COLUMN - Via social media werd ik op het bestaan gewezen van een thuisbibliotheek in Venlo-Oost. Een lidmaatschap bij de reguliere bibliotheek kost ongeveer evenveel als een gebonden boek van enig formaat. Dat betekent dat je bijna alle boeken tot je beschikking hebt voor de prijs van één meesterwerk. Een koopje, maar voor sommigen is dat alsnog te duur. In de wijken van Venlo-Oost leven veel mensen die daardoor niet kunnen lezen. Initiatiefneemster Belinda Augustinus heeft haar huis veranderd in een bibliotheek. Voor haar thuisbibliotheek heb je geen abonnement, dus geld nodig. Alleen liefde voor het lezen.
Dat doet mij denken aan mijn jeugdige initiatief om zelf een bibliotheek te starten. Ik was negen jaar oud en de zomervakantie duurde lang. De blauwijzeren stellage die mijn spullen droeg werd eigenhandig leeggehaald. Ik verzamelde al mijn boeken en zette ze op alfabetische volgorde op de planken. De Griezelbussen, wat werk van Paul Biegel, de klassiekers van Roald Dahl, een magnifiek rijtje van Guus Kuier (Tin Toeval was mijn held), de stapel Asterix en Obelixen van mijn moeder, Robinson Crusoe, wat reeksen Lijsters die mij werden aangesmeerd via school, een Carry Slee, een paar keer Thea Beckman en wat al niet meer.
Ik knipte en verfraaide mijn eigen uitleenpasjes. Op streepjespapier zou ik bijhouden wie van mijn vriendjes welke boeken leenden en wanneer ik ze kon terugverwachten – en wat de boete zou worden als ze de afgesproken datum lieten passeren zonder het boek terug te brengen. Uiteindelijk leende alleen mijn zusje af en toe een boek.
De thuisbibliotheek in Venlo-Oost is beduidend succesvoller. Steeds meer mensen vinden hun weg naar de liefdadigheidsbieb van Belinda Augustinus. Dat vind ik mooi. In drie jaar tijd zijn er tweehonderd openbare bibliotheken verdwenen en is er één liefdadigheidsbieb bijgekomen. Er is dus hoop.
Reacties (5)
Mooi initiatief!
====
Een koopje, maar voor sommigen is dat alsnog te duur.
Die mensen kunnen altijd even bij hun gemeente navragen, of de kosten voor lidmaatschap van de bieb via de bijzondere bijstand kan. Overigens hetzelfde voor mensen die hun kennis van de Nederlandse taal willen verbeteren.
“In drie jaar tijd zijn er tweehonderd openbare bibliotheken verdwenen en is er één liefdadigheidsbieb bijgekomen. Er is dus hoop.”…weet niet of ik hierin oprechte hoop moet lezen of cynisme…
Het is ondertussen een tamelijk veel voorkomend verschijnsel. Nog een voorbeeld.
http://www.denoordoostpolder.nl/nieuws/36863/tollebeekse-boekenkast-is-gebaseerd-op-vertrouwen/
Tegelijkertijd moeten we ons wel realiseren dat bibliotheken meer zijn (waren), of kunnen (konden) dan boeken uitlenen. Collecties zijn evenwichtig, sluiten aan bij wensen vanuit het onderwijs, er worden cursussen gegeven en er loopt (hopelijk) vakkundig personeel rond, dat op maat tips en advies kan geven.
Veel open boekenkasten en zelfbibliotheken doen het met afdankertjes van anderen. Dat is vaak voldoende, maar toch wat anders dan het bouwen van een collectie op basis van een visie. Dat betekent toch veel boeketboekjes en kameleons, en weinig Tolstoy/j
Bovenstaande kanttekening overigens zonder de waarde van de participatieve initiatieven te willen bagatelliseren.
Nog een, bij mij in de buurt: Leeszaal Rotterdam West
@3
Een belangrijke aantekening. Ik zou iedereen die de openbare bibliotheek alleen kent als uitleenbedrijf van romans willen aanraden eens te kijken naar het complete aanbod van diensten, al dan niet via het internet (leesvaardigheidcursussen, mediawijsheid, leesbevordering, lezingen, huiswerkondersteuning, digitale dossiers voor scholieren, boek-aan-huis voor ouderen, e-books, fablabs etc.)