ACHTERGROND - Een deel van de millenniumdoelen die in 2000 zijn afgesproken zijn reeds bereikt, blijkt uit een tussenrapportage van de VN. Maar voor een aantal doelen geeft het rapport een vertekend beeld.
Extreme armoede is wereldwijd drastisch afgenomen sinds 1990, blijkt uit het maandag verschenen rapport van de VN (pdf) over de voortgang van de millenniumdoelen. Iemand leeft in extreme armoede als hij van minder dan 1 dollar 25 per dag moet rondkomen. Het percentage mensen dat leeft in extreme armoede is gedaald van 47 procent wereldwijd in 1990 naar 22 procent in 2010.
In de afgelopen twintig jaar hebben meer dan 2 miljard mensen wereldwijd toegang gekregen tot schoon drinkwater. In 1990 had 76 procent van de wereldbevolking toegang tot schoon drinkwater, in 2010 was dat 89 procent. Het millenniumdoel is daarmee vijf jaar eerder dan gepland behaald. Verder sterven er tegenwoordig 25 procent minder mensen aan malaria dan in 2000, en is de verwachting dat het aantal doden door tuberculose in 2015 gehalveerd is ten opzichte van 1990.
Sloppenwijken zijn wereldwijd gezien enorm afgenomen, de schuldenlast van ontwikkelingslast is afgenomen en de doelstelling om honger drastisch te verminderen lijkt binnen handbereik.
Aanpoten
Tot zover het goede nieuws. Het rapport van de VN laat ook zien op welke gebieden nog veel werk nodig is om de millenniumdoelen voor 2015 te bereiken.
- Het milieu wordt ernstig bedreigd en vergt nieuwe vormen van samenwerking;
- Kindersterfte is nog altijd een groot probleem in de armste regio’s en treft de allerjongste kinderen;
- Er sterven teveel moeders bij de bevalling, terwijl dit te voorkomen is;
- Kennis over HIV-preventie en toegang tot behandeling blijft te laag;
- Het doel om alle kinderen wereldwijd toegang tot onderwijs te bieden zal niet gehaald worden als er niet ingegrepen wordt;
- Sanitaire voorzieningen worden beter, maar nog niet goed genoeg; en
- Er zijn minder ontwikkelingsgelden, en dat treft vooral de armste landen.
Een van de oorzaken dat veel millenniumdoelen nog niet behaald zijn, is een blijvende kloof tussen plattelands- en stadsregio’s. Zelfs voor doelen die wél behaald zijn, bestaan er grote verschillen tussen de stad en het platteland. De volgende grafiek laat bijvoorbeeld zien hoe de toegang tot schoon drinkwater de afgelopen twintig jaar ontwikkeld is in de stad en op het platteland.
![Toegang tot schoon drinkwater in 1990, 2000 en 2011. [uit: VN-rapport]](https://sargasso.nl/wp-content/uploads/2013/07/Toegang-tot-schoon-drinkwater-500x280.png)
Toegang tot schoon drinkwater in 1990, 2000 en 2011.
Ook het cijfer over extreme armoede is misleidend. Wereldwijd is dat flink gedaald, maar dat is vooral te danken aan China. Daar leeft slechts nog 12 procent van de bevolking onder de armoedegrens, vergeleken met 60 procent in 1990. Maar in Sub-Sahara Afrika is het aantal mensen dat in extreme armoede leeft juist gestegen van 290 miljoen in 1990 tot 414 miljoen in 201o.
Het NCDO, de Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling, heeft een interactieve Millenniumdoelen Atlas ontwikkeld waarop precies te zien is hoe ver elk land ter wereld is met de verschillende millenniumdoelen. Ook kun je per doel zoeken en op de wereldkaart bekijken hoe elk land het doet.
Dan zie je bijvoorbeeld dat er kindersterfte in Sub-Sahara Afrika, het Midden-Oosten en India nog altijd een groot probleem is. De kaart laat ook per land de mate van voortgang van het behalen van de doelstelling zien. Dan blijkt dat er overal ter wereld, behalve in Sub-Sahara Afrika, vooruitgang wordt geboekt wat betreft kindersterfte.
Als we kijken naar de doelstellingen over een duurzaam milieu, drinkwater en minder sloppenwijken, zien we dat er in Afrika juist een positieve trend gaande is. In de gehele Westerse wereld en Zuid-Amerika is onvoldoende sprake van een trend en in China, Oceanië, Saudi-Arabië, Iran, Turkmenistan en Kazachstan is er zelfs sprake van een negatieve trend.
De Atlas geeft een zeer gedetailleerd beeld over de voortgang van de millenniumdoelen over de gehele wereld. Hoewel het VN-rapport zeer positief insteekt over wat er allemaal al bereikt is, geeft de atlas van de NCDO duidelijk aan wat er allemaal nog moet gebeuren. Met nog maar 1000 dagen te gaan tot de millenniumdoelen mogen we wel gaan opschieten.
