Gisteren kreeg Nila Ibrahimi de Internationale Kindervredesprijs uitgereikt in de Nieuwe Kerk in Amsterdam, voor haar inzet voor de rechten van meisjes in Afghanistan.
In maart 2021 vaardigde het directoraat onderwijs van de hoofdstad Kabul een verbod uit voor meisjes van 12 jaar en ouder om te zingen in het openbaar en bij publieke evenementen. De toen 14-jarige Nila Ibrahimi nam uit protest een liedje op dat via de #IAmMySong movement al snel viraal ging.
Mede dankzij de ophef die ontstond werd op last van het ministerie van Onderwijs het verbod ingetrokken. Nog geen half jaar later namen de Taliban de macht over. Nila Ibrahimi en haar familie ontvluchtten Afghanistan.
In 2023 was zij een van de oprichters van HerStory, dat een veilig platform wil zijn waar Afghaanse meisjes hun verhalen kunnen delen.
Het was de twintigste keer dat de prijs is uitgereikt door of de KidsRights Foundation. In 2005 ging voor de eerste keer de prijs naar de Zuid-Afrikaanse Nkosi Johnson. Postuum want in 2001 overleed hij op 12-jarige leeftijd aan aids, de ziekte waarmee hij was geboren. Samen met zijn pleegmoeder streed hij voor de rechten van kinderen met hiv/aids, die als paria weerden behandeld.
Alle twintig prijswinnaars vind je hier. Lees hun verhalen. Hulde aan de kinderen die om elkaar, de wereld en, hier en nu, om onze toekomst geven:
Nkosi Johnson, Zuid-Afrika
Om Prakash Gurjar, India
Thandiwe Chama, (Zambia
Mayra Avellar Neves, Brazilië
Baruani Ndume, Tanzania
Francia Simon, Dominicaanse Republiek
Michaela Mycroft, Zuid Afrika
Kesz Valdez, Philipijnen
Malala Yousafzai, Pakistan
Neha Gupta, Verenigde Staten
Abraham Keita, Liberia
Kehkashan Basu, Verenigde Arabische Staten
Mohamad Al Jounde, Syrië
March for Our Lives, Verenigde Staten
Greta Thunberg, Zweden
Divina Maloumm Kameroen
Sadat Rahman, Bangladesh
Vihaan and Nav Agarwal, India
Rena Kawasaki, Japan
Sofia Tereshchenko, Anastasia Feskova and Anastasia Demchenko, Oekraïne
Nila Ibrahimi, Afghanistan