De keerzijde van het real-time web

Eergisteren stond er een interessant artikel in, jawel, het Amerikaanse blog TechCrunch. De Amerikaanse redacteur, Paul Carr, maakt zich zorgen over het ‘real-time web’. Het real-time web is sinds vorige week een stuk dichterbij gekomen nu zowel Google als Microsoft hebben besloten de berichtjes op Twitter real-time op te nemen in de zoekresultaten. Dat betekent dat zoekmachines nu bij een ramp potentieel eerder resultaten over die ramp kunnen gaan geven dan dat de ramp algemeen bekend is. Als meerdere mensen tegelijkertijd een tweet plaatsen over een crash dan concluderen de zoekmachines in de toekomst waarschijnlijk dat er iets aan de hand is, en zullen de resultaten van bepaalde zoekopdrachten daarop aanpassen. En dat alles voordat er artikelen in de (online) kranten zijn verschenen.

En Carr maakt zich hier zorgen over. Niet om het beschikbaar zijn en komen van de informatie op zich, maar over het effect dat dit op mensen zal hebben. Nu al constateert hij dat jongeren (en in mindere mate ook ouderen) bijvoorbeeld bij concerten al voor een groot deel met een mobieltje in de lucht het concert verslaan, in plaats van van de muziek te genieten. Volgens hem zal dat alleen maar erger worden. Het gaat er niet meer om dat je er geweest bent, maar dat je kan laten zien dat je er geweest bent. En dat dat stoer, vet, cool of whatever was.

Nu is die houding bij concerten nog relatief onschuldig, maar het is in de VS al voorgekomen dat juryleden in de Amerikaanse rechtszaal ’teasers’ over de uitslag van de zaak aan het twitteren waren, of soms domweg het juryoordeel al de wereld in slingerden.

Daarbij is Carr bang dat juryleden zich al te zeer bewust zijn van het feit dat een veroordeling veel meer indruk maakt dan een vrijspraak, en daarnaar gaan handelen. Ook bij rampen treedt eenzelfde effect op. Mensen grijpen bij een ramp inmiddels bijna instinctief naar hun mobieltje, zodat de eerste beelden tegenwoordig vooral van cameramobieltjes komen in plaats van nieuwsploegen. En waarom? Hoogstwaarschijnlijk niet voor het nageslacht, maar om te laten zien dat zij erbij waren, en de rest van hun kennissenkring niet. Is er nog wel tijd om de hulpdiensten te bellen, of brengt dat een onaanvaardbaar risico op het missen van een mooie YouTube-mogelijkheid met zich mee?

“And that’s when the real-time web ? for all the attention it’s getting right now ? starts to look less like a brave new world, and more like the path to a hideous dystopia. A world where our reaction to any event, no matter how serious, is influenced, not by what’s right, but by how it will play with our micro-audience. An audience that, thanks to Google and Microsoft’s wholehearted support of the real-time web, is about to get even bigger and more tempting.”