In deze serie worden acht presidenten uit de Amerikaanse geschiedenis behandeld die volgens de auteur als voorbeeld zouden moeten dienen voor tegenwoordige en toekomstige ambtsdragers. Enkele van deze historische leiders zijn helaas relatief onbekend; de meesten zeer ondergewaardeerd.
Eén president die maar weinig moeite leek te hebben met enige beperkingen van het presidentschap was Theodore Roosevelt (1858-1919), wellicht de meest stoutmoedige en meest ondernemende leider van de Verenigde Staten uit haar geschiedenis.
Roosevelt werd tot president gebombardeerd na de moord op William McKinley in 1901 en kondigde onmiddellijk aan zowel de macht van monopolies als van vakbonden op te breken. Gedurende zijn tweede ambtstermijn wantrouwde Roosevelt het zakenleven meer en meer en sloeg hij door in zijn poging een rechtvaardige markt te creëren. De president pleitte voor verregaande regulering en belastingverhoging echter geen van beide kon hij waarmaken.
Internationaal vestigde Roosevelt de Verenigde Staten als een mogendheid waar voortaan rekening mee moest worden gehouden. Hij bouwde een sterke marine op en stuurde de sprankelende Grote Witte Vloot op wereldtournee opdat er geen twijfel mocht bestaan over de verstrekkende macht van Amerika. Het was grotendeels op zijn initiatief dat het Panamakanaal werd gegraven en geheel Zuid-Amerika beschouwde de president graag als de exclusieve invloedssfeer van de Verenigde Staten.
Wellicht zijn meest tot de verbeelding sprekende nalatenschap is Roosevelts campagne voor natuurbehoud. Gedurende zijn presidentschap creëerde Roosevelt vijf nationale parken en honderdvijftig nationale bossen, stichtte hij een federale Forest Service, tientallen vogelreservaten en verklaarde achttien opvallende plaatsen tot nationale monumenten. Dit alles versterkte zijn imago van een energieke outdoorsman en daarmee, zijn populariteit.
Roosevelt steunde in 1908 de campagne van William Taft die tijdens zijn presidentschap (1909-1913) een gematigder beleid voorstond waardoor hij zowel Roosevelt als zijn eigen partij van zich vervreemde. Roosevelt probeerde in 1912 met een eigen partij het Witte Huis te herwinnen, echter door zo de Republikeinen te verdelen kon de Democraat Woodrow Wilson de verkiezingen winnen.
Reacties (8)
Joh, had je even ingelezen met http://nl.wikipedia.org/wiki/New_Deal_(VS) .
@1: Er zijn twee Roosevelts president van de VS geweest en sorry, maar die van de New Deal was toch echt de andere Roosevelt. ;)
@1: Wat heeft Theodore Roosevelt met New Deal te maken?
@Herman: ah, duh. Mea culpa, enzo.
Sommigen zeggen ook wel dat hij en de door hem geinstigeerde wetgeving er voor gezorgd heeft dat de VS als industrienatie in een stroomversnelling terechtkwam.
@5: Was die grote industrialisatie niet al geweest toen Roosevelt president werd? Vooral tussen het einde van de Burgeroorlog en het begin van de 20ste eeuw groeide de Amerikaanse economie in stroomversnelling. Vandaar dat Roosevelt zoveel “anti-trust” wetgeving nodig achtte; omdat de industrialisatie een aantal enorme bedrijven had geproduceerd, sommige bijna met monopolieposities.
@6 The Midwest werd door zijn antitrustwetgeving sterk gestimuleerd en de opkomst van de hoogwaardige massaindustrie en de automobielindustrie vond in deze periode plaats. Dit alles ten “nadele” van de industriegebieden in de New England States en sowieso de oostelijke staten in zijn algemeenheid .
@2: Nick inschattende zit de andere Roosevelt niet in de GdG. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.