Waar kan men nog houvast vinden in alle verwarring die het tijdperk Trump met zich meebrengt? Ook boeken brengen geen soelaas.
De laatste rel in Washington: Rex Tillerson heeft Trump een “moron” genoemd, mogelijk zelfs “a fucking moron”, en geweigerd dat formeel te ontkennen.
Trump is wel gewend dat miljoenen dat van hem vinden, maar Rex Tillerson is zijn minister van Buitenlandse zaken en met een handvol generaals ingehuurd om hem op het rechte spoor te houden op het gebied van buitenlandse zaken, waar Trump weinig van weet.
Stilte voor de storm
Trump zou des duivels zijn, niet omdat Tillerson dat gezegd zou hebben, maar omdat hij het niet ontkende en zich boven dit soort roddels verheven verklaarde. De president hield zich desgevraagd in over zijn minister, maar sprak wel over “een stilte voor de storm”. Wat voor storm wilde hij niet kwijt.
Het is angstaanjagend. Tillerson was over het probleem met Noord Korea een andere mening toegedaan dan zijn president en ook daarover was een openlijk meningsverschil. Met Steve Bannon was Trump het evenmin eens over Rocket man. Verwijst de ‘storm’ van Trump naar zijn voornemen om Kim Yong Un een kopje kleiner te maken? Speciale aanklager Mueller vordert met het onderzoek naar de Russische connectie, dus een militair conflict zou Trump goed uitkomen.
Op Youtube struikel je ineens over filmpjes over de B-1 bommenwerper. Het ding is ontworpen voor W.O.3 en heet dan ook doomsday machine. Het is een fantastisch vliegtuig, met een automatisch het landschap volgende piloot. Het idee dat je wonderlijke vormen moet maken die radar niet kan zien (stealth), is inmiddels verlaten; gewoon laag en snel door de plooien van het terrein, maakt je ook onzichtbaar voor radar.
Toen de Koude Oorlog bijna heet werd, werden kaarten getoond waar de kernwapens waren en in welke hoeveelheden. Dat wapengekletter doen we nu op Youtube. De Noord Koreaanse militairen weten wat er komt.
Verbazing
Hoe bestrijd ik mijn verbijstering over het niveau van de politiek in de V.S.? Door boeken te lezen.
Trump twittert over Clinton’s What happened:
“Crooked Hillary Clinton blames every body (and every thing) but herself for her election loss. She lost the debates and lost her direction.” (13-09)
Het is geen opmerkelijke aanbeveling, maar toen ook Twan Huys het boek “fascinerend om te lezen” noemde, moest ik er toch maar aan beginnen. Clinton heeft 495 pagina’s nodig om de flop van zich af te schrijven, maar het is wel een zaak van gewicht.
Ik moet bekennen dat ik de tweet van Trump wel kon begrijpen. De nederlaag is een historische ramp voor de wereld en Clinton gaat breed in op hoe zij kwam waar zij uiteindelijk verloor. Ik ben ook maar een mens, is de voornaamste verdedigingslinie. Dat is, in lijn met haar gebrek aan verbindend vermogen, een vrij storende toonzetting.
Tegelijk is het ook de reden om het boek te lezen: waarom is het onvermogen als je niet mee gaat in boosheid en frustratie? Hillary had overal een plan voor, kende alle cijfers, was rationeel en zakelijk, maar dat deed er niks toe. De verbinding met de boosheid kwam niet. Ze had gerommeld met emails.
De tegenstander was ‘a man baby’, een narcistische egotripper, een showman van een dagelijks TV-programma, met “you’re fired” als punchline. Waarom kon de best voorbereide, intelligente kandidaat en nog vrouw ook, daar niet tegen op?
De Rusland-connectie
Dat is betrekkelijk: in stemmenaantal won Hillary Clinton ruim van Trump. Maar het fossiele systeem van kiesmannen, dat twee eeuwen geleden de balans tussen de Staten moest bewaren, brak haar op.
Dan groeit het verhaal. Assange blijkt een goede vriend van Poetin, of liever een geharnaste vijand van Hillary Clinton, en Comey rijdt een dubieuze schaats door het onderzoek naar emails te heropenen en enkele dagen later toch weer te sluiten. Trump heeft dubieuze vrienden in Oekraine, die ook geld over maken (zie ook Zembla); Felix Sater en Bayrock worden ook door Hillary genoemd.
De Russen hebben bots die nepinformatie verspreiden en schadelijke informatie versterken. De hack van het democratisch hoofdkwartier is ongetwijfeld een Russische actie, die de verdeeldheid bij de democraten, tussen het Clinton en Sanders kamp verdiepte.
Enzovoort: iedereen kon het volgen en de chaos beleven, die op de verkiezingen volgde. Trump regeerde bij decreet, geremd door de rechtspraak, Trump droeg onvoldoende bezetting voor om zijn bureaucratie mee te vullen, Trump slaagde er niet in Obamacare af te schaffen.
