“Principieel en zorgvuldig”, noemde André Rouvoet het voorspelbare advies van de partijcommissie over het wel of niet accepteren van praktiserende homoseksuelen als vertegenwoordiger van de ChristenUnie. Zeker, maar dan wel in de zin dat homoseksuelen niet principieel geaccepteerd worden.
Dat daar amper reactie op gekomen is, mag merkwaardig heten in een tijd dat tal van partijen doen alsof het onderdeel is van de Nederlandse cultuur dat homoseksualiteit geaccepteerd wordt. Nog merkwaardiger is het dat een regeringspartij daarmee wegkomt.
“De vraag of een levenswijze past bij de politieke boodschap van de ChristenUnie, komt aan de orde in persoonlijke gesprekken op een basis van vertrouwen: het gaat immers altijd over partijleden, christenen die van tevoren hebben uitgesproken dat ze aanspreekbaar zijn op de Bijbel” zo stelt de commissie. De ChristenUnie heeft zelfs het lef zichzelf op de borst te slaan dat homoseksuelen niet bij voorbaat worden afgewezen. Pardon?
“Natuurlijk zijn homoseksuelen welkom wanneer ze zich conformeren aan en gedragen naar de opvattingen van de ChristenUnie!” was de enige aanvaardbare uitspraak van de commissie geweest. In plaats daarvan wordt een tekst gekozen waarin wordt gedaan alsof homoseksualiteit geen bijzonder issue is in de partij, terwijl de formulering alle ruimte laat om in een later stadium alsnog homoseksuele kandidaten te weren.
Had een islamitische partij dezelfde uitspraak gedaan dan was het land – terecht – te klein geweest. “Geen respect voor de grondwet”, “indruisend tegen de Nederlandse waarden en cultuur”, “onacceptabel” zouden de netste formuleringen zijn. Nog voor het middaguur zouden de Kamervragen van de PVV bij de voorzitter zijn ingeleverd.
En nu? He-le-maal niets. Rouvoet klopt zichzelf op de borst, de coalitiepartijen zijn muisstil. Plots is de Grondwet niet meer zo belangrijk en is de Nederlandse cultuur ineens héél anders. Een cultuur van twee maten, namelijk.
Reacties (14)
Klinkt goed. Als zij homoseksuelen mogen weigeren, mag ik sollicitatiebrieven van religieuzen en andere geesteszieken ongezien de prullenbak insmijten; de wetsbescherming van beide bevolkingsgroepen is immers identiek. Ole!
Ach so, hoe juist is je betoog Eric.
Waar we beweren in Nederland een gescheiden staat en kerk te hebben kan dit onderuit gehaald worden met kleine voorbeeldjes zoals dit. En jazeker, belachelijk tot-en-met.
@Martijn: Dat heeft weinig met (een gebrek aan) scheiding van Kerk en Staat te maken. Hoe abject bovenstaande ook is, het valt er niet onder. Dit is simpel een gevalletje van gedoogbeleid met betrekking tot discriminatiewetgeving.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Scheiding_van_kerk_en_staat
@Martijn: Dat heeft weinig met (een gebrek aan) scheiding van Kerk en Staat te maken. Hoe abject bovenstaande ook is, het valt er niet onder. Dit is simpel een gevalletje van gedoogbeleid met betrekking tot discriminatiewetgeving.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Scheiding_van_kerk_en_staat
En om deze melding te omzeilen paste ik hier deze melding even: “Duplicate comment detected; it looks as though you’ve already said that!”. Dat heb ik de laatste tijd steeds hier, maar mijn comment weigert vervolgens te verschijnen.
@zmc/3, daar ben ik het niet helemaal met je eens. De uitgangspunten van dit soort partijen worden geaccepteerd, dat is 1 ding, maar mede door dit soort uitgangspunten worden bijvoorbeeld de gewetensbezwaren tegen homohuwelijke min-of-meer geaccepteerd. Daar kan ik het niet mee eens zijn, als een instituut van de staat (de gemeente) zich op die manier door religie laat beinvloeden, dan is de scheiding ver te zoeken.
Het gaat er dus niet om OF een partij zulke uitgangspunten heeft, maar wat ze er in de publieke ruimte en praktijk mee doet.
@Martijn, #4: Maar dat maakt het nog geen inmenging van de kerk en de staat. Dat de CU toevallig volzit met kerkgangers, maakt ze ook nog geen kerk. En, als dit niet door religieuzen was verzonnen maar door een ander clubje rare mensen, was er helemaal geen sprake van een kerk maar hadden we een even ongewenste situatie.
Met scheiding van kerk en staat bedoelt men nou eenmaal iets heel anders, namelijk dat de staat (deels) gevormd wordt door hetzelfde bestuur als de kerk heeft. En dat is hier niet aan de orde; hier is geen “organisatorische” link tussen kerk en staat, het is enkel een “toevallige” link omdat leden van een bepaalde partij aan een (of een boel verschillende!) kerk(en) zijn gelieerd.
Laten we de betekenis van het concept “scheiding van kerk en staat” niet laten vervagen, we kunnen het in de toekomst nog nodig hebben… en dit is nou eenmaal gewoon echt geen voorbeeld van een gebrek aan scheiding van kerk en staat, hoezeer het er misschien gevoelsmatig ook op lijkt, maar in een democratie heb je nou eenmaal ook religieuzen en die mogen ook een vinger in de pap hebben, maar dat heeft niet met de kerk te maken. Je zou hier hooguit kunnen spreken van een gebrek aan scheiding tussen religie en beleid, maar ook dat is weer iets compleet anders.
Ik ben het met zmc eens. Hier gaat het over de vraag hoe ver een partij mag gaan in het negeren van de grondwet of andere wetten, eens te meer wanneer het een regeringspartij betreft.
De scheiding van kerk en staat zou in het geding komen wanneer bisschoppen en dominees gaan bepalen wat partijen wel of niet als beleidslijn gaan aanhouden. De CU neemt hier een volstrekt democratisch besluit, dat echter haaks staat op wetten waarmee anderen om de oren worden geslagen door onder andere diezelfde CU.
De vraag is dus of het acceptabel is dat een partij anti-discriminatiewetten negeert. Naar de letter doen ze dat niet, naar de geest volledig. Wat als er een partij wordt opgerichten die geen vrouwen als vertegenw…o, die hebben we al. Maar de SGP kun je nog afdoen als folkloristisch en dorps, de CU is een regeringspartij.
@ artikeltje: En toch lijkt me de oplossing vrij simpel.
1. Richt een onofficiële homo-actiegroep op (onofficieel in die zin dat er geen namenlijsten e.d. openbaar kunnen worden gemaakt).
2. Stel een periode vast van, bijvoorbeeld, drie jaar. Gedurende die periode worden alle deelnemers aan de actiegroep geleidelijk en onopvallend lid van de CU en proberen mogelijkerwijs zelfs op ‘een post’ te komen.
3. En vanaf dat punt in de tijd ga je gewoon van binnenuit de CU veranderen, net zolang totdat ze instort.
Simpel infiltratiewerk, en vooral heel democratisch. Niks mis mee.
@amz, #6: goed, dan ga ik daar met je in mee, een gebrek aan scheiding en geweld. En #7, Eric, heeft het natuurlijk correct: de discriminatiewetten worden hier met de voeten betreden.
OMG we zijn het eens! Dat is natuurlijk funest voor de discussie…:P
“En nu? He-le-maal niets.”
Omdat het sommige mensen bij het bekritiseren van de Islam (aan de hand van sommige uitspraken over homo’s van imams) niet echt om het bestaansrecht van homo’s gaat, maar gewoon om een extra gratis argument tegen moslims?
Omdat al te grote en wijdverspreide kritiek op de ideeën van de CU zou kunnen leiden tot een debat over secularisme versus religie in het algemeen?
Omdat te weinig mensen de CU serieus nemen in vergelijking met de “dreiging van de Islam”?
Omdat het niet sexy/spectaculair genoeg is?
Of… misschien druist het standpunt van de CU helemaal niet eens zo ver tegen de Nederlandse waarden en cultuur in als we wel zouden denken?
probeer te beginnen met iets te begrijpen (ik kan dat niet, maar alla) van deze “kafters”-cultuur middels dit prachtige document:
http://www.rtvoost.nl/media/?uitz=59808&id=304
we spreken ons later.
@12: Dank je voor de link. Inderdaad een prachtig document.
@12: pff, wat een eng clubje. Die bedrijven de politiek toch wel wat anders, staat-en-kerk gescheiden lijkt in de praktijk moeilijker. Misschien niet zozeer “de kerk” alswel “een kerk”, in dit geval.