Reacties (9)
Extreme armoede is wereldwijd drastisch afgenomen sinds 1990…
Ik haak af. Leven ze nu van $ 1,40? Prijsniveau voor die 1,25 is dat van 1990? Wat te doen met die mevrouw van die bonus van 6 miljoen die hier onlangs langskwam? En zijn de milieukosten – China draagt bij aan de daling van het armoedecijfer – meegenomen? Wat hebben we verloren bij het maken van de winst?
…het aantal doden door tuberculose in 2015 gehalveerd is ten opzichte van 1990.
Maar wat met de toenemende resistentie van de bacterie?
Hoeveel doden gaan er morgen vallen omdat de penicilline niet meer werkt? Teveel gespoten?
De VN hoef je ook niet op haar woord te geloven.
Ik doe het iig niet.
Papier is geduldig en VN rapporten zijn dik.
Los van de werkelijkheid.
Los van de bijeffecten.
@1: Een gezonde kritische blik is prima, en het is nuttig om dit soort cijfers van context te voorzien.
Je kan daar echter ook in doorschieten. De afgelopen decennia zijn ongekend goed geweest voor grote delen van de wereld, waaronder China, en dat vertaalt zich logischerwijs in de afname van ellende.
Er is een hoop mis in de wereld, maar het is ook goed om je te realiseren dat er wel degelijk vooruitgang wordt geboekt, zo af en toe.
@2: Zeker, elke verbetering is er 1. Dus twee verbeteringen zijn er 2.
Het artikel wijst toch op de ongelijke verdeeldheid van sommige verbeteringen? Het poetst dus niet weg dat er gebieden zijn waar blijkbaar moeizaam of geen doelen zijn gehaald, of zelfs achteruitgang is te zien.
Het is vooralsnog geen rapport om een feestje mee te vieren.
@3: Ik reageerde op HansR, ik heb geen problemen met het artikel.
Dat het minimum voor veel mensen er per dag, op vooruit is gegaan, is “leuk” voor de statistici.
Maar wat ik me als niet-statistofiel we afvraag is:
Heeft men de stijgende prijzen meegerekend, of heeft men nu meer geld en meer honger?
Sorry, ik word altijd wat chagrijnig van dit soort berichten, om ze aantonen dat “we”harder aan de cijfers werken dan aan de oplossingen.
Haha, -3.
De burgemeester van Wezel is een …
“Heeft men de stijgende prijzen meegerekend, of heeft men nu meer geld en meer honger?”
@5: Dat is een goede vraag, het enige wat ik erover kon vinden dat de grens in 2008 door de Wereldbank hereikt is naar 1,25 dollar (ipv 1 dollar) per dag.
Je chagrijn snap ik verder niet goed, uit het rapport blijkt duidelijk dat er op grote schaal aan oplossingen wordt gewerkt, op meerdere terreinen. Minder kindersterfte, minder sloppenwijken, betere toegang tot drinkwater, minder sterfte aan tubercolose en malaria: het is allemaal echt niet vanzelf gegaan.
Dat er nog veel moet gebeuren lijkt me duidelijk, het rapport windt daar ook geen doekjes om, en staat dus niet ter discussie.
@7:
Ja, er wordt wel wàt aan gedaan.
Alleen is het tempo waarin dit gebeurt allerbedroevendst.
En laten we wel wezen:
We dragen meer bij aan de fraude van de welvarendsten onder ons, dan aan de bestrijding van de ellende ;-)
Wat is dat toch met de “alles-gaat-toch-wel-naar-de-kloten” mentaliteit waarin zelfs de meest genuanceerde en doortimmerde rapporten worden ontvangen met cynisch hoongelach?
Het valt in deze reacties wel mee, maar het valt me op dat goed nieuws en zelfs neutraal nieuws vaker met ongeloof worden ontvangen dan slecht nieuws.
Zeker, er mankeert van alles aan ons systeem en de machthebbers, maar dat is nu juist niet het nieuwe in onze geschiedenis. Het nieuwe is eerder dat er af en toe zelfs naar boven wat bewustzijn doorsijpelt dat we zo niet verder willen gaan.
Blij met de cijfers. Geeft een mooi compleet beeld en er valt goed op verder te zoeken. Nee, we zijn er nog lang niet. Maar het feit dat de mondiale millenniumdoelen er zijn, en er zelfs hier en daar nog aan gewerkt wordt ook, dat is toch wel iets heel nieuws in de geschiedenis van de mensheid.
Het gaat kortom niet in een dag en hemeltergend traag met veel slagen tegen, maar we lijken zomaar op de goede weg. De toekomst zal uitwijzen of we het volhouden en of deze nieuwe vorm van bewustzijn groeit, of dat we collectief vervallen in onze oude fouten.