Het spreekwoord zegt: een gek kan meer vragen stellen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Deze beschrijving is treffende voor Tanja Jadnanansing van de PvdA. Zij stelde Kamervragen over de handel in afstudeerscripties. Er blijken websites te bestaan waarop wordt aangeboden een scriptie tegen betaling te schrijven of af te maken. Studenten kunnen een oproep doen met dat doel.
Op scriptielatenschrijven.nl staan 35 oproepen over twee maanden. Aris vraagt ‘een scriptie in de vorm van een literatuuronderzoek gericht op bestuursrecht op HBO niveau. Het liefst over de Algemene wet bestuursrecht, Gemeentewet of de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. Vergoeding nader overeen te komen en vooral afhankelijk van kwaliteit en tempo…’
Jurist op HBO-niveau?
Natuurlijk is dit een belangrijke vorm van fraude, en daarom is het belangrijk om na te denken hoe we het kunnen oplossen. Jadnanansing wil van de minister weten of zij dit fenomeen ook verwerpelijk vindt en welke maatregelen er gaan volgen. Kunnen hogescholen en universiteiten dit in voldoende mate vaststellen? En: ‘zo nee, hoe gaat u ervoor zorgdragen dat deze controlemogelijkheden worden verbeterd? Zo ja, hoe komt het dan dat het nog steeds mogelijk lijkt te zijn?’
Wat verwacht Jadnanansing nu eigenlijk van de minister, hogescholen en universiteiten? Als een student die een scriptie moet schrijven dit consistent laat doen door iemand anders, is dat bijna niet te controleren, tenzij de student zich tijdens de begeleidingsgesprekken verspreekt. Vaak is de begeleiding beperkt, en dus kan de student het met name in de laatste fase vrijwel altijd laten afschrijven door iemand anders. Software lost dat probleem niet op, net zoals plagiaatproblemen nooit opgelost zullen worden, maar soms wel ontdekt.
Controlemogelijkheden
De minister kan hier dus niks aan doen, ook niet door het strafbaar te stellen. Dat is het namelijk al. Dit Kamerlid heeft kennelijk nog een nooit een instelling in het hoger onderwijs van binnen gezien en heeft geen idee hoe hoger onderwijs in de praktijk vorm krijgt. De enige oplossing is voor dit probleem is voorspelbaar: meer geld in het onderwijs steken en genoeg docenten aannemen die kunnen toezien op de voortgang van het werk van studenten. Dat voorkomt niet alles, maar wel veel. Want dan valt het toch op dat er van de ene op de andere dag een volledige scriptie ligt.
Reacties (22)
De scriptie van een ander lijkt mij moeilijker te verdedigen dan een eigen scriptie.
@1 U vergeet dat scripties niet altijd verdedigd worden en ook niet altijd essentieel zijn voor een voldoende, dus dit lost het probleem niet op. Begeleidingsgesprekken over een scriptie die je niet schrijft zijn moeilijker te voeren dan een eindgesprek waarvoor je het eindproduct van iemand anders uit je hoofd kunt leren.
Even zonder gein: als een student afstudeert met een door iemand anders geschreven scriptie, dan heb je als begeleider toch wel hard gefaald. Van begin tot eind hoor je meerdere gesprekken met elkaar te hebben gevoerd en moeten stukken zijn toegelicht, goedgekeurd en gewijzigd. Zodra een scriptie in zijn geheel wordt ingeleverd, mogen er eigenlijk geen grote verrassingen meer instaan.
Ik ben bang dat je hier de andere kant moet aanpakken. Zorg dat aanbieders van dit soort diensten vervolgd worden. Zover ik weet is dat momenteel niet eens strafbaar.
@3: Ook de daadwerkelijke schrijver doet even over de thesis en kan makkelijk tussentijdse producten meegegeven aan de student. Dat is zelfs handig, want als de student de docentfeedback weer terugkoppelt wordt het eindproduct alleen maar beter. Daarnaast hou er rekening mee dat een docent (en dan heb ik het over de universiteit) 9 uur krijgt toebedeeld voor het begeleiden van een bachelorthesis, inclusief beoordeling.