Hij kon een onderzoek naar de verbindingen met Rusland niet tegen houden, al kostte het Comey zijn baan. De speculaties over het ontslag van speciale aanklager Mueller zijn in volle gang. Maar toen Nixon Archibald Cox ontsloeg waren zijn dagen geteld.
De taalconnectie
Het volgen van deze Amerikaanse schande riep ook herinneringen wakker: hoe zat het met Orwell, met newspeak? In “1984” lees ik: “War is peace, freedom is slavery, ignorance is strength.”
Hoe zat het met Victor Klemperer, die de taal in Nazi Duitsland analyseerde: “Woorden kunnen nietige stukjes arsenicum zijn: ze worden ongemerkt ingeslikt en lijken geen uitwerking te hebben, maar na enige tijd is die gifwerking er toch.”(p.31)
Misschien komt dat omdat er geen verschil was tussen spreektaal en schrijftaal: “sterker nog, alles was gesproken taal, toespreking, toeroep, opzweping.” (p.39)
Het is de taal van Trump, de eendimensionale taal van de adolescent, het liefst gecondenseerd tot 140 lettertekens. Andere taal is er niet in het openbaar debat: Trump slaat zich op de schouders in Puerto Rico, gooit keukenrollen in zijn publiek: we doen een geweldige job hier, er was bijna nooit een president die naar orkaanslachtoffers kwam. “Believe me….”
Ik huiver. Taal is waar ik mee schrijf en denk, maar het stuurt ook mijn gevoel en mijn wezen. Het brengt mij weer bij Havel, die woorden ziet als dragers van gewelddadige of vredige bedoelingen, de slogans uit de communistentijd als belijdenissen van trouw aan het systeem.
Arme Amerikanen; hun openbaar debat is verworden tot puberaal proletengezwets.
De spotternij van de daily shows kan niet hard genoeg zijn. Dat de wereldvrede wordt bedreigd is al erg; maar de cultuur loopt even veel risico.
Reacties (58)
De B-1 is van voor het stealth tijdperk hoor.
@0: De spotternij van de daily shows kan niet hard genoeg zijn.
Maar je hebt net nog beweerd dat “Woorden … nietige stukjes arsenicum [kunnen] zijn: ze worden ongemerkt ingeslikt en lijken geen uitwerking te hebben, maar na enige tijd is die gifwerking er toch.”
@1: dat zei ik toch ook niet? Ik weet wel hoe oud het ontwerp is. De reclame wijst in de richting van de kruisraket elektronica, waardoor het vliegtuig in de grondruis verdwijnt en zo onzichtbaar wordt voor radar.
@2: ik vind dat de cultuur zich moet verdedigen tegen de platheid van de adolescentenretoriek. In mijn beeld doen de shows en de spotternij precies dat. Ik snap dat het lastig te volgen is, o.a. omdat het de kloof met republikeinen verdiept. Maar zij hebben dit probleem veroorzaakt met een volkomen ongeschikte kandidaat. En houden het probleem in stand zolang er geen meerderheid komt, die besluit zich van hem te ontdoen.
In 1964 maakte Kubrick Dr. Strangelove. Zoek die film eens op.
“Maar het fossiele systeem van kiesmannen, dat twee eeuwen geleden de balans tussen de Staten moest bewaren, brak haar op.”
Systeem van kiesmannen is ingevoerd om de slavenbevolking mee te laten tellen (elk slaaf tekende 2/5 mee in het college). De balans tussen de Staten is het lesje wat geleerd wordt op school vanwege political-correctness motieven.
@4: hier snap ik niets van. Kun je uitleggen of documenteren wat er niet juist is aan mijn formulering?
Ik word graag voor politiek correct versleten, maar ik wil graag weten waarom.
De voortdurende zwartmakerij (of in dit geval: bruinmakerij) van Trump heeft zijn uitwerking óók.
@4: Dat was heel slim, want de slaven telden mee voor de kiesmannen, maar konden zelf in de praktijk niet stemmen.
De balans tussen de staten moest volgens mij gewaarborgd worden door het “house of deputies” : 2 afgevaardigden per staat, ongeacht de grootte.
Hoe de balans verbeterd wordt door slavenhouders meer stemmen te geven, is mij niet duidelijk.
Uiteindelijk ging het erom erom dat de Zuidelijke staten hun slavenbevolking mee konden laten wegen in de presidentsverkiezingen, dat staat aan de oorsprong van het Kiescollege, maar oh jee, slavernij in het land van de free and brave, het blijft niet passen in het zelfbeeld van de VS
http://time.com/4558510/electoral-college-history-slavery/
http://www.washingtonexaminer.com/how-slavery-birthed-the-electoral-college/article/2604291
https://www.smithsonianmag.com/history/electoral-college-has-been-divisive-day-one-180961171/
http://historynewsnetwork.org/article/164670
Je vind natuurlijk ook pc-versies op het internet.
Oh ja slaven telden voor 3/5 mee. Zuidelijke staten wilden geen balans maar overwicht (en dat kon alleen als de slaven mee gingen tellen. Toen ze overwicht dat dreigen te verliezen gingen ze zich afscheiden.
Ik gebruik political correctness wat ironisch omdat het vaak gehanteerd wordt door rechtse kringen tegen links fatsoensrakkers.
@7: Senaat was voor de balans, Elke staat twee senatoren waardoor Rhode Island evenveel stemmen had als Virginia (toen de grootste staat qua bevolking, een slavernijstaat, waar de eerste .
Voor de rest is dit een prima stuk. Maar het valt me op dat sommige received opinions , zoals die van het kiescollege, zo makkelijk gerecycled worden.
En taal is bewustzijn, is wat ons tot mensen maakt, en moeten ons voortdurend daarvan bewust zijn.
@9: Ja, maar dat is volgens mij na de burgeroorlog herroepen. Overigens, het werkt inderdaad nog wel door, want al decennialang wordt er van alles aan gedaan om zwarten van stemmen uit te sluiten in de zuidelijke staten. Maar terwijl ze niet stemmen, tellen ze wel mee voor het aantal afgevaardigden. En kiesmannen, inderdaad.
Ik begin me een beetje te storen aan al dat afgegeef op Hilary Clinton, eigenlijk. Wat ze heeft ze nu eigenlijk verkeerd gedaan, behalve dan de verkiezingen verliezen omdat de VS een fucked-up kiessysteem heeft ?
@3: Volgens mij weet jij wel iets van vliegtuigen, Tom …
Maar op zich, als Trump B1’s wil gaan inzetten is dat een goed teken. Die zijn niet heel geschikt voor nucleaire wapens met dat soort aanvallen.
Zou Trump serieus een idee hebben over hoe je een oorlog met Noord-Korea aan zou pakken ? Hoe kan je uberhaupt beginnen zonder Seoul in een rokende puinhoop te laten schieten ?
@7: Inderdaad, 2 senatoren per staat.
Het aantal afgevaardigden (Deputies) verschilt wel per staat.
Dat haalde ik weer door elkaar.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amerikaans_Congres
@9: dat zwarten voor 2/5 meetelden, zal nu wel veranderd zijn.
Of bedoelde u iets anders?
@10: juriidisch valt Hillary alleen te verwijten dat ze e-mails via een privé-server verstuurde.
Dat is in de VS blijkbaar verboden i.v.m. staatsgeheimen, archivering of transparantie.
Politiek kan haar verweten worden dat ze een carrière-politicus is, die te veel connecties met Wall Street heeft.
En dat ze te veel bezig is geweest met campagne voeren tegen Bernie Sanders i.p.v. voor zichzelf.
Uiteraard is zo’n oordeel subjectief, en het fijne weet ik er niet van.
@12: slaven telden voor 3/5 mee bij het bepalen van het aantal kiesmannen per staat,
https://en.wikipedia.org/wiki/Three-Fifths_Compromise
Dat is uiteraard met het afschaffen van de slavernij herroepen.
@10 al vrij snel na de burgeroorlog namen Zuidelijke staten allerlei maatregelen om zodat zwarte Amerikanen hun stem niet konden uitbrengen, maar ze bleven wel meetellen bij bepalen van aantal kiesmannen per staat in het kiescollege. Die maatregelen zijn onder druk van de burgerrechtenbeweging in jaren 60 w\teruggedraaid. Maar nu zie je weer een tendens dat autoriteiten het zwarte Amerikanen moeilijk maakt een stem uit te brengen.
@13:
Daarnaast valt haar te verwijten dat ze in haar functie als secretary of state het landsbelang ondergeschikt maakte aan persoonlijk financieel gewin. Haar echtgenoot hield toespraken voor astronomische bedragen terwijl zij zaakjes ritselde voor de gulle gever van het honorarium. Het is verbijsterend dat het Amerikaanse volk haar stuitende en gevaarlijke corruptie niet heeft afgestraft met nul stemmen voor haar kandidatuur.
Die verkiezing heb ik live gevolgd via vijf tv-zenders (geen Nederlandse; zo’n Twan Huys past zich aan aan de beeldvorming die de gemiddelde Nederlander zich vormt over de VS, een probleem op zichzelf dat te vergelijken is met wat Joris Luyendijk ooit als correspondent stelde. Overigens heb ik daaraan vooraf dappere verslagen van New Yorkse journalisten gelezen van wat er (electoraal) leeft in Ohio, Tennessie … en dat is overdrachtelijk vergelijkbaar met wat een Nederlander wat dat betreft zou schrijven over pakweg Polen en Moldavië en drie websites. Slechts een van de acht Nederlandstalig: Canvas.
Een van de weinige zinvolle beschouwingen over het ‘collectieve bewustzijn’ van de Amerikanen komt van Baudrillard. Hier weergegeven via een stuk van de arme René Zwaap die destijds absoluut niets begreep van wat er in de VS gaande was, laat staan dat deze begreep wat de ‘charmante’ Bill Clinton voor ons in petto had. Toen de Republikeinen in 2012(?) de financiële sector nog verder wilde liberaliseren, reageerde deze Clinton woedend: “Nee, daar begon juist de ellende.” Hij had het over de desastreuze Acts die hij zelf aan het eind van zijn tweede ambtstermijn heeft ondertekend. En dat is slechts het topje van de gruwelijke ijsberg zoals Thomas Frank (1965) uitlegt (transcript bij therealnews onder ‘Reality asserts itself’)
Nu ken ik America slechts van de bijna drie jaar rond 1990 toen ik in Tampa Bay (Fl.) werkte, voorafgegaan door een periode van drie weken begin jaren ’70 aan de westkust met lang haar en twee weken New York. Niet genoeg om een blog te beginnen als ‘You don’t know America’ of zoiets. Misschien schetst het eerste seizoen van ‘True detective’ met de uiteindelijke ‘redemption’ van Rustin “Rust” Cohle (Matthew McConaughey) voor sommigen wel de ‘couleur locale’ van het zuidoosten van de VS en bovendien waardeer ik “Rust” als een ‘jobminded’ man waarvan ik er destijds in Florida wel een aantal gekend heb.
Tot nu toe heb ik het niet over Trump gehad en eigenlijk heb ik er ook geen zin in. ‘Let’s make America great again’ betekent gewoon ‘I am the boss’, kortom een voortzetting van de modus operandi van Washington/Wallstreet en dit keer zonder diplomatie. Dus ook niet te vergelijken met de letterlijk en figuurlijk bijziende Ronald Reagan, een neoconservatieve marionet die de bedoelingen van vooral Paul Volcker voorzag van kennelijk doeltreffende pathos (Gorbatsjov na zijn eerste ontmoeting met RR: “Ik heb een holenmens ontmoet.” De kop van NRC bij een necrologie: ‘een bovenmenselijke desinteresse.’ Een pubertje van mij schoot destijds overigens onmiddellijk in de lach bij deze tekst. Maar die had al eerder gezegd dat hij het politieke gelul van mij spuugzat was)
Belangrijker is zich af te vragen hoe een ongeleid projectiel als Trump president kon worden; ja, zelfs op hem stemden terwijl ze wisten dat het een bedrieger is. Anders dan mijn opmerking ooit: “Wilders bestaat niet” (tenzij je een echoput van het ongenoegen ook rangschikt onder ‘bestaan’) plaats ik de verschijning van Trump als een voorstudie van Guernica en wel in de opmerking van Picasso zelf toen de nazi’s spottend aan hem vroegen: “Haben Sie das gemacht?” waarop Picasso stelde: “Nein, das haben Sie gemacht.” Lichter getint, Friedrich Nietszche (La Clinton is geen nazi): het is wel de bedoeling dat alles van de rand van de tafel verdwijnt als kunst. Voor zoverre Trump van zichzelf een kunstwerk maakt … het palet van Clinton c.s. in de volgende alinea.
Cenk Uygur van The Young Turks stelde na de uitslag in wanhoop: “They had no choice.” De argumenten voor het gedrag van de kiezer lagen voor Uygur in de categorische weigering van de crew van La Clinton om zich te laten bijstaan door het team van Bernie Sanders, die daar letterlijk om smeekten. Het gevolg was dat kiezers lokaal netjes werden voorgelicht door figuren in driedelig maatkostuum in een land met een gini van ontwikkelingslanden met woorden die door hen van te abstract tot abject werden ervaren … hmm, het woord ‘ervaren’ had ik niet moeten schrijven … ik schrijf om te ervaren, merk ik weer eens. Heeft een man eigenlijk wel een publiek nodig? Maar ik denk dat Arnon Grunberg wel gelijk had toen hij niet-schrijven als de hel beschouwde (of zoiets). Goed, ik ben er ooit wel eens in geslaagd om een lang stuk in Hollands Maandblad te plaatsen, maar niet meer met het idee dat er een roman in mij zat. Dat had ik al opgegeven. Maar een boek als ‘Zij hadden geen keus’ … verleidelijk hoor. Daar zitten meer aspecten aan dan ik zo 1,2,3 kan opnoemen.
In de vorige alinea schiet ik hopeloos tekort en vervang ik ruw door het relaas van een andere gevangene (La Clinton is de eerste) die een ieder maar op zijn eigen merites moet beoordelen:
The REAL reason for Europe’s influx of migrants!!! Of gestructureerd geweld (Clinton) of ongestructureerd geweld (Trump) beter was geweest is een vraag die via een regengoot verdwijnt. Voor zover Thomas Frank niet duidelijk is geweest wat hij nu precies bedoelt met ‘cultural wars,’ lees de commentaren onder deze clip. Het is nog veel erger dan ik al dacht. Nog erger is dat ik geen antwoord heb op de terechte zorgen van Tom van Doormaal. Ja, bidden misschien. Maar een machtig snoetje als Nina wordt een keer per eeuw geboren. In ieder geval viel deze samen met haar onwaarschijnlijke talent als comédienne/zangeres. Bij de beide presidentskandidaten van vorig jaar was er slechts sprake van afgeleende macht.
