COLUMN - In tijden als deze is zaak om zo nu en dan troost te zoeken. Gisteren zag ik, zonder hierop voorbereid te zijn, het begin van de speech die Thierry Baudet op 14 januari jongstleden hield op het partijcongres van Forum van de Democratie. Met deze zin weet de jonge oppergod van de Nederlandse democratie de aandacht gelijk op zich gericht:
Je hoeft de metafysische stellingnames van het Christendom niet te onderschrijven om toch de wederopstandingsgedachte als toonaangevend motief van onze beschaving te kunnen waarderen.
Waarna Baudet dit koppelt aan de wederopstanding van de klassieke oudheid aan het einde van de Middeleeuwen. Vervolgens lukt het hem met schier onnavolgbaar taalgegoochel om dit ‘Westerse motief’ te koppelen aan alles te onderzoeken en het goede te bewaren en daarmee aan de drang voorbij de horizon te kijken, wat fraais heeft opgeleverd als de kruistochten en de koloniën (met zeilbootjes naar verre landen varen om lekkere kruiden terug te brengen, noemt Baudet dat). Volgens de Messias van het Nieuwe Opportunisme hét bewijs dat xenofobie ons wezensvreemd is. En zo werkt hij in ferme slagen toe naar zijn stelling dat de democratie dood is en dat zijn forumpie de wederopstanding zal verzorgen.
Kom daar maar eens om! Baudet blijft er allemaal bij kijken als een verwarmingsmonteur in een pornofilm. Het is lachen om niet te hoeven huilen. En dan moet de elegante inauguratie van Trump nog beginnen.
Mijn vrouw vlucht dagelijks naar vervlogen tijden door oude afleveringen van Star Trek te bekijken die op Netflix te vinden zijn. Ikzelf keek daar nooit naar, dus voor mij is het allemaal nieuw. Wat me vooral opvalt is de knulligheid. Als er een ruimtestation over 45 seconden in een wormgat dreigt te verdwijnen en dientengevolge in miljarden stukjes uiteen zal vallen, wandelen de verantwoordelijke crewleden op hun dooie akkertje naar de bron van het kwaad, ieder een eigen metertje in de hand. Als alles even later is op het nippertje is opgelost, gaat men emotieloos over tot de orde van de dag. Alsof ze zojuist de vuilnis langs de kant van de weg hebben gezet.
Daarnaast bevreemdt het mij dat alle aliens enkel alien in hun gezicht zijn en niet in hun lichaam. Los van wat gezichtsafwijkingen hebben ze, net als u en ik, twee armen en twee benen. Mijn favoriete personage tot op heden is een opperwezen dat zich zo nu en dan met ‘aardse’ (voor zover we daar in de ruimte over kunnen spreken) zaken komt bemoeien omdat hij zich verveeld. En omdat hij gefrustreerd is. Een beetje als Trump, zeg maar.
Ikzelf haal in deze donkere tijden vooral troost uit een klein, eenvoudig televisieprogramma dat op zondagavond om 18.05 uur op Ned3 wordt uitgezonden. In ‘Ik ben Nederlander’ doorkruist de onherkenbaar bebaarde Jack Wouterse heel Nederland, om op bezoek te gaan bij kinderen van alle rangen, geloven, kleuren en standen. Hij praat met ze over hun huisdier. Of over de liefde voor hun moeder. Hij laat ze een mop vertellen. Hij danst met ze, bedenkt een verhaal met ze en praat over hun geloof. Het scherm vult zich 20 minuten lang met hoop en liefde. Daar trek ik me dan maar weer aan op.
Reacties (15)
Ja dit is, IMHO, het grote probleem van rechts: voor je het weet staat er weer een reli-freak achter je die jouw zaak probeert te kapen. VVD-ers hebben er een handje van: zodra het gelukt is hun man op MinFin te krijgen, zetten ze een stapje achteruit en laten glimlachend een CDA-er de zondagsrust en de godslastering optuigen. Zie ook jalta etc. Braak.
@Max. Het was wel even wennen. Jack bakt er geen taart bij.
@2: nee, die zou ‘ie allemaal zelf opeten.
En die mop die een van die kinderen vertelde: ‘Ken je die mop van die timmerman? Die slaat nergens op!”
Heb je ‘Rot op met je religie‘ van de EO al ontdekt?
Ook een mooi inkijkje in het menselijk tekort. Inclusief het tekort van televisieproducenten.
@5:
Hoe bedoel je? Ik heb er van genoten gisteravond.
@6 Het is een vrij platgetreden (en voorspelbare) vorm. Je gooit wat andersdenkenden bij elkaar, die je zorgvuldig hebt geselecteerd op persoonlijkheden; die laat je dan allerlei excursies rond een hot-button item doen, en dan maar de botsingen en emoties filmen. Mooie TV, man!
Eerder deed de EO dit al op het thema asielmigratie: ‘Rot op naar je eigen land!’ En de VARA deed het in 2014 ook al over de multiculturele samenleving met ‘Typisch Nederlands’.
Als je genoeg programma’s in dit format gezien hebt, prik je daar op zeker moment doorheen. Het blijft ook vrij oppervlakkig allemaal. Men neemt eens een kijkje hier, snuift eens daar aan, meninkje zus, meninkje zo (liefst botsend, natuurlijk) en parbleu, het is alweer tijd voor het volgende uitje!
Q!
@8: Die bewaar ik altijd voor het geval ik een been breek en weinig anders kan dan bingen.
@5: Ik zappte er toevallig langs. Zag een man en een vrouw in een auto zitten. Ze gingen naar moslims. Met van die hoofddoekies. ‘Die mensen knielen voor Allah’, zei de man. ‘Of ik ook ga knielen? Nee, natuurlijk ga ik niet knielen. Allah bestaat niet. Ik ga niet knielen voor iets wat niet bestaat.’
Rot op met je TV-programma, dacht ik, en vervolgde mijn weg.
Ich ben Turk. En niet zomaar één;
@10: Hahaha inderdaad. Een abortuskliniek en een transseksueel mochten uiteraard ook niet ontbreken. Ik breek graag een lans voor de vrijheid van programmamakers, evenals voor de mijne om niet te hoeven kijken (cue de welbekende scènes uit A Clockwork Orange).
Liever kijk ik een goede documentaire, zoals House of Cards.
Het komt toch neer op een soort van ongezellig keuvelen met de vijand. Dit hele gebeuren bij Sargasso. But whats left.
Q, ook mijn favoriet.
@14: Ha, ik wilde net roepen dat er geen hond meer was, die de reactie van #joost begreep :)
@overigens : mooie observaties in dit draadje. Ik heb nog nooit zo gecomprimeerd een programma bekritiseerd gezien @10, dank. Mooi. De rest trouwens ook (bv een goede documentaire, zoals House of Cards :) )