@4 De voordelen die je noemt zijn ten dienste van de kwaliteit maar maken het proces toch een stuk ingewikkelder. En waarom zou je een scriptie door een derde laten schrijven als je er toch zo intensief mee bezig moet zijn? Als ik het niet verkeerd heb, gaat het hier vrijwel altijd om studenten die deadlines zien naderen en binnen enkele weken opeens een scriptie nodig hebben.
@5:
Dat vroeg ik me ook meteen af. Als iemand op zo een manier een scriptie maakt, leert die persoon daar toch vrij veel van en kost het hemhaar nagenoeg net zo veel tijd als het schrijven van de scriptie zelf. Dan is er nauwelijks nog reden om het diploma of de bul te weigeren.
@5: Ik heb andere informatie. Maar al te vaak betreft het studenten die onder niveau zitten, of die graag een thesis van hogere kwaliteit willen dan ze zelf kunnen produceren.
Bovendien hoef je er niet intensief mee bezig te zijn. Bekijk het vanuit de 9 uur: Dat komt overeen met ongeveer 4 student-docent contacten van hooguit een uur: Een voorbespreking om onderwerp en verwachtingen vast te leggen, een eerste bespreking om te kijken of de student de goede richting uit gaat, een bespreking waarbij de student klaar denkt te zijn, maar de docent graag nog wat meer dingen in de thesis wil zien en een laatste bespreking waarin de docent aangeeft welke zaken hij nog verbeterd wil zien (voor cijfer x), daarna is de docenttijd op, als hij het eindresultaat ook nog eens wil beoordelen. Stel je hebt het geld, wat doe je liever: 4 keer maximaal een uur met je docent bobbelen en alles wat hij zegt in een email plempen en wachten tot het product binnen is, of zelf 6 weken zitten schrijven en verbeteren tussen die contacten door?
Bedenk bovendien dat veel docenten de 2e-4e contactmomenten ook nog eens graag door mailverkeer vervangen. In dat geval is het helemaal nog maar een kwestie van de mail van je begeleider door passen. Echt intensief hoor!
En dat was dan nog de ideale wereld. Jij en ik weten dat er genoeg professoren zijn die geen tijd hebben (of willen vrijmaken) voor thesisbegeleiding (maar toch x thesissen/jaar moeten begeleiden) en de student dus maar laten zwemmen. Voor zo’n student is van de ene kant een ghostwriter de verlossing (want zelf weten ze zich zelden te redden), terwijl van de andere kant de controle van de professor zo gering is dat het ook nog eens een totaal niet riskante optie is.
@7: een thesis, die je in 6 weken schrijft? Ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat, natuurlijk, maar vroeger werd je geacht een half jaar aan je thesis te werken (op de universiteit iig). Maar goed, toen duurde een universitaire studie ook nog 6 jaar ipv 4….
@8: Er staan tegenwoordig aan mijn faculteit nominaal 6 weken voor een bachelorthese (inclusief eventuele -ongewenste- stage). In de praktijk duurt het vaak dubbel zo lang, maar onze decaan doet er momenteel alles aan (inclusief verlaging van de kwaliteitseisen) om het naar de gestelde termijn terug te dr(/w)ingen. Verder, of er nu 6 weken of 3 maanden aan gewerkt wordt, de begeleider krijgt toch niet meer dan 9 begeleidingsuren, dus een langere duur gaat alleen maar ten koste van de intensiviteit van de begeleiding. Overigens duurt een bachelor maar 3 jaar, geen 4.
Welkom bij de universiteit van de 21e eeuw.
Oh, ik heb me vergist neem me niet kwalijk, 6 weken moet 12 weken (drie maanden) zijn. Voor geneeskunde hoef je voor de bachelor daarentegen helemaal geen thesis te schrijven. Daarmee verdubbelt ook het aantal begeleidingsuren (18 dus). Sorry zat even niet goed de beleidsstukken te lezen. Is het toch iets minder dramatisch dan ik dacht.
@7 Ik heb het een poosje tot mijn speerpunt gemaakt om de begeleiding rondom scripties te verbeteren en je hebt gelijk dat het vaak een drama is. Maar ik denk dat je je erin vergist wat de ‘easy way out’ is voor een student. Zodra een besluit genomen is om de scriptie door een derde te laten schrijven, dan is dat schrijfproces natuurlijk geen last meer. Maar het nemen van die beslissing is een drempel die voor velen te hoog. Het risico is enorm en daarmee kiezen vooral studenten voor zo’n route omdat ze geen alternatieve uitweg zien. Maar uitzonderingen heb je natuurlijk altijd.
@10 Voor de Master is het ook nog een stukje meer. Bijvoorbeeld 35 uur voor psychologie in Leiden (http://www.fsw.leidenuniv.nl/psychologie/organisatie/sociaalorganisatie/onderwijs/begeleidingsuren.html)
@11: Ik denk toch dat de grootste drempel geld is. Het risico is serieus niet al te hoog, tenzij je je thesis schrijft bij een AIO/PhD-student, want die steken nog relatief veel tijd in de begeleiding. Mijn ervaring is dat over het algemeen geldt dat hoe hoger een WP-er in de universitaire hiërarchie geraakt, hoe minder aandacht en tijd hij/zij besteedt aan onderwijstaken (maar de uren worden natuurlijk wel geclaimd). Vergeet daarnaast niet dat er een enorm grijs gebied is (van mensen die al dan niet betaald helpen bij de thesis). De motivatie is zoals ik in #7 aangeef meestal niet tijdgebrek, maar veel vaker gebrek aan kennis/vaardigheden en/of onvoldoende begeleiding.
@9: ben ik ff blij, dat ik lang geleden heb gestudeerd…. Uit die tijd is mij niks bekend over 9 uren begeleiding. Volgens mij heb ik veel meer begeleiding gehad. Sindsdien zijn er vele protesten tegen de afname van de studieduur en de daarmee gepaard gaande afnemende kwaliteit van de studies geweest. Het begint steeds meer op een op winst gericht bedrijf te lijken daar, ipv een instituut dat onafhankelijke onderzoekers op leidt.
Even waarom het risico naar mijn idee wel degelijk groot is. Er zijn twee componenten die in relatie tot elkaar bepalen wat het risico is. A) de kans dat het misloopt en B) de ernst van het gevolg wanneer het misloopt.
De ernst van de situatie is ontzettend groot. Word je betrapt dan kan je jouw diploma vaarwel zeggen en je houdt er direct een flinke schadepost aan over, zowel direct als in de toekomst omdat je erop kan rekenen dat jouw toekomstig inkomen lager zal zijn dan anders. Je moet daarbij ook in je sociale kring verantwoording afleggen waarom je jouw diploma niet hebt gehaald: bijvoorbeeld iemands ouders zullen niet echt gelukkig worden van het nieuws dat hun zoon of dochter zijn opleiding niet afrondt. Intuïtief zullen studenten de ernst van de situatie voelen.
Vervolgens zijn wij het denk ik met elkaar oneens over de pakkans en daarom vind jij volgens mij het risico klein. Even de piketpaaltjes zetten: stel er is een 10 procent pakkans, dan zou ik het risico nog steeds ontzettend groot vinden. Stel er is pakkans van 1 procent, dan vind ik het risico beperkt maar substantieel (een beetje zoals het hebben van seks met iemand die HIV heeft). Zo weet jij in ieder geval hoe ik het risico ervaar. Nu over de perceptie van de student: hoe ziet zij het risico? Denkt zij in termen van procenten? Dat lijkt mij sterk, want ze weet het niet. Wat ik wel denk is dat zij het risico zo zal inschatten zoals ik het doe. Een relatief kleine pakkans bij deze ernstige situatie is een ontzettend groot risico.
Tot slot denk ik echt dat een begeleider faalt wanneer een van zijn studenten afstudeert op een scriptie die zij niet zelf heeft geschreven. Een goede begeleider maakt de pakkans aanzienlijk waardoor een student zich wel twee keer bedenkt voor zij het werk van derden inlevert. Naar mijn idee zijn er voldoende contacturen om dat te voorkomen en indien een student langer of haar scriptie doet is het eveneens de verantwoordelijkheid van de begeleider om ook die verlenging naar behoren te begeleiden.
“De motivatie is zoals ik in #7 aangeef meestal niet tijdgebrek, maar veel vaker gebrek aan kennis/vaardigheden en/of onvoldoende begeleiding.”
