De Verlichting

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Reacties (16)

#1 Carlos

Mooi! ..en dat voor een grieperige tekenaar ;-)

  • Volgende discussie
#2 Crach�àt

pfff… virussen doen me ergens tussen aarde en hemel zweven, met sinusholten als enige ankers, zie sterren, en dat helpt
-maar ff naasttopic: heb net de “Detective/” link in WaanvdDag toegevoegd -ziet de eerste regel er op andere PC’s er ook zo raar uit? Woord/Met/Slash te lang wellicht, Carlos?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Carlos

ja het ziet er hier boven de Grote Rivieren ook raar uit,
wellicht toch maar die slashes weghalen?
(trouwens het trema-trauma is ook nog steeds niet helemaal overwonnen, zie ik aan jou naam) ..en beterschap uiteraard

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Carlos

All Europeans are lying in the gutter, but some of them are looking at the stars

(of: hoe pragmatisme in een cynische wereld al weer snel op idealisme lijkt)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Crach�àt

Precies, Carlos, je geeft een goeie samenvatting van de reaguurstrijd hier, omtrent het Groote Booze Euroopa.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Odoaker

Huh? Is dit abstract ofzo?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Crach�àt

nee, heer Odoaker. Zeker niet na een klik op iets wat u zou kunnen zien als een ingegooide ruit in de vorm van een ster.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 larie

Bijzonder sfeervol en with class, bijna melancholische tekening maar op verschillende manieren te interpreteren wellicht.
Was, ik schud nu riskant wat uit de mouw, Frankrijk tijdens de verlichting al niet een buitenbeentje? Meer iets voor de man met de hoed die ietsiepietsie tegen wilde zijn maar dan wel beschaafd waarbij de eenvoudige volgelingen het geliefde vaderland moesten ontvluchten maar de hoge hoed bleef ? Ook nu zit het lichtje hoog en is de verlichting nauwelijks waarneembaar op straatnivo, logisch dat je daar het zijne van zegt (op piest).

U is een talent, das zeker.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 larie, ziekenfonds of particulier?

Indien u de lucht van uien niet heel onaangenaam vindt wil het genezingsprocess tijdens virale infecties van deze stam nog wel eens versneld worden door het leggen van een doorgesneden ui naast het nachtkastje. Dit uiteraard als er geen geliefden aanwezig zijn dan is het batig saldo uiterst negatief.
In de ui zit, heel uniek, een humane actieve stof (prostaglandine) die indien als aerosol ingeademd als precursor uiteindelijk voor een verhoogde interferron-productie zorgt. Interferron is o.a. een chemische taal tussen cellen in een viraal geinfecteerd gebied. Bij contact met een interferronmolecuul sluiten de cellen zich af zodat er geen virus door het celmenbraan heen kan dringen. De cel hongert een paar dagen maar blijft wel leven totdat de specifieke afweer ( antilichamen) ter plekke gearriveerd is. Op deze manier ondersteund u de afweer en versneld het genezingsproces.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Crach�àt

Larie, als reageren een spelletje Zeeslag was, had u nu van de drie beurten één onderzeeër tot zinken gebracht ;-)

Maar het mooie met reageren is, dat schoten in het water nu net veel meer toevoegen aan een tekening dan oorspronkelijk bedoeld. Ook ik zie morgen meer en andere bedoelingen dan mijn griepkop vandaag… *NIES!*

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 larie

O excuse, ik ken dat spel niet, ben een saaie vent die van praten houd met wijn in de hand en knetterend vuurtje enzo (vrouwen kunnen heel goed lullen overigens). Als het negatief overkwam, excusez.

Echte kunstzinnige uitingen zijn niet statisch.

Pas op uw nies, heb wel eens met laser de oogdruk gemeten tijdens een nies. De ogen worden gelukkig als reflex dichtgeknepen anders zouden ze eruit poppen.

Ook leuk is om in verschillende culturen te horen/zien wat de omstanders doen als iemand niest. De wereld is groot en mooi, verdorie toch aan toe.

Enfin, alweer een zwoele avond met zwak schijnsel ,op verre besneeuwde bergtoppen…

salut

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 boludo

Laat een ster ook een baaldag hebben

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 larie

Wat mij dan bij het kijken naar je cartoon ( hoe moet ik je werk anders omschrijven?) ook interesseert is het proces van vorming. Afbeeldingen met lagen vanuit een maatschappelijke visie gecreeerd zijn iets anders dan b.v. een stilleven vastleggen. Is hier sprake van een, tijdens verzonken gedachten, inspiratiemoment of met een gegeven gaan weven of serendipiteit?

Misschien wel zo:

Eind 60, Paris tijdens een hellevuur, camping Bois du Boulogne, de nacht. Groot houtvuur met beschonken lieden waaronder ik discussierend over het leven. Zoiets doe je als jong mens.
Man , wat ouder, met veel haar ,onrustige blik, we vonden hem een zonderling, begon te praten eerst nog samenhangend ( we waren aan de blow, dat was mijn tweede jointje ooit) en later wat staccato met steeds sneller bewegende armen. Ondanks mijn geestelijk en fysieke groeiende belangstelling voor de dames rond het vuur trok die man mijn ogen naar zich toe. Op het moment van ogenkontakt zag ik hem veranderen, hij kroop ineen sprong op zei” ja ja” en rende weg. Ik achter hem aan tot hij in een ouwe caravan op de camping naar binnen sprong, weer buiten was met kwast,tubes en linnen. Kwak kwak met die verf, tjee wat een vuur in die man.

Na enkele seconden, in mijn hoofd dan, weerkeerde de serene rust in die man en wandelden we naar het vuur waar ik tijdens die diepre nacht mijn aanstaande (ex)vrouw ontmoette.

De hele gebeurtenis duurde misschien maar 5 minuten maar de indruk een leven lang.

De man was Karel Appel, het creatieve moment heb ik GEZIEN en het schilderij hangt in een museum.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Crachà�t

Mijn lodderig oog, dat daarstraks nog in een kom gesneden uien zat, ter lering ende vermaak van de griep, heeft zich twee keer voor het beeldscherm gesleept. Ziet het: 1, een vrolijke scheldpartij van meer dan honderd refleksies, en 2, een pracht van een verhaal in de luwte van mijn postje.

Dank Larie, ik leg het je nog wel eens omstandiger uit -maar het is zekerst die serendipiteit op het moment van tekenen EN een vaag iets dat neerkomt op ogen sluiten, terug wakker worden en je wèèt het, ziet het al.

Durf het niet echt hardop te denken, het is fragiel dat proces.

Vroeger had ik een satirisch tijdschrift, en dan was de nood en deadline aan ideeën zo groot, dat ik met een vel papier naast mij in bad ging zitten. Totaal leeg qua vondsten, en toch nog veel nodig. IK ging dan onder water m’n adem inhouden en dwong mezelf onder te blijven tot ik een idee had. Lukte altijd, keer op keer. :-)
Nu gaat dat makkelijker.
Meestal weet ik geen minuut op voorhand waneer ik begin wat ik ga maken. Soms wel. Nu heb ik bvb. het idee om iets in de stijl van een Soviet-affiche van rond 1920 te maken. Dat idee blijft er dan, en als dat samenvalt met de gebeurtenis van de (nu vrij-)dag, en lekker aanvoelt en er niets beters opdoemt, dan zal het dat worden…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie