Het is 48 graden Celsius. Ik sta tussen tienduizenden zwetende Hongaren die allemaal één ding gemeen hebben: ze zijn fan van de Rolling Stones. Die komen zo het podium op, om het Ferenc Puskas stadion in verroering te brengen met hun soulvolle rock. Mijn hele leven wil ik deze levende legendes in het echt zien en vandaag gaat het écht gebeuren. Dan vallen de lichten uit, ontploft vuurwerk en klinken die prachtige, befaamde, en kippenvelopwekkende tonen van Start me Up. Een onbeschrijfelijke overwinningsroes maakt zich van mij meester, daar staat Mick Jagger! Op vier meter afstand! Uit volle borst schreeuw ik ‘You make a cold man cry’ mee. Één van de mooiste momenten van mijn leven.
En wat doe ik? Ik pak mijn telefooncamera. Met mij duizenden anderen. Mijn generatie kan niet alleen meer van het moment genieten, zij moet het registeren. De nieuwe web 2.0-site Memoloop speelt hier op in.
Daar kan je herinneringen plaatsen, voorzien van een beschrijving. Niet alleen is het mogelijk die mooie momenten met anderen te delen, de kans is ook aanwezig dat je op mensen stuit die ook bij die gebeurtenis aanwezig waren. Het tarten van het lot: je was nooit voorbestemd om elkaar te ontmoeten. Door Memoloop kan daar echter verandering in komen.
Memoloop is een nieuwe uitbreiding van onze mogelijkheden om ervaringen te delen met de medemens. Hoewel ik zelf ruimschoots gebruik maak van die mogelijkheden, vraag ik me af of mensen niet verleren te genieten. Had ik ‘Start me Up’ niet veel intenser beleefd als ik het filmen achterwege had gelaten? Veranderen mensen in ontwikkelde landen niet langzaam in wezens die hun plezier alleen nog maar kunnen ontlenen aan het aantal mensen met wie ze een ervaring gedeeld hebben?
Misschien leent een andere benadering zich beter. Mensen hebben als kuddedier altijd al de neiging gehad om ervaringen te delen. Kijk alleen al naar de grottekeningen in Lascaux, waar onze voorouders jachtverhalen vertelden. Duizenden jaren later voorziet Web 2.0 ons gewoon beter van de faciliteiten om alles nauwkeurig te registreren. Laat ik de Stones er nog eens bijhalen. Tijdens dit concert maakte ongeveer tien filmpjes, belde ik naar mijn vader, vriendin en twee goede vrienden en nam ik tientallen foto’s. Na afloop zette ik wat filmpjes op YouTube, postte ik de foto’s op mijn persoonlijke website, schreef ik dit stukje, deelde ik mijn herinnering op Memoloop, krabbelde ik mensen op Hyves en gebruik ik het nog jaren als ‘mooi verhaal’ in de kroeg.
Een groot deel van de acties waren tien jaar geleden of nog niet mogelijk, of een stuk lastiger. Filmen, fotograferen en bellen doe ik nu immers met één apparaat. Zo is het met alles. Vertelde je tien jaar geleden in de kroeg hoe je week was, inmiddels heeft je hele vriendengroep dat allang kunnen lezen op Twitter. Het tegenwoordige gemak van het delen heeft de behoefte alleen meer blootgelegd. De interessante vraag die dan nog rest, hoe ver zal deze ontwikkeling gaan?
Reacties (40)
Het geheugen van het internet wordt zwaar overschat. In een vorig log wordt dan wel gevraagd of het internet dingen moet vergeten, het is volstrekt irrelevant. Het internet is volatiel, het vergeet vanzelf.
Hoewel informatie daar wel zal blijven is het de vraag of je het uiteindelijk terug kunt vinden in de berg en vooral of je je nog kunt herinneren of die informatie ergens is. Daarnaast is het afhankelijk van je account: als je niet meer betaald verdwijnt de informatie.