Ik wil die oorzaken ook wel accepteren, maar met de notitie erbij dat deze oorzaken tijdens het schrijven van de scriptie voor problemen zorgen en niet voor de start ervan. In de laatste situatie is het makkelijker om een derde partij het werk te laten schrijven, in de eerste situatie moet dat opvallen.
@14: Ik denk dat jij de ernst voor hele hordes studenten overschat. Als je immers zelf je scriptie niet kunt schrijven, is betrapt worden van gelijke ernst als niet frauderen (afgezien van de kosten). In beide gevallen krijg je geen diploma en gewoonlijk volgt er geen strafrechtelijke vervolging wegens fraude. Bovendien is vaak zo’n aantijging niet hard te maken. De docent weet wel dat het product niet van de student afkomstig kan zijn, maar zonder bewijs kan hij/zij relatief weinig doen (en de vraag is ook maar of de docent en vervolgens de examencommissie dat wel wil). Vergeet niet dat de begeleider ook profijt heeft bij een student die door derden geholpen wordt, dat scheelt enorm in de benodigde begeleiding (en voor de faculteit is het positief voor het rendement, waarop ze afgerekend wordt).
De pakkans is denk ik aanzienlijk kleiner dan je denkt. Ik zie gewoon hoe studenten begeleid worden (ik zit in het grijze circuit waar ik het in #13 over heb en er is pas één docent bij me langs geweest om te informeren in hoeverre het product van de betreffende student zelf was). Verder denk ik dat een student aan de hand van de interesse van de begeleider al vrij snel een heel accurate inschatting van de pakkans (of die in de orde van de 10% of de 0,01% ligt) en dus een goede afweging kan maken of frauderen rendabel is.
Ik denk niet dat ik de ernst overschat. We horen relatief weinig over studenten die gepakt worden met scripties die zijn geschreven door derde partijen. Ik denk dat dit komt doordat het A) zeer weinig gebeurt, mede vanwege de risico´s en B) wanneer het gebeurt, laat de begeleiding te wensen over. Over punt B: je lijkt in je laatste reactie te suggereren dat ik de pakkans groot acht en daartegen voer je aan dat veel begeleiders hun werk niet goed doen (wat dus resulteert in een lage pakkans). Maar ik had eerder juist al gesteld dat een student er niet in slaagt om te frauderen indien de begeleiding goed is. Dat was een van de kernpunten van mijn betoog.
” Ik zie gewoon hoe studenten begeleid worden”
Ik zag het ook. Ik heb gesprekken gevoerd met studenten, begeleiders, studiebegeleiders en het hoofd van de opleiding inzake problemen rondom afstudeertrajecten.
“Verder denk ik dat een student aan de hand van de interesse van de begeleider al vrij snel een heel accurate inschatting van de pakkans (of die in de orde van de 10% of de 0,01% ligt) en dus een goede afweging kan maken of frauderen rendabel is.”
Goed punt. Iedereen weet bij wie je een kunstje kan flikken .
@16: Ik denk dat het vooral komt omdat de kans op ontdekking te klein is, niet omdat het weinig gebeurt. Zoals eerder gezegd, de kans dat het tot een echte fraudezaak bij de examencommissie komt is erg klein, omdat de bewijsvoering niet rond te krijgen is (een onderwijsinstelling heeft daar ook de middelen niet toe). Zolang de student maar glashard blijft beweren dat hij/zij zelf geschreven heeft, kun je als examencommissie helemaal niets (tenzij er sprake is van plagiaat van eerder gepubliceerd materiaal, maar gewoonlijk gaat het wel om origineel werk, alleen van iemand anders).
Zo weet ik ook met grote zekerheid dat per cohort tientallen studenten stelselmatig frauderen bij examens, maar ik kan er vrijwel niets aan doen, omdat alleen betrappen op heterdaad als voldoende bewijs geldt (en dat gebeurt aan onze faculteit gemiddeld nog niet één keer per jaar). Je maakt me niet wijs dat een student die zich door zijn studie heen spiekt ineens wel op eigen kracht een thesis schrijft.
