ACHTERGROND - In het gaswinningsgebied in Groningen leven nog altijd vele Groningers in onzekerheid. Een jaar na de aardbeving in Zeerijp wachten nog altijd vele Groningers op een oplossing voor de schade aan hun huis. In de serie Ik wacht portretteert het Dagblad van het Noorden die Groningers. Elke dag eentje. Ze vertellen over het gesteggel met de instanties, over hun angsten, over hun teleurstellingen. Op Sargasso plaatsen we quotes uit en links naar deze verhalen. Maximaal zeven verhalen per keer.
Ik wacht (8): Tineke Bieringa-Spakman uit Delfzijl
Hoeveel schade:
In elk geval meer dan de 416,02 euro die mij nu is toegezegd. Belachelijk bedrag.
Waar wacht u op?
Op een second opinion.”
Hoe lang wacht u al?
Sinds mijn tweede schademelding in 2016.
Wat betekent dit in uw leven?
Ik ben bang dat de kastjes naar beneden komen en ik vond die beving in 2013 angstaanjagend. Maar dat er hier huizen op instorten staan en mensen nog steeds wachten, vind ik verschrikkelijk. Zij moeten geholpen worden, dat is belangrijker dan dit.
Ik wacht (9): Henk en Frea Koster uit Loppersum
Hoeveel schade:
Dat weet ik niet. We hebben meerdere schadegevallen gehad. Nu hebben we nog een aantal scheuren in de muren van de schuur.
Waar wacht u op:
We wachten op het rapport van de inspectie in september 2017. Op basis van dat rapport komt er een gesprek over hoe het nu verder moet: of het huis versterkt wordt en waar?
Wat betekent dit voor uw leven?:
Je wordt er de hele tijd mee geconfronteerd. Net als je het vergeten bent, gebeurt er weer wat.
Ik wacht (10): Jolanda Jager-Smit uit ’t Zandt
In 2015 kwamen de Italianen in ons dorp, met hun meetinstrumenten. Toen moest iedereen een nieuwe schoorsteen. Dingdong, de deurbel, Centrum Veilig Wonen op de stoep, inspecteurs over de vloer. De een zei dat de schoorsteen broddelwerk was en dat-ie eraf moest, de ander stelde dat er niks aan de hand was. Ik heb zes plannen van aanpak gehad voor één schoorsteen, tussen september 2015 tot nu, en ze spraken elkaar allemaal tegen.
Hoe lang wacht u al?
Ik ben vanaf 2013 verwikkeld in procedures.
Ik wacht (11): Gerben Blaauw uit Overschild
Gerben Blaauw wacht als sinds 2015. Vorig jaar vernam hij dat zijn versterkingsaanvraag on hold was gezet. Het bericht dreef hem tot enige wanhoop.
Ik heb heel veel juristen geraadpleegd met de vraag wat mijn rechten waren en tot welke rechter ik me zou kunnen richten. Nie-mand kon me dat vertellen. Niemand. Dat is natuurlijk heel raar, dat je in een land als Nederland nergens je recht kunt halen. En geef me een reden waarom iemand in Loppersum wiens project on hold is gezet, niet naar de rechter zou stappen? Maar dit is een juridisch vacuüm, we zijn afhankelijk van politieke beslissingen. Als morgen het kabinet valt, is mijn versterkingsverhaal weer op drijfzand gebaseerd.
Ik wacht (12): Ellen Flikkema uit Loppersum
Hoeveel schade?:
Ik schat zo’n 30 duizend euro.
Waar wacht u op?
Een nieuw huis.
Hoelang wacht u al?
Sinds de inspectie van 2016 waarbij onder meer de grote scheur in het plafond werd ontdekt, wachten we op duidelijkheid over de toekomst. Sinds maart vorig jaar wachten we op een nieuw huis.
Wat betekent dit in uw leven?
Ik ben teleurgesteld in de regering. Dat dit kan in een beschaafd, vooruitstrevend en modern land. En ik tank niet meer bij de Shell. Uit wraak. Het heeft me ook persoonlijk veel gedaan, maar dat valt mee nu de onzekerheid weg is.
Ik wacht (13): Nicole van Eijkern uit Appingedam
Hoeveel schade:
In 2016 werd de schade geraamd op drie ton. Nu is dat het dubbele.
Waar wacht u op?
Op de uitspraak van de arbiter over de schadevergoeding en de nieuwbouw van ons huis.
Hoe lang wacht u?
Sinds 2014.
Wat betekent dit in uw leven?
Je maakt fases door. Wij dachten in het begin: we gaan om de tafel met de NAM en we komen er gewoon uit. Maar dat je überhaupt niet bij die tafel komt, vind ik onvoorstelbaar. We vieren straks een raar lustrum: we zijn vijf jaar met de Nam bezig. Moet ik een vlaggetje uithangen? Ik ben niet boos meer, maar wel gedesillusioneerd. Hoe heeft het zo ver kunnen komen, denk ik wel eens. Wij horen er niet meer bij. Ik voel me geen derderangsburger, ik voel me geen burger van Nederland meer.
Ik wacht (14): Arnoud Tonkes uit Slochteren
Hoeveel schade: veel scheuren in de muren en verzakking en naar voren hellen van de voorgevel. De wijking is niet zo groot dat het een onveilige situatie is. Ik heb ook nog schades waarover ik twijfel of ik het kan indienen, bijvoorbeeld een bobbelende garagevloer.’’
Waar wacht u op?
Op de inspectie van de voorgevel. Als de schade daarvan is bepaald kunnen we het hele huis aanpakken.
Wat betekent dit voor uw leven?
We hebben na een aardbeving wel eens gedacht dat ons huis instort. Met twee jonge kinderen is dat niet erg betrouwbaar wonen. Eigenlijk willen we hier wel weg, maar in deze staat is het huis onverkoopbaar. We willen het wel opknappen, want we hebben hier wel vrienden gemaakt. Maar we komen niet verder. Het liefst hebben we een huis dat aardbevingsbestendig is.
De hele serie Ik Wacht is te lezen bij Het Dagblad van Het Noorden.
Reacties (2)
Het lijkt mij duidelijk dat Groningse Nederlanders grote schade lijden voor het belang van de meerderheid.
Ik ben verbaasd dat de schade in Groningen zo weinig ophef veroorzaakt.
Het zou voor de meerderheid toch makkelijker moeten zijn om de Groningers te helpen dan andersom.
Misschien helpt het teken van de petitie ”Help de bewoners snel” de mensen die het aangaat wat sneller uit de misère.