Geen bal op tv | De familie Kruys

Een paar weken geleden had mijn lief tandenstokers bij de HEMA gekocht. Ze leken erg op de tandenstokers die we altijd bij de JUMBO kopen. Kleine stukjes wit plastic met een buigzaam mintgroen borsteltje om mee tussen je tanden te raggen. Zijn de tandenstokers van de JUMBO net stevig genoeg om een volledige stookbeurt stand te houden, die van de HEMA bleken zo slap dat ze al na één keer heen en weer tussen linkerbovensnijtand en de daarnaast gelegen voortand, knakten en onbruikbaar waren. Binnen één stookbeurt versleet ik acht (8!) tandenstokers. En voor één doosje met daarin een stuk of dertig stokers, moest mijn vrouw een eurootje of vijf neerleggen. Waarom, dacht ik bij mezelf, waarom heeft dit in godsnaam bestaansrecht? Is er dan werkelijk niemand die even de moeite neemt om die stokers te testen? Of wordt zoiets vervaardigd in een verwaarloosde fabriek op het platteland van China door bejaarde vrouwtjes die van hun leven geen tandarts hebben gezien, laat staan dat ze weten waar een tandenstoker voor dient.

Een soortgelijk gevoel had ik toen ik onlangs toevallig bleef haken bij een aflevering van De Familie Kruys, een ‘dramady’ van Nederlandse bodem met in de hoofdrol niemand minder dan Linda de Mol. Waarom, in godsnaam, heeft dit bestaansrecht? Wie kijkt hiernaar? De lachband leek te bestaan uit mensen die met een pistool op hun hoofd gedwongen werden zich zo nu en dan te laten horen.

De serie is bedacht door Linda de Mol herself en wordt (mede) geschreven door Frank Houtappels en Haye van der Heijden. Die laatste kwam ooit uit de kast als Wilders-stemmer, kan ik me nog herinneren. Toch fijn voor hem dat hij desondanks nog steeds werk krijgt in Hilversum. Zij het om teksten te schrijven voor de meest suffe serie sinds de opvolger van Oppassen. In de aflevering die ik zag moest de broer van Linda de Mol een radiocommercial inspreken voor een of andere supermarkt, maar dat lukte niet omdat hij het woord aluminiumfolie niet kon uitspreken. Op papier is het niet leuk. En in de handen van acteur Rop Verheijen blijft het niet leuk. De wanhoop droop ervan af. En niet omdat deze scène wanhoop nodig had.

Maar het meest schrok ik toch van Linda de Mol zelf die, met dank aan haar botoxverslaving, geen enkele mimiek meer in haar gezicht heeft. De enige gelaatsuitdrukking die haar rest is die van een klein meisje dat, vlak voordat ze op moet in Henny Huismans Miniplaybackshow, te horen krijgt dat haar ouders opgeblazen worden zodra ze haar glimlach laat zakken en met haar ogen knippert. Zou Linda de Mol zelf niet zien hoe raar ze er tegenwoordig uitziet? Zij fietst toch ook weleens langs een poster van de Postcodeloterij waarop ze zelf te zien is? En is er niemand in haar buurt die tegen haar zegt: hou hier eens mee op! Hetzij met botox, hetzij met acteren. De meeste mensen worden na verloop van tijd een karikatuur van zichzelf, daar valt niet aan te ontkomen, maar dit gaat wel heel ver. Het zou natuurlijk kunnen dat het allemaal bij een groter plan hoorde. Dat dit anti-acteren juist de onzekerheid van succesvolle vrouwen moest benadrukken. Hoe meer er van binnen woelt, hoe minder er van buiten te zien is.

Toen ik Linda de Mol zo zag in de familie Kruys moest ik, naast tandenstokers, denken aan een ander icoon: Elvis Presley die een karatedemonstratie geeft. Zijn karatepak heeft wijd uitlopende pijpen en zijn initialen staan er in gejapaniseerde letters op. Naar het schijnt was Elvis ooit daadwerkelijk een gedreven karateka. Maar hij heeft zijn voorkomen niet mee. Hij ziet er pafferig uit, zijn haar is vettig, zijn voorhoofd zweet en hij praat en kijkt alsof hij knetterstoned is. Elvis vertelt dat hij zal laten zien hoe je je ‘chi’ gebruikt, je innerlijke kracht. Terwijl hij bij zijn keel vastgehouden wordt, duwt hij twee man van de mat die hem uit alle macht proberen tegen te houden. Daarna slaat iemand hem een paar keer in zijn buik. Elvis geeft geen kik. Wellicht staat Elvis hier daadwerkelijk zijn mannetje, maar door zijn belabberde fysiek kun je je niet aan de indruk onttrekken dat hij hier in de waan wordt gelaten dat hij ook op karategebied de allergrootste is.