Lascaux was een concentratie van kennis, kunst en wellicht van riten en andere gebruiken. Lascaux was redelijk uniek.
Het internet is een dispersie van informatie. De kennis, kunst, riten en gebruiken moeten er uit gedestilleerd worden.
Lascaux was vergeten en teruggevonden. Het internet is misschien goed voor het delen van info op korte termijn maar heeft werkelijk niets te maken met Lascaux, met de tijdspanne van tienduizenden jaren. In die context voorspel ik een nieuw vak: internet archeoloog.
@HansR
Als het internet alles vergeet dan is het ook zinloos om internetarcheoloog te worden. Ik denk helemaal niet dat alles wordt vergeten. Vooral de content op internetsites als Youtube en Flickr, bbc news have your say blijft denk ik bewaard. Deze sites bieden ook de mogelijkheid content te uploaden zonder dat je er voor moet betalen. Een site als Flickr heeft er ook belang bij dat alles wordt bewaard.
Bij het log over dat het internet dingen moet vergeten heb ik er meer over geschreven.
“Tijdens dit concert maakte ongeveer tien filmpjes, belde ik naar mijn vader, vriendin en twee goede vrienden en nam ik tientallen foto’s.”
Dapper dat u dit zo eerlijk met ons wilt delen, maar naar mijn idee bewijst bovenstaande zin dat u, om met ons Geert te spreken, knettergek bent.
Los daarvan kunnen mensen die knettergek zijn ook uitstekend genieten, soms zelfs meer dan mensen die niet knettergek zijn. Het wordt echter een probleem als iemand die knettergek is zich ineens realiseert dat hij knettergek is en dat dat misschien niet zo prettig is.
Nee, ik heb niet zo de neiging om ervaringen meteen te willen delen. Zeker niet tijdens een concert, dan wil ik eerst en vooral de muziek horen. Helaas is dat voor een behoorlijk groot deel van het Nederlandse publiek anders. Die willen wel van alles delen en dus staan ze filmpjes te maken, te sms-en, te bellen en vooral ontzettend veel met elkaar te ouwehoeren. Voor hen verpest dat zo’n concert blijkbaar niet, voor mij wel regelmatig, bijvoorbeeld omdat door al het gedoe en geouwehoer de muziek niet meer goed te horen is.
Delen van ervaringen, of bewijzen dat je ergens geweest bent?
@3 Net als minister Vogelaar ontvang ik die belediging met een minzaam glimlachje.
Zoals ik aangaf in het artikel ben ik niet de enige die aan deze, in uw ogen, gekte lijd. Het is naar mijn mening vrij normaal gedrag wanneer iemand zeer enthousiast over iets is, dat graag met andere mensen deelt. Waar het hart vol van is… Daarom deze vraag, omdat naast mij een groot aantal mensen vrolijk mee staat te filmen.
@ Oplawaai, een stadionconcert leent zich natuurlijk beter voor dit soort bel- en filmpraktijken. Bij een optreden van bijv. Damien Rice zou ik het niet in m’n hoofd halen.
@ Bismarck, dat laatste speelt ongetwijfeld voor veel mensen ook mee. Met de nadruk op ook.
@Theedoek
Er is een verschil tussen verdwijnen en vergeten.
Wat een tegenstelling, de rolling stones en cameraphones.. Ik voel me te jong en te oud tegelijk :)
Strolling Phones indeed, #9 ;-)
Plastic People 2.0, of gewoon een zoveelste Urge Overkill ? Persoonlijk heb ik de indruk dat ik nog maar zelden door m’n oude foto’s blader, bij gebrek aan tijd wegens nieuwnieuwnieuwe dingen, dermate zelfs dat ik het aan de anderen overlaat om de collectieve herinneringen on line te zetten. Het is geweldig dat je zoveel vindt op het net, en ik dank de mensen voor hun shitload aan upload, zeker als ze het netjes ordenen en vindbaar maken. Maar ik ben niet iemand die kickt op een concert op dvd, laat staan het gsm-schermpje. Die kelk aan marketing laat ik met veel plezier aan me voorbij gaan.
Wat blijft dan over : eventueel een registratie maken van een individuele ontroering, een individueel contact … En dan achteraf klasseren, ja zelfs klus hebben aan ordenen of wegsmijten.
Waarde Ernst-Jan,
Wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen was het volgende: iedereen die tijdens het ondergaan van een weergaloos concert constant fotootjes en filmpjes aan het maken is, en met het thuisfront belt om de ervaring live te delen, is in mijn ogen knettergek. Knettergekte hoeft niet in de weg van het genieten te staan. Integendeel wellicht, al die Hongaren die samen met u massaal de boel voor het nageslacht vastlegde en bellend hun ervaringen deelden, hebben ongetwijfeld de tijd van hun leven. Totdat ze zich ineens gaan afvragen of hun gedrag het genieten in de weg staat. Als ze dat meteen met nee kunnen beantwoorden, is er niks aan de hand en kan men doorgaan met genieten. Gaat men twijfelen, dan is het voorbij met het genieten. Dat is het tragische. Zolang iemand zich niet realiseert dat hij gek is, is er niks op tegen om gek te zijn.
Los daarvan ben ik het van harte met Oplawaai eens dat mensen die tijdens een concert zonodig hardop hun ervaringen moeten delen met hun naasten (of die nu naast hen staat, of aan de andere kant van de wereld met een telefoon in de hand), ogenblikkelijk verwijderd zouden moeten worden uit de desbetreffende concertzaal. Nu maakt het natuurlijk wel een verschil wanneer dit gebeurt tijdens een stadionconert van de Stones (niet zo erg) of bij een intiem akoestisch setje van Bonnie Prince Billie (ik noem maar wat breekbaars).
Ikzelf heb overigens helemaal niet de behoefte om dergelijke geluksmomenten onmiddellijk te delen. Ja, met mijn lief als ze naast me staat, maar dan door haar even wat steviger vast te houden, zodat het moment een gezamelijke wordt. Pas na afloop wil ik aan anderen kwijt wat ik heb meegemaakt. Tijdens het concert, wil ik het graag zoveel mogelijk voor mezelf houden.
Dit stuk ademt de sensatie van een jonge oudere die de technologische snufjes van de kleinkinderen ontdekt. Prachtig gevat dat gevoel dat 50ers moeten beleven in deze tijd. Vroeg me altijd al af hoe mijn ouders de moderniteit ervoeren.
(Wat dat ‘knettergek’ zijn in bovenstaand stukje en dat daar niks vervelends aan is zolang je niet weet dat je knettergek bent: ik heb het hier natuurlijk over een vrolijk, onschuldig soort knettergekte, niet over gekken die denken dat alle mensen robots zijn, die hun accu enkel kunnen opladen middels anale pentetratie, ik noem maar wat.)
@Max,
Je loopt het gevaar dat je ‘gek’ ontdoet van zijn ware betekenis, namelijk het vertonen van afwijkend gedrag. Wanneer 50.000 dwazen massaal digitaal staan te ‘communiceren’ is het niet meer afwijkend gedrag ten opzichte van de kudde.
Max 10 zit er het dichtst bij. Ernst-Jan beschrijft inderdaad een nieuwe vorm van genieten. Knap dat hij die overstap heeft gemaakt. Ik zou het niet willen. Technisch wel kunnen.
Helemaal eens met #4+11, oneens met #15. Ipv “knettergekte” zou ik gewoon “neurose” willen schrijven. Niet meer ten volle van de gebeurtenis kunnen genieten wegens een technologie-verslaving of een communicatiedwang of … OK dat je instant wilt delen (maar wat heeft de ontvanger elders eraan of het nu instant is of pas even later) of dat je iets te doen wilt hebben als je je verveelt … maar het is m.i. vooral dwangneurose & kuddegeest. Niet meer weten wat er gaande is, of ergens zijn waar niets gaande is.