Het is natuurlijk deels een exercitie op basis van ervaring, redeneringen en gezond verstand die we hier beoefenen (ipv keiharde bewijzen) en mijn inschatting is een andere die van jou. Bijvoorbeeld het verhaal van jou in #17 over bewijsvoering voor de examencommissie is op zich coherent, maar het is een inschatting van de situatie die ik niet deel. Ik denk dat kwesties niet bij de examencommissie komen simpelweg omdat die kwesties niet bestaan of omdat de begeleider vanwege incompetentie de fraude niet in de gaten heeft.
Uiteraard deel ik jouw observatie over spiekende studenten. Ik ben er bij tijd en wijle (doch in beperkte mate) zelf ook eentje geweest. Maar je maakt mij niet wijs – als ik even jouw zinsnede mag lenen – dat spiekende studenten geen degelijk rapport kunnen schrijven of in relatief grote getalen hun toevlucht nemen naar een professionele scriptieschrijver. Het is echt wel een categorisch verschil waar je hier over spreekt.
@18: Ik noem niet voor niets dat grijze gebied. Veel studenten zoeken hulp bij medestudenten, of bij andere mensen die niet in de categorie “professionele scriptieschrijver” vallen, maar wel (delen van) een thesis willen schrijven, al dan niet tegen betaling.
Verder ben ik van mening dat niet alleen spiekende, maar ook veel niet spiekende studenten geen degelijk rapport kunnen schrijven. Het is niet voor niets dat vrijwel elke student die met vragen over een thesis bij me langs komt, ook in het bezit is van een thesis van een voorganger op hetzelfde terrein (en dan letterlijk dezelfde methoden overneemt voor de eigen thesis). Gelukkig worden de eisen voor een thesis naar beneden bijgesteld, zodat het ook niet meer noodzakelijk is om een degelijk rapport te schrijven. In feite is dat nog de beste anti-fraude maatregel tot dusver.
Jij hebt dus systematisch te maken met studenten. Heb je ooit daadwerkelijk te maken gehad met een student die verder ging dan een stukje plagiaat? Gewoon puur uit interesse, want ik ken ze niet.
Het is toch jammer dat veel studenten amper een fatsoenlijke scriptie kunnen schrijven. Het niveauverschil is ontzettend groot, veel groter dan de respectievelijke eindcijfers doen vermoeden. Het schrijven van zo´n verslag moet de kroon zijn op de ontwikkeling van een student tot een kritisch en zelfstandig denkende burger en ik zou het dan ook jammer vinden wanneer de eisen voor scripties worden afgezwakt.
@20: De studenten die bij mij komen zijn degenen die in ieder geval nog zelf iets schrijven (ik ga nooit zover voor ze te schrijven), dus met studenten die hun hele werk door anderen laten doen krijg ik niet te maken (die hoeven dan immers ook niet bij mij langs voor hun analyse).
Het laatste deel ben helemaal met je eens (net als overigens de meeste docenten hier, het probleem zit hem in het bestuur en die hoeven zich sinds de MUB niets gelegen te laten liggen aan het docentencorps).
Een interessante uitwisseling. Ik begeleid al sinds 2006 studenten met hun scriptie, sinds 2010 via een eigen bedrijf in online scriptiehulp. Ik krijg gelukkig niet heel vaak, maar wel zo af en toe de vraag of ik de scriptie niet voor ze kan schrijven. Het schokt me nog elke keer: waarom dan studeren? Zijn de geldprikkels die we als samenleving geven om af te studeren (kosten èn baten) dan dusdanig dat er belangrijke waarden over boord worden gegooid?
In de praktijk blijken de meeste studenten overigens snel te helpen met een paar uur extra professionele begeleiding. Vaak missen ze iemand om mee te sparren en durven ze medestudenten niet te vragen hun scriptie te lezen voor commentaar. Of ze hebben in die medestudenten geen vertrouwen. Het scheelt gewoon tijd en punten als een ervaren coach mee kijkt en denkt. Dat is wèl legaal: een sporter neemt ook een coach om beter te presteren.
In ieder geval zijn er inmiddels een aantal online scriptiehulp bedrijven actief die een eerlijk alternatief bieden voor de frauduleuze scriptie ghostwriter.