Gevonden: sollicitatiebrief uit Egypte

Gehate Verachte Geachte president,

Uw advertentie in de Staatscourant van dinsdag 1 februari jl., waarin u aangeeft op zoek te zijn naar diverse demonstrantenslopers, trok onmiddellijk mijn aandacht. Vanwege mijn kennis en ervaring denk ik een zeer geschikte kandidaat te zijn, en daarom maak ik graag van de gelegenheid gebruik om mij via deze brief aan u voor te stellen.

De werkzaamheden die u beschrijft zijn mij op het lijf geschreven. Het gooien van stenen bijvoorbeeld is voor mij een tweede natuur; ik deed het als klein jongetje al richting joden, christenen, vrouwen en u weet wel, richting hen die wij van flatgebouwen behoren te werpen. Zoals u uit mijn bijgevoegde curriculum vitae kunt opmaken, heeft mijn werkzame leven zich voornamelijk in het gevangeniswezen afgespeeld. Daar heb ik de praktijkervaring die ik in mijn jeugd heb opgedaan verder verdiept en ontwikkeld. Zodoende ben ik softwarematig zeer goed onderlegd (zwaard, kapmes en hakbijl kennen voor mij geen geheimen), maar ook voor het programmeren van een molotovcocktail draai ik mijn hand niet om.

Tevens beschik ik over een kamelenrijbewijs B.

Om in aanmerking te komen voor mijn laatste, zeer zware functie bij de Abu Zaabal-gevangenis in Cairo heb ik diverse praktijkopdrachten op het gebied van moord, marteling en terrorisme succesvol ten uitvoer gebracht. Ik werd daarvoor beloond met een kamer voor mijzelf alleen en verschillende assistenten die mij dagelijks begeleidden. Eerder deze week werd ik echter volkomen onverwacht en zonder opgaaf van reden ontslagen. Eerlijk gezegd ben ik daar niet zo rouwig om; Abu Zaabal is een ambitieus bedrijf waar de concurrentie moordend is, en na 22 jaar ben ik wel weer eens toe aan een nieuwe uitdaging.

Het lijkt mij een eer om voor uw bedrijf te mogen werken. Uw organisatie brengt dagelijks meer mensen op de been dan U2 en FC Barcelona bij elkaar, en ik heb daar diepe bewondering voor. Ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen, als u mij deze woordgrap permitteert.

Ik ben een gedreven en harde werker, consciëntieus ook, die pas opgeeft als hij zijn doel bereikt heeft. Ik werk graag met mensen, en hoewel ik geen ervaring heb met journalisten – waar u expliciet naar vraagt – verwacht ik dat dit geen enkel probleem zal zijn, gezien met ruime ervaring met andere willoze slachtoffers.

Uiteraard zijn kennis en ervaring alleen niet voldoende; je moet bijvoorbeeld ook in een team en bij de organisatie passen. Ik hoop daarom dat u mij uitnodigt voor een persoonlijk gesprek, waarin wij dit nader kunnen onderzoeken.

Helaas ben ik op dit moment door omstandigheden zowel telefonisch als per e-mail slecht bereikbaar. Omdat er uit uw advertentie toch een zekere urgentie sprak, stel ik voor dat ik, vooruitlopend op mijn aanstelling, mijn werkzaamheden alvast aanvang. Daarbij zal ik in eerste instantie de journalisten belagen, en wel zodanig dat u mijn functioneren kunt beoordelen aan de hand van de beelden die de cameramannen in hun doodsangst schieten – ervan uitgaande dat de verderfelijke westerse zenders op uw toestel nog wel te ontvangen zijn. Bijkomend voordeel is dat wanneer de journalisten verjaagd zijn, de operatie met betrekking tot de burgers geruislozer kan verlopen.

In afwachting van uw reactie verblijf ik,

Met zeer grote hoogachting,

Hassan Suleiman – inderdaad, familie van ;-)

P.S. Ik veronderstel dat u in het theoretische geval van gelijke geschiktheid de voorkeur geeft aan een man.