Het is niet een heilig moeten
hoewel ik smijt met termen als
jihad en moord op vrije spraak
geheel volgens adagium
hoe groter de woorden
hoe holler de frasen
hoe harder hun echos
de wereld rond razen
het is ook niet perse voeten
in aarde hebben of debat
met bezwaarden van andere
gewetens of het werkelijk
kraken van krimpende ketens
zelfs een principe is slechts dat
een gebeeldhouwde zin en dit
is gewoon, ik wil d’r ’s in
Reacties (6)
Laurens? poëem – als het dat is – ontzegt, geloof ik, aan Wilders of ook aan diens boodschap:
1) een heilig moeten;
2) voeten in de aarde te hebben;
3) een debat met andersdenkenden te zijn;
4) succes te hebben met kraken van krimpende ketens.
Dan de eerste strofe 2e zin: wie is die ?ik? die daar met termen als jihad? enz. ?smijt? Primair kan dat geen ander dan de dichter zelf zijn. Wel kan hij met zijn dichterlijke vrijheden proberen te bereiken dat onverhoedse lezers aan iemand anders (= Wilders) dat gesmijt toeschrijven, wat de waarheid geweld aandoen zou zijn. Absolute identificatie dichter = Wilders negeer ik.
De rest van het gedicht lijkt mij bewoording en bevestiging van boven verstrekte samenvatting. Alleen de laatste woorden uit de laatste zin van de laatste strofe bevat iets meer: een spel met letters dat de naam van Wilders ophoest. ?t Is denk ik de clou van het gedicht tevens de reden waarom de maker die boodschap optisch in dichtvorm goot. Een massa woorden in dressuur was nodig om die grap eruit te knijpen en enig reliëf te geven. In proza komt zij minder of niet over.
Verder is de structuur van die opeenstapeling van regels mij onduidelijk en vind ik de alliteratie met ?kraken van krimpende ketens? onwelluidend, gezocht en ridicuul. Maar goed, smaken verschillen.
En dan de inhoud. Naar oud ?adagium?, om dat woord ook eens te gebruiken, gaan het goede en het schone samen, en dan ook het slechte en het lelijke.
Wilders wordt beklad; daar gaat het om, en kan en mag de kreupele vorm waarin dat gebeurt ons niet bezig houden. Die hoort erbij.
Tot slot: naar mijn mening een pruldichter, voor agitprop inzetbaar. Amen.
– Wilders en “een heiliig moeten”?
– Wilders en “een een debat met anders denkenden”?
Het eerste vind ik eng, het tweede vermijdt Wilders als de pest.
@1
“dat gesmijt toeschrijven, wat de waarheid geweld aandoen zou zijn”
Hoezo? Dat lijkt mij dichter bij de waarheid dan bezijden.
@1
En die 4 dingen die ik zijn boodschap ontzeg: dat lijkt mij ook correct.
Maar goed, jij vindt het gewoon niet mooi. Ook prima. Wel eens erover nagedacht dat het bewust wat gekreupeld is om daarmee de kwaliteit van zijn argumentatie te spiegelen?
Overigens had ik natuurlijk ook heel vormvast kunnen zijn om te benadrukken dat hij constant hetzelfde riedeltje afdraait. Dat zou jouw keuze geweest zijn.
@3: ”…dichter bij de waarheid…”
Heel toepasselijk in dit verband ;-)
Met dit soort gedichten begonnen vele oorlogen.
Kunnen we dat in deze tijd nog wel veroorloven.
Misschien een beetje respect voor onze naaste.
Ook al is hij in de rij of vrienden de laatste.
Blond, Zwart of misschien groen.
Laten wij gewoon goed doen.
Gosh I just became a poet