@14: Ja, het is een beetje een patroon. Je ziet in de VS zo om de 40 jaar oid een nieuwe golf van racisme, en worden er opnieuw pogingen gedaan om het te institutionaliseren. Meestal volgens die golven op periode waarin de zwarte bevolking hun positie, ondanks alles, heeft kunnen verbeteren. De huidige Alt-Right is wat dat betreft niets meer dan de zoveelste oprisping van het altijd aanwezige Amerikaanse racisme. Er is nu eenmaal een groep Amerikanen, die het nooit heeft kunnen accepteren dat ze de Burgeroorlog hebben verloren, en dat werkt nu, bijna twee eeuwen later, nog steeds door in de politiek.
Grappig … ondanks dat de VS natuurlijk het land van de burgerrechten en vrije mensen is, is het tegelijkertijd het land van institutioneel racisme. Net alsof het laatste een soort tegenreactie is op het eerste. Het doet me een beetje denken aan Zweden; zeer egalitaire, welvarende samenleving met kansen voor iedereen … maar wel een zeer hardcore en actieve extreem-rechtse beweging.
@15:
“Daarnaast valt haar te verwijten dat ze in haar functie als secretary of state het landsbelang ondergeschikt maakte aan persoonlijk financieel gewin.”
Nou, eigenlijk bleken alle verhalen hierover uiteindelijk nepnieuws te zijn. Wat je Clinton eigenlijk verwijt, is dat ze slachtoffer is geworden van een roddelcampagne.
Maar het is goed dat je met dit voorbeeld komt. Een heleboel mensen die zich progressief noemen hebben zich, net als jij, laten misleiden door wat uiteindelijk gewoon Trump-propaganda bleek te zijn. Want terwijl jij druk bezig was met krijsen over vermeende corruptie praatte niemand over Trump’s tientallen aanklachten voor oplichting en belastingfraude en over zijn contacten met de Russen. Laat staan dat er gepraat werd over het beleid dat Trump zou willen voeren. Dus eigenlijk heb jij, met al je afgegeef op Clinton, Trump geholpen om aan de macht te komen. Nou ja. Het gaat me natuurlijk niet om jou als persoon. Het gaat me om de hele groep pseudo-progressieven die anti-Clinton zijn gebleven nadat Sanders uit de race was gevallen. Bedankt, jongens !
Boeiende reacties.
Ik droom van enge scenario’s; Noord Korea laat nog een waterstofbom ploffen, dicht bij Guam. Dan heeft Trump inmiddels Tillerson geruimd en kunnen zijn militairen een pre-emptive strike beginnen, waarbij het gaat om uitschakelen van lanceerinstallaties en artillerie die gericht staat op Seoel.
De B-1 is heel geschikt voor verrassende aanvallen op kleine doelen, lijkt me. De code naam “doomsday”, die op Youtube werkt, is een begrip uit de film van Kubrick, Dr. Strangelove. Ook imponeergedrag kan een trigger zijn. De Koreaanse minister zei in de UN dat schieten op vliegtuigen binnen of buiten hun luchtruim een optie was.
Dan het politieke aspect. Mijn sympathie voor Clinton wisselde nogal bij het lezen van What happened. Clinton is niet zo precies in de beschrijving. Zij vindt wel dat ze zich niet had moeten laten betalen, vindt haar emailgebruik ook wat slordig.
Ik vind het verwijt over de grote gelden wat gemakkelijk. Het is waar, het lijkt op corrupt gedrag, maar in de V.S. is het fund hustlen in de politiek toch vrij gewoon en totaal iets anders dan wij hier kennen.
Ook het emailgedoe was vooral gedoe: het prive-gebruik is vaker voorgekomen, er is geen enkel bewijs voor schade. Assange en de Russen hebben dat probleem onbeheersbaar gemaakt.
Boeiend is ook de uitvoerige tekst van Fernhout en tegelijk ook weer bedenkelijk: ook ik was ontregeld door het boek van Thomas Frank en diverse verhalen van hem op Youtube.
Maar wat is de betekenis daar nu precies van? Hillary zelf schrijft dat ze overal een plan voor had (geloof ik) en overal de cijfers van kende. (geloof ik ook) Alleen, voor de verbinding met de kiezers die zich verlaten en niet gehoord voelen, werkt deze communicatie via het hoofd niet. Eerst moet die verbinding via de ingewanden komen.
Dan zie ik Buma die Wilders toe spreekt: u kunt wel boos zijn, iedereen tegen u in het harnas jagen, maar dan staat u hier over 20 jaar zich nog op te winden, zonder iets bereikt te hebben.
Daar zit wel iets in. Welke taal is nodig om verbinding te maken met de kiezers, die verandering willen?
Die vraag bracht mij bij de studie van Klemperer en de noodzaak van cultureel verweer, in afwachting van het politieke verweer.
Voor dat de doomsday machine afgaat.
