COLUMN - Ik praat niet meer over paarse krokodillen, ik heb het tegenwoordig over dino’s. Het zijn geen gewone krokodillen meer. We zijn beland op een hindernisbaan met de enorme prehistorische monsters, een soort Jurassic Park maar dan voor zorgverleners. Wie brengt zijn of haar patiënt zo snel mogelijk naar de finish, zonder dat je beide opgegeten wordt door een gigantische T-rex?
Waar zal ik beginnen? Hebben we het over de labuitslagen die niet goed gedaan worden, waarbij patiënten thuis zitten te wachten op een labservice die niet op komt dagen? Of de verkeerde bepalingen? Of, hebben we het over een protocol wat lichaamsbeweging moet registreren voor diabetespatiënten, maar dat niet doet, wat blijkt uit de jaarcijfers die gegenereerd worden? En met niet bedoel ik 1% geregistreerd, terwijl ik netjes alles aan het vinken ben. Het hele Excel sheet is rood, want ergens gaat de registratie niet goed.
Maar wacht, er is meer. Dit jaar heeft er een verandering plaatsgevonden bij de verzekeraars voor de aanvraag van materialen die diabetespatiënten nodig hebben om hun insuline te spuiten. De naaldjes, de lancetten en glucosestrips moeten door ons verantwoord worden. Een heel A4 moet er ingevuld worden over wat de patiënt nodig heeft, waarom, hoeveel, wat het meerverbruik is en waarom (en hoe lang dat dan is).
Verrassend genoeg gaat dat niet goed; een patiënt belde mij op, vertelde geen insulinenaaldjes te krijgen van de leverancier. “Lastig insuline spuiten zo,” merkt de patiënt droogjes op. Ik bel met de leverancier. “Ja, wat de apotheek kan doen, doet de apotheek, en niet wij.” Goh ja, laten we het nog ingewikkelder maken. Na wat ge-heen-en-weer levert de leverancier toch de naaldjes, gelukkig, en hoeft de patiënt niet meer de naaldjes van een familielid te gebruiken.
Met een voorbeeld zoals hierboven kan ik rustig een half uur bezig zijn. Tijd die ik beter kan besteden, maar de zorgverzekeraar denkt hier anders over. En zij zijn tenslotte de baas. Want ondanks wat ze zelf prediken; ze gaan wel degelijk, voortdurend, op de stoel van de arts (en die van mij) zitten.
Doen we nog een voorbeeld? (Ja!) De hulpmiddelen die wij aanbieden voor het stoppen met roken worden sinds dit jaar volledig vergoed; denk aan pleisters of medicatie. Maar! Wel via maar een handvol speciale apotheken die verspreid over het hele land zitten. En! Maar één middel per jaar. Of de patiënt bijwerkingen ervaarde van een eerder gebruikt middel, doet er niet toe.
Als laatste een enorm groot en al langer spelend probleem. De generieke medicatie. Sinds kort wordt één van de snelwerkende insulines, Novorapid, vervangen door een generiek middel, zoals Aspart. Volgens de zorgverzekeraar moet dit geen enkel verschil maken, want de werkzame stof is hetzelfde! Alleen de hulpstof is anders. Een heel gevaarlijk standpunt als je het over biologicals en biosociaal hebt. Goed ja, maar vertel me meer over hoe patiënten gewend zijn aan een bepaald type medicatie (vooral kleur en vorm) en zeker verschil kunnen ervaren tussen de verschillende middelen van verschillende merken.
De huisarts heeft ondertussen een nutteloos formulier voor een verwijzing een keer of zes lukraak bestempeld met de paarse krokodillen-stempel die ze heeft aangeschaft (met paarse inkt).
Jurassic Park, here we come.
Deze column verscheen ook op zustermerel.nl
Reacties (11)
Fijn dat we als Sargasso zo mee kunnen werken aan het bestrijden van het personeelstekort in de zorg. Iedere 17jarige die dit leest denkt meteen “dit wil ik ook!”
Beugwanda doet aan astma. Ze kreeg ook een goedkoper middel, dat in een ondeugdelijke, want vanaf half leeg zeer onregelmatig doserende verstuiver zit. Die betrouwbare verstuiver kan de verzekerde helemaal zelf betalen, terwijl het blijkbaar niet dondert als die de goedkopere al door een nieuwe vervangt terwijl die eigenlijk nog halfvol pufjes zit. #hoofdschud
Ik denk dat het tijd wordt voor marktwerking in de zorg, zodat die bureaucratie verdwijnt en er een vlotte commerciele dienstverlening zal zijn van zorgverlener aan de patient.
Misschien ten overvloede, ik had het ironisch bedoeld.
Lol, dat dacht ik al, en ik vermoed dat je de plusjes anders ook niet gekregen had. Maar goed dat je het toelicht, want op het internet Weet Je Het Maar Nooit :-)
(dat ironische gold overigens ook voor mijn #1 )
En wat nu -heel gek idee misschien nu hoor- als alle verpleegkundigen en iedereen die dergelijke formulieren moet invullen, daar en masse gewoon mee stopt?
Ambtelijke ongehoorzaamheid bij regels die niet deugen, toegegeven: ik roep dat ook wel graag. Maar “Het Systeem” zal wel weer zo werken dat er dan op last van de bureaucra verzekeraar een heel erg duur betaalde boekhouder als een wethouder Hekking in de weg gaat lopen. Al zou het mooi zijn wanneer die dan perrongeluk een slaapmiddel in zijn bil krijgt. :evil grin:
Dan krijgt men geen geld en gaat men failliet. Men krijgt van de verzekeraar al het minimale, de kaspositie van een gemiddeld ziekenhuis is slecht. Geen financiële ruimte voor tegenvallers. just in time.
Het probleem is dat patiënten dan hun spullen niet krijgen. Als ik de formulieren niet invul voor het stoppen met roken, voor de naaldjes van de insuline, dan zegt de leverancier doodleuk dat ze de spullen niet leveren.
Ik heb enkele jaren vrijwilligerswerk gedaan op een zorgboerderij: een dagbestedingsplek voor mensen uit de psychiatrie. Biologische akkerbouw, dus rijen en rijen prei, aardperen en pompoenen, een grote groententuin (voor de groentepakketten die elke week werden rondgebracht bij de abonnees) en een beestenboel: kippen en scharrelvarkens. Een perfectie plek om bezig te zijn. Maar verleden jaar is die boerderij gesloten: er werd te weinig winst gemaakt. Nu liggen die 10 hectares braak. Er komt nog wel iemand langs voor de verzorging van het vee maar de ongeveer 50 patienten/clienten zijn daar niet meer. ‘Mismanagement’ werd er gezegd, en ‘paste niet meer in deze tijd.’ ‘Doodzonde’ werd er ook gezegd, door mij. Maar te weinig winst is een sterk argument in de zorg.
En daar kan aan toegevoegd worden dat de versnipperde zorg die die 50 patiënten nu zelf moeten regelen (eigen verantwoordelijkheid!) n.a.w. vele malen duurder is en vele malen minder effectief.