Ter vergelijking : zou men dit soort knettergekte ook etaleren tijdens een theateropvoering of een filmvertoning ? Hoewel … tegenwoordig heb je ook al barbaren die even onbeleefd door de voorstelling heen praten als ze zich egocentrisch gedragen met hun ipod of psp op de trein. Heck, er zijn zelfs onsportieve eikels die vlak voor de opslag iets roepen (finale US Open 2007, New York). M.i. een verregaand egocentrisme dat cirkelt rondom een gapend gat van niet meer beseffen waar iets om kan gaan.
Op een of andere manier heb je vandaag de dag een concertindustrie (ter vervanging van een platenbusiness die is uitgehold door kopieertechnologie) die draait op pubers die inkom betalen voor een concert dat ze niet beleven omdat ze op de eerste rij met elkaar staan te praten over hun vakantie in een discotheek aan het strand van een exotische bestemming, of omdat ze het door via een flutlens of schermpje staan te registreren om het achteraf met derden te kunnen delen. Iedereen even creatief !
In de Spektakelmaatschappij draait het allang niet meer om de performance, enkel nog om de energieverspilling.
Leestip voor EJP : http://www.marxists.org/nederlands/debord/1967/1967spektakel.htm
Ik bedoelde het eens te zijn met Max 11. En Sz 16 is het volkomen eens met Max 11 èn mijn 15.
Hoewel… woorden als dwangneurose zijn niet nodig. De ervaring wordt op een andere manier geregisseerd, met nieuwe techniek, met een nieuw samengevoel.
Of ook “er is niets dat men niet zal doen om de verveling nog groter te maken” 2.0 ;-)
Ja maar wat is sociaal gezien wenselijk? Conformeren toch?
—- Redactie: Uit spamfilter gehaald —-
@#15+17+18 : volgens mij is het geen nieuw genieten. Ik val het woord ‘genot’ niet af, ik zie liever een ander woord gebruikt worden voor dat gedrag. En ik vind niets knap aan de overstap zolang alle broadcasters niet “their truly own media” worden. De interfaces zijn gemakkelijker geworden, de technologie is goedkoper en het tijdverlies is korter, de uitdaging verschuift steeds meer naar ‘content’.
Uw leestip valt in de categorie “er is niets dat men niet zal doen om de verveling nog groter te maken” 1.0 ;-)
Spamfilterrrr
LOL @#21 ;-))) grinnik
@Snap: Sorry, net pas thuis. Staat er bij.
Er zijn mensen die vrezen dat de nieuwe communicatietechnologieën tot een uiteenvallen van de kudde zal leiden en desastreuze vereenzaming tot gevolg kan hebben.
Of die orkales gelijk krijgen zal de tijd uitwijzen. Dan zitten we nu voorlasnog in een overgangsperiode waar oude en nieuwe manieren van communiceren, samenzijn en delen hand in hand gaan.
In de kroeg zie je groepjes jongeren over de bierglazen naar elkaars mobieltjes turen. Op mijn werk beginnen mijn jongere coillega’s eerst op de pc aan elkaar te laten zien wat ze naar elkaar gehyved hebben en daar dan weer hele gesprekken over voeren.
Het lijkt er dus op dat men niet zonder de analoge communicatie kan?
En je kan je ook afvragen wat het er allemaal toe doet.
Een echte grot met graffitti (Lascaux), een virtuele grot als 2e leven. We zijn en blijven holbewoners.
@HansR, 8
Geloof jij wel of niet in het long tail-effect van het internet?