@Lennart: Trump die streed met verve voor het presidentschap (winnaarsmentaliteit), waar Clinton dacht dat ze er het meeste recht op had en dat dacht dat dat genoeg zou zijn.
Het grootste geschenk wat de Trump-campagne kreeg was de deplorables*-uitspraak van Clinton.
“….. wrote in the Boston Globe that “all hell broke loose” after the “basket of deplorables” comment, which prompted what she saw as the largest shift of undecided voters towards Trump.[35] “
https://en.wikipedia.org/wiki/Basket_of_deplorables
@19: Maar het verhaal van Thomas Frank klopt niet. Het is intuitief aantrekkelijk, logisch, maar volkomen onvindbaar in de empirie:
https://my.vanderbilt.edu/larrybartels/files/2011/12/kansas_Bartles.pdf
@19: En hetzelfde geldt voor dat andere verhaaltje dat je hier meestal bij hoort. Dat is van Mark Lila, over dat de Democratische Partij veel te veel identiteitspolitiek zou voeren. Dat is ook intuitief aannemelijk, logisch, en volkomen onvindbaar in de empirie.
Er zijn uitgebreide inhoudsanalyses gedaan van de campagnes van Trump en Clinton, en daar kwam heel duidelijk uit naar voren dat Clinton eigenlijk nauwelijks identiteitspolitiek had bedreven.
@20: 3 miljoen stemmen meer is in vrijwel elke democratie ook voldoende, AltJohan. Looser Trump heeft de verkiezingen vet verloren, alleen dankzij wat Russische steun en wat digitale marketeers is hij toch president.
Ik heb een aantal analyses gezien, waaruit blijkt dat die deplorables uitspraak eigenlijk nauwelijks effect heeft gehad. Natuurlijk, het complete Trump kamp ging helemaal over de zeik, waardoor er heel veel gedoe over is geweest, maar dat betekent niet dat mensen ook daadwerkelijk anders zijn gaan stemmen. Ik denk eigenlijk, dat het haar aanhang juist heeft vergroot. After all, de uitspraak klopte gewoon, en doet dat nog steeds.
@Lennart: Vet verloren? Whahaha: https://www.youtube.com/watch?v=2oZpTzTL9cU
Clinton heeft min of meer excuus aangeboden voor de Deplorables-uitspraak. “The following day Clinton expressed regret for saying “half,” “
Meer: https://www.youtube.com/watch?v=ahkMA6JPOHU
@24: Een simpele rekensom voor jou, AltJohan. Wat is meer ? X of X + 3M ?
@24: En je kan het je misschien niet voorstellen, AltJohan, maar er zijn wel degelijk hele grote groepen mensen die het heel prettig vonden dat Clinton eindelijk eens zei wat ze dachten ..
Als je kijkt naar campagnebudget heeft Trump ook gewonnen. Veel minder $/vote uitgeven. Hij heeft zijn aandacht veel slimmer ingezet in de swing-states.
@27: Ja, dat is wat ik de hele tijd zeg. Trump had een paar teams, die heel specifiek via Facebook en Twitter precies die kiezersgroepen in precies die staten benaderde. Daarom kon hij met 3 miljoen stemmen minder toch het Electoral College winnen. Dat is dus manipuleren van verkiezingen. Trump heeft eigenlijk geen democratisch mandaat, want daar is zijn aanhang nooit groot genoeg voor geweest.
Maar ik begrijp, dat jij dat eigenlijk wel een hele goede gang van zaken vind, AltJohan ?
@Lennart: Ik vind het fantastisch dat Trump het presidentschap gewonnen heeft. Bijna niemand had gedacht dat hij het zover zou schoppen.
@29: Dat vroeg ik niet. Ik vroeg je, wat je van die methode vond.
Maar nu je erover begint, waarom vind je het fantastisch dat Trump heeft gewonnen ? Of is het feit dat niemand het verwacht had eigenlijk al voldoende reden voor je ?
@29: en wat vind je van het feit dat hij er zit? Ik zag net in Buitenhof Tom Jan Meeuws vertellen over een stuk over Tillerson in The New Yorker. Ik schilder hem ongeveer als de laatste hindernis tussen Trump en het in werking stellen van de Doomsday machine.
De New Yorker schildert een wanhopige chaos op het State Department, onvervulde vacatures en verbijsterde diplomatie over de gehele wereld. Het stuk is simpel te vinden.
Ben jij een fan van de deconstructie van het Amerikaans leiderschap in de wereld? Heb je liever Poetin? Merkel? Of Little Rocket man?
@31: Dat is inderdaad wel een ding. Als Trump inderdaad een oorlog met Noord-Korea begint, dan kan je je ernstig afvragen of het niet tijd eens wordt om te stoppen met de NAVO. Nou ja, dat zijn Macron en Merkel al aan het voorbereiden, natuurlijk …
@19
Wat Buma beweert is onzin. Zijn eigen retoriek is beïnvloed door Wilders. En de VVD is beïnvloed door Wilders. En die invloed zal doorwerken in het beleid van het komende kabinet. Denk je nou echt dat kiezers gek zijn en dat ze dat niet inzien?
