OPINIE - Minister Koenders van Buitenlandse Zaken heeft vorige week verklaard dat oproepen tot boycot van Israëlische producten, desinvesteren of sancties (BDS) binnen het recht op vrije meningsuiting vallen. Maar boycot van kunst raakt aan datzelfde principe.
“Uitlatingen of bijeenkomsten betreffende BDS worden beschermd door de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering, zoals onder meer vervat in de Nederlandse Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens”, schreef de minister in antwoord op Kamervragen van Rik Grashof (GroenLinks). Een ‘open deur‘ vindt de Nederlandse organisatie DocP die hier de campagne voert.
Maar helaas niet meer zo vanzelfsprekend sinds Israëls kruistocht tegen de BDS-beweging al tot een verbod heeft geleid in Engeland, Frankrijk, Canada en de Verenigde Staten. Israël voert een geweldige druk uit op bevriende landen om de BDS-campagne te verbieden. Ook in de Tweede Kamer blijkt men daar gevoelig voor bij partijen als VVD, SGP, CU en PVV.
In Europa ging Zweden ons land voor met de weigering tegemoet te komen aan Israëls eisen. Gisteren sloot Ierland zich als derde land daarbij aan. In België is men er nog niet uit. In een petitie van voorstanders van BDS wordt de koppeling tussen de Israël-boycotcampagne en het “virus van het antisemitisme” ten stelligste afgewezen.
Het Nederlandse standpunt was volgens de Jerusalem Post a huge blow to Israel.Israël meent dat de BDS-campagne gericht is op het vernietigen van de staat Israël en daarom verboden zou moeten worden.
In juli 2011 heeft het Israëlische parlement de zogenaamde Anti-Boycot wet aangenomen, die het mogelijk maakt om een civiele procedure te starten tegen hen die oproepen tot een boycot van Israël of Israëlische nederzettingen in bezet gebied. De oprichter van de