@#26 : ik zie toch vooral onbeholpenheid, a-sociaal gedrag, neurose. Kijk, er vàlt te kicken op New York state of mind living on the edge, ver ver weg van het plattelandsleven. Maar in mijn boekje (The City van Frans Masereel to be precise) valt er dan nog altijd te leven zoals een intelligente aap. Ik vraag me af of de taferelen die u in #26 beschrijft daaronder vallen.
holy guapa , keerl kom je van marketingfacts af? ,
A: je bént al knettergek als je naar een rolling stones concert gaat.
B: Het vervolgens “life” ( rolling stone live?moahaha)
via je mobieltje naar je vrindjes ratsen is spam.
Hebben ze je gevraagd om die foto’s? dacht t niet. dubbeltje wedden dat die dingen binnen 2 sec zijn gedelete en jij een godskapitaal per jaar kwijt bent aan abbo’s op mobieltjes?
Helemaal vd pot gerukt dus..
C: je gaat maar weer lekker twitteren loopen en je long pony tail achterna lopen . dat doen mensen die boven de 50 zijn…
Hoe contactgestoord ben je als je het internet volsmijt met je eigen vibes,
ik twitter dus ik besta?
* op verplaatsing, je klinkt als Dr.Phil,
now i have written a book about that topic etc etc etc.
gibt es noch normale Leute hier af diesem planet?
Egojournalisme, de grote aanjager van de internetstrontberg. [tm.]
@Drknk: Hah, dat heb ik gemist. Een originele Drknk bij de zondagochtendkoffie. Veel beter dan zo’n laf koekje.
@Theedoek
De long-tail is nieuw voor me – dwz nooit serieus naar gekeken. Voor zover ik het snel begrijp denk ik dat er wel een punt in zit. Maar om hier ja of nee te roepen gaat me wat ver. Even wat nadenken. Zeker nav. je vraag of ik het geloof :) Dat is niet mijn sterkste punt.
De wiki vind ik overigens meerzeggend dan het door jou gelinkte artikel. Verder zie ik nog niet direct een verband met mijn opmerking dat er een verschil is tussen verdwijnen en vergeten of met de internet archeoloog. Wel met het delen van ervaringen met anderen: zet het op het internet en er zijn altijd mensen die die niche ook [willen] bezetten. Ergo (zoals ik ook in #1 zei): het internet is een dispersie van informatie; de kennis, kunst, riten en gebruiken moeten er uit gedestilleerd worden. Dat lijkt wel op het long tail effect.
De kans dat wanneer iemand een stukkie schrijft als de Decades van Livius en dat dit werk over 2000 jaar nog een lijdraad vormt voor velen is in mijn beperkte inschatting 0,00000001%.
Bits en bites VS hempvezels 0-1
Eigenlijk wil de goegemeente af van privacy, elke gelaten scheet of boer met de nieuwste exotische aroma’s moet gedeeld worden. Is het niet een kinderlijke drang, telkens op zoek naar bevestiging en aandacht van je peers.
@#30+31 : vooral die “aanjager” bevalt me zeer in de TM uitdrukking.
@34 veel sterker nog, als je die niet zoekt dan is er een steekje aan je los volgens DSM IV.
@mesc,
Knettergek dus ;) Waar zou de wereld nu staan zonder al die eigenzinnige types. Ik moet dan toch maar een cursus breien en punniken bij de LOI gaan doen dan. Dan natuurlijk vooral de averechte steken oefenen.
Toen de eerste Japanse toeristen naar Europa kwamen viel velen op dat ze eigenlijk nauwelijks echt keken maar alleen maar foto’s maakten voor het thuisfront.
@#38 en waar is MasaMania nù ?
Ik lees in de gauwigheid op internet dat Masamania.com dood is. Maar ik weet niet wat het is. Wil je het nader toelichten of moet ik het zelf uitzoeken? Ik kan het op Wikipedia niet vinden.
Of bedoel je dat wat de Japanners deden, we nu zelf ook doen? Ik denk dat dat inderdaad zo is.