Welke taal er nodig is om verbinding te maken? Meeveren met de populisten werkt in elk geval niet. Dat hebben de Democraten en gematigde Republikeinen in de VS decennialang geprobeerd en het resultaat: na Nixon, kwam Reagan, wat later weer George W. Bush, toen de Tea Party en nu is Trump president.
De afgelopen dagen kwam er regelmatig een filmpje voorbij van Eberhard van der Laan die, jaren geleden, een enorme zeikerd eens goed te kakken zetten. Omdat die man al begon te janken en te jammeren nog voordat Van der Laan de kans had gehad om iets te zeggen. Misschien is dat wel de oplossing: zeurpieten en huilebalken gewoon op hun plaats zetten. Misschien was de deplorables-opmerking niet de fout van Hillary Clinton, maar had ze er juist niet van terug moeten krabbelen toen daar ophef over ontstond.
@33:geestig, hetgeen Buma beweert is onzin, volgens jou. Een beter antwoord op de vraag hoe je verbinding maakt met boosheid en frustratie blijft uit.
Dan komt het voorbeeld van Van der Laan, die een terechte snauw geeft aan iemand die hem niet aan het woord laat.
Ik moet zeggen dat ik het verschil niet erg zie. Deplorables op hun plaats zetten lijkt je een goede optie. Ik heb daar meer moeite mee: het zijn toch ’terechte zorgen’? Mensen mogen die hebben.
Niet alle kiezers hebben altijd gelijk. Maar geef eens antwoord op de vraag van Hillary: hoe bereik je mensen die woedend zijn over de wijze waarop ze zijn genegeerd en worden bedrogen?
Zij weet het antwoord niet. ik ook niet.
@32: ja, Lennart, daarom maak ik me druk. Het historisch leiderschap van de V.S. wordt in razend tempo ontmanteld. Natuurlijk, de V.S. heeft smerige oorlogen gevoerd, targeted killing bedreven, kwalijke regimes gesteund.
Maar vrijwel alle andere dingen ook: de stabilisering in het handelsverkeer, Bretton Woods, de regulering van de luchtvaart, de ondersteuning van de vrouwenemancipatie, die door een PvdA initiatief voor de ondergang werd behoed. Lees het verhaal in de New Yorker en huiver. Betsy de Vos: hoe zou een ‘moron’ mij in kunnen huren? De satire is leuk, maar de dreiging van Doomsday lijkt me realistisch.
@21: Confirmation bias van de goedkoopste soort en bovendien off-topic. Zo’n intelligente linkmichel als @Altjohan weet ook precies waar hij moet vissen. Waar Thomas Frank sterk staat in de noodzakelijke verlegging (reparatie eigenlijk) van het discours van het ‘culturele’ naar het ‘sociaal/economische,’ waar Bernie Sanders veel succes mee had val jij hem aan, pauwhaan. Figuren als @Altjohan (de minst ergerlijke in de categorie die protesteren tegen Sargasso) hebben een ongestructureerd punt in zoverre dat deze het volle leven willen en niet het bedachte leven. Een genie als Michel Foucault kondigde deze ‘opstand van het lichaam’ in essentie al aan in o.a. zijn ‘De woorden en de dingen.’
@35: Maar het is onzin, dat de focus ooit op het culturele geweest is. Dat is voor Clinton geanalyseerd, bijvoorbeeld, en dat is niet waar. Die focus ligt op cultuur omdat de Republikeinen nu tien jaar bezig geweest zijn om de focus daar te leggen. Ze domineren het debat door maar over culturele dingen door te drammen, zodat de sociaal-economische punten niet aan bod komen. Dat is wat de Tea-Party jarenlang succesvol heeft gedaan, bijvoorbeeld.
En dat laat Sanders’ campagne ook wel zien. Binnen de democratische partij is er best draagvlak voor vrij socialistisch, progressief beleid. Veel breder dan je denkt, zelfs. Maar dat is binnen de democratische partij; erbuiten krijgt het geen kans, omdat daar het debat gedomineerd wordt door Pussygrabbers. Ik vraag me werkelijk af of Sanders een kans gemaakt zou hebben. Nou ja, we zullen het nooit weten. Maar het hele punt is: het publieke debat gaat uberhaupt niet over beleid. Het gaat over allemaal cultureel gekissebis, persoonlijke verdachtmakingen, pesterijen, etc.
@34
Die bereik je niet. Dus is het zinloos om dat te proberen. Zo simpel is het. Politici moeten geen allemansvriendjes willen zijn. Want daarmee maken ze zichzelf en uiteindelijk de politiek juist ongeloofwaardig.
@Tom van Doormaal: ik slaap goed, ik heb veel vertrouwen in Trump. Ook in de zaak Noord-Korea.
@28: “Trump heeft eigenlijk geen democratisch mandaat”
Haha, gaan we weer! De spelregels waren van te voren duidelijk. Als die spelregels anders waren geweest, was de campagne anders gelopen. En had de uitslag anders geweest.
