaal-democratische voorgangers. The Third Way zou geen tussenweg zijn, maar een pad rechts van het neoliberalisme.
Anthony Giddens spreekt zich in een artikel uit voor zijn Third Way en probeert zich te verdedigen tegen de kritiek. Het blijft vooral verdedigen. Weet hij u te overtuigen?
Reacties (6)
Tien jaar na de verschijning ervan, op de puinhopen van de kredietcrisis, is Third Way compleet in diskrediet geraakt.
Niet helemaal. Zonder Hartz IV onder Schroder was Duitsland hoogst waarschijnlijk niet de Export Weltmeister die het nu is.
Weet Giddens mij te overtuigen? Om met hemzelf te spreken: it is NOT! (Zie ook).
Ik krijg bij het lezen van het artikel het gevoel dat Giddens zo veel mogelijk lezers aan zich wil binden; daarvoor moet je soms een beetje met woorden goochelen.
1998 was een beetje laat voor Wim Kok, niet ?
@KJ: Hoe bedoel je?
Het is altijd lekker als je kunt aantonen dat je gelijk had. De zin : “the public sphere is not the same as the state”, vind ik wel aardig. Het gaat om een vorm te vinden die de vloeibaarheid (fluidity) van de markt vermijdt, maar ook de narigheid van ambtelijke bemoeizucht. Als zo vaak: het gaat er doorgaans om wat je navolgers met je boodschap hebben gedaan. Daar ben je zelf maar ten dele verantwoordelijk voor. Giddens noemt het begrip “the third way” geladen en gebruikt het niet meer. Wie wil kan daar een dun excuus in lezen. Als je ziet wat Wouter Bos er in zijn lezing van gemaakt heeft en wat daarmee verder gedaan is, zou dat wel een wat ruimer hartiger mea culpa geweest hebben mogen zijn. Reden genoeg in elk geval om het thema nog eens wat grondiger aan te pakken, zeker door sociaal democraten, die nu gefrustreerd in de oppositie zitten.