Geen bal op tv | Brommer kiek’n

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

COLUMN - Voordat de show begon, hadden ze nog even goed de kut van de koe gewassen. Tijdens de weg er naartoe vingen ze de stront op, zodat de poep niet tegen de poten zou spetteren. Terwijl de koe even later langs de jury liep, klonken er uit de speakers ronkende, roemvolle woorden. ‘Mooie, volle uiers’, vond de stem. ‘Schitterende aanhechting. Geweldige vooruiers.’ Zo zag je ze niet vaak. ‘Ik trek dit geen twee uur’, zei een van de meisjes die mee was naar de koekeuring.

Plattelandsjongeren, zo vertelde de voice-over aan het begin van Brommers Kiek’n, behoren tot de meest eigenzinnige subculturen van Nederland. De voice-over was de maker, Geertjan Lassche, die zelf uit zo’n dorp kwam. Of hij tot het soort vriendenclubje behoorde dat hij portretteerde, werd niet duidelijk. Ik vermoed van niet. Ik vermoed dat hij dat soort vriendenclubjes wel kende, maar enkel vanaf enige afstand. Ik kom zelf ook uit een gebied waar het in sommige kringen gebruikelijk is om daags voor een bruiloft een bord op de gevel te hangen waarop je met een weinig aan de verbeelding overlatend rijm enige seksuele wetenswaardigheden over het toekomstige paar uit de doeken doet. Maar zelf had ik weinig tot niets met dat soort kringen te maken. 

Zo’n spandoek was ook hier te zien. Daags voor een bruiloft stond de hele familie een doek te bewonderen waarop onder andere de pijpkwaliteiten van dochterlief werden geroemd. De vader van het meisje krabde zich achter de oren. ‘Ik geloof dat er zo een vader-dochtergesprek gaat plaatsvinden’, zei een van de jongens droogjes.

Wat vooral opviel was de rol van de vrouwen en de manier waarop ze onderwerp van gesprek waren. Zat zo’n jongen tot z’n arm in een koe, vroeg z’n vriend of ie nu aan zijn vriendin zat te denken. Even later zaten ze met wat ouders aan tafel. Of ie een knappe vriendin had. Hij haalde z’n schouders op. Moesten anderen maar over oordelen. ‘Als ze maar lief is, da’s het belangrijkste’, zei een vader. De jongen knikte. De moeder glimlachte. Ik had z’n vriendin echter gezien. Die was een stuk knapper dan hij. Eigenlijk waren alle meisjes een stuk knapper dan hun vriendjes. Ze kwamen meestal ook wat intelligenter over. Maar dat kan schijn zijn. De jongens ondertussen noemden elkaar om de haverklap ‘homo’. Aan het eind van de film, precies een jaar later, ‘drekhoer’. Het leek me een vooruitgang, maar helemaal zeker was ik er niet van.

Over de meisjes kwam je niet zoveel te weten. De film was bijna uitsluitend uit het oogpunt van de jongens gemaakt. Dat die jongens berusten in een leven waarin hard gewerkt wordt en hard gefeest, was nog wel te volgen. Wat er voor de vrouwen te halen viel, bleef volmaakt onduidelijk. Misschien hadden ze wel degelijk iets in de melk te brokkelen, maar kregen we dat niet te zien.

De meisjes in Brommers Kiek’n waren louter aanhangsel. Ze zorgen voor cola en kroketten tijdens de opbouw van de boomstapel voor het Paasvuur en troosten hun vriendjes als hun vuur kleiner blijkt dan dat van het rivaliserende buurdorp. Ze maken het huis schoon, schenken koffie en staan aan de kant te blauwbekken bij het trekkertrekken. Ze krijgen verkering, gaan trouwen, nemen kinderen. Waarna de cyclus zich herhaalt. Maak dat je wegkomt, wilde ik schreeuwen. Maar ik hield m’n mond. Je schreeuwt niet tegen je televisie. Dat doe je niet. Tenzij je gek bent en denkt dat de mensen in de televisie jou kunnen horen.

Reacties (10)

#1 Anoniem

Maak dat je wegkomt, wilde ik schreeuwen.

Los van dat het schreeuwen tegen TV niet zo nuttig is, waar wil je naartoe? Is het in het andere dorp beter? Is het in de stad beter? In Hollywood?

Misschien is het overal wel hetzelfde: vrouwen krijgen kinderen, een cyclus die zich herhaalt. Misschien zijn ze wel blij met wat rust, dat manlief geld brengt en verder carbid in melkbussen afsteekt. Beter dan je de kolere werken in een film waarvoor je lelijke varkens moet pijpen. Al is het verschil niet zo groot begrijp ik uit bovenstaand huwelijksspandoek.

Misschien zijn ze toch wel zielsgelukkig.
Zonder #metoo

/zag het programma niet maar heeft ooit in die buurt gewoond

  • Volgende discussie
#2 Henk van S tot S

Ondanks dat ik lid v.d. VPRO ben, zie ik dat soort programma’s (gelukkig) nooit ;-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 KJH

Ik proef vooral exotisme (kijk die rare plattelandsmensen eens!) en wensdenken (de meisjes kijken intelligenter uit hun ogen dan de jongens) in dit artikel. Het hele ‘ga toch naar de grote stad!’-mantra breekt ons nog eens op, vooral als straks – in de Nederlandse situatie – de dijken het niet meer houden tegen de oprukkende zee.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Meneer Kronkel

Ik heb dat programma ook gezien, maar wat mij vooral verbaasde was die ontstellende leegheid van dat bestaan. Veel zuipen, met auto’s racen, nog meer zuipen en tijdens concerten nog maar wat zuipen. Dat was het wel zo’n beetje. Logisch dat er zoveel gezopen wordt, anders zou de leegheid van dat leven wel heel erg doordringen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Lutine

@4

Leegheid is de basis van ons bestaan. De vulling, daar over kunnen we het hebben. De een vult het met hoogdravende verdwazing. De ander met koekeuring. Wat je eigenlijk tracht te beweren is dat je eigen invulling van de leegte van een hoogstaander niveau is dan brommers kiek’n , koekeuring en wat dies meer zij.

Verder heb ik het programma niet gezien. Ik hou me dan ook niet zo bezig met Achterhoek, Jolink, zwarte cross en zo. Ik ben alleen niet zo van het ‘verheffen’ door iets anders als ‘lager’ te zien.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 KJH

@5: Da’s wel heel nihilistisch van je. Iets meer subjectiviteit mag van mij: persoonlijke verheffing en/of verheffing van een groter geheel (de maatschappij) mag van mij best als ‘niet leeg’ worden bestempeld. In dat licht is voornamelijk het oeverloze drankgebruik in deze contreien problematisch, denk ik (niet zozeer het koeienkuttenwassen).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Anoniem

Als die meisjes naar de grote stad gaan moeten die boeren weer nieuwe vrouwen importeren dmv boer zoekt vrouw, en die zijn nóg minder geschikt voor het plattelandscultuurtje. Of worden die plattelandsjongeren dan geacht eeuwig single te blijven? Das vast niet goed voor onze voedselzekerheid :)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 KJH

En als je als arm meisje naar de stad gaat, word je in de wijken waar je dan automatisch terecht komt, besist, bespuugd, bepoteld en voor kech uitgemaakt, nietwaar? Nu ik er nog eens over nadenk: dit artikel heeft toch ook wel een heel hoog ‘why don’t poor people buy more money’ gehalte, dat is eigenlijk nog wel het kwalijkste er aan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Lutine

@6

Het is verleidelijk om in die persoonlijke verheffing mee te gaan.
Maar besef wel dat er geen weg terug is. Vanuit persoonlijke verheffing gaan brommers kiek’n, zuipen en pijpkwaliteiten roemen lijkt me erg lastig.

Ironisch is ook dat men in boerenstreken zich afzet tegen al dat “stadse gedoe”.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Henk van S tot S

Aanvulling op #2 :
Deze door de VPRO uitgezonden documentaire Where To Invade Next? lijkt me een stuk beter.

N.B.
Link is tijdelijk en moet later elders worden opgezocht.

  • Vorige discussie