@39: het gaat hier om het oneerlijk zijn van de spelregels… namelijk: zonder een meerderheid van de stemmen toch de meerderheid van de vertegenwoordiging opeisen. dat de spelregels van te voren bekend waren maken ze niet minder oneerlijk
@analist: De Clinton-campagne had 2x het budget wat het Trump-team had? Is dat wel eerlijk?
http://www.bbc.com/news/world-us-canada-38397594
@41: Ja, zeker.
@40: verliezers hebben altijd een excuus. Winnaars hebben een plan.
@40:
Als je de spelregels oneerlijk vind moet je niet meedoen.
@39: Altijd grappig om te zien wat mensen toch verzinnen om zichzelf ervan te overtuigen dat 3 miljoen minder is dan 0 …
@Lennart:
“I would have done even better in the election, if that is possible, if the winner was based on popular vote – but would campaign differently,” he said.
“Campaigning to win the Electoral College is much more difficult & sophisticated than the popular vote. Hillary focused on the wrong states!”
“I have not heard any of the pundits or commentators discussing the fact that I spent FAR LESS MONEY on the win than Hillary on the loss!”
http://www.bbc.com/news/world-us-canada-38397594
@46: Valt lastig te controleren. Ik kan achteraf zoiets ook wel roepen
@46: Maar AltJohan, waarom post je dit eigenlijk ? Dit is niets meer dan extra bewijs voor wat ik hier al de hele tijd aan het vertellen ben. Wat voegt het toe ?
En ondertussen blijf je om de hete brij heendraaien. Wat vind je nu eigenlijk precies van dit soort stemmingmanipulatie ? En vind je, dat iemand met 3 miljoen stemmen minder dan de winnaar toch een democratisch mandaat heeft om president te worden ?
@45: bevalt het goed dat gejengel?
“Democratisch mandaat” Definitie?
Oja, voor de goede orde: Hillary haalde maar 48% van de stemmen, das geen meerderheid van de uitgebrachte stemmen. Laat staan van alle kiezers.
Verder wat AltJohan zegt bij #46.
@49: Tsja, maar looser Trump haalde een nog lager percentage van de stemmen (en dus al helemaal geen meerderheid). Je kan lang zwatelen over wat een democratisch mandaat is, maar als iemand het heeft in de VS, dan is dat Clinton en niet Trump met zijn 3 miljoen stemmen minder. Overigens, bij dingen als presidentsverkiezingen hoef je meestal geen meerderheid te hebben om te winnen, maar dat even terzijde.
Ook voor jou: wat proberen jullie eigenlijk te zeggen in #46 ? Het enige dat jullie doen is mijn verhaal bevestigen. Dat vind ik natuurlijk heel prettig, maar waarom doen jullie dat ?
@AltJohan: kijk nog eens bij de Wall street Journal. Ze probeerden Trump te interviewen en hem een cohaerente gedachte te laten formuleren. Dat lukte echt niet.
Het zijn de halve garen rond Trump, die hem moeten behoeden voor een militair avontuur met Rocketman.
Trump wil die ruimte van zijn omgeving wel hebben voor een militair antwoord. En voor een confrontatie met een miljoen soldaten uit Noord Korea.
Als jij lekker slaapt op dat perspectief, ben je gekwalificeerd als minister van Trump, of voor zijn veiligheidsraad.
@Tom van Doormaal: wat ik proef is bijzonder weinig vertrouwen in Trump, daar heb ik geen last van. Ik had op hem gestemd. En als ik geen vertrouwen had gehad dan had ik dat nooit gedaan.
En als je slecht slaapt dan heb je vooral jezelf ermee. De wereld wordt er echt niet beter van als jij minder slaapt.
Ik vind het ook raar dat een (ex???-)PvdA-er zich op laat ruien door een Wall-Street-krantje.
@52:
Bizar, volgens mij wil jij de wereld in brand zien staan.
@50:
Snap het Lennert, alle niet-stemmers worden ook door Trumo vertegenwoordigd. Sounds familiar?
@52: “opruien” toe maar… Het “beleid” van Trump bestaat er in om alles van Obama (proberen) terug te draaien…
@54: Er zijn stemmers voor Trump, voor Clinton en voor anderen geweest… Dus ik snap het in ieder geval niet
@54: Eh … nee ? Trump vertegenwoordigd alleen maar de mensen die op hem gestemd hebben. Sterker nog … de meeste mensen die niet op Trump gestemd hebben hebben een bloedhekel aan hem, het is enigszins dom om te stellen dat hij die zou vertegenwoordigen.
@52: sommige wereldbeelden zitten nogal dicht. De Wall Street Journal is geen beleggerskrantje, maar één der gezaghebbende kranten in de V.S.. Als je dan over opruien spreekt, ben je wel wat van het pad af.
Maar dank voor je goede zorgen over mijn nachtrust: het zal me niet helpen, maar het doet me geloven in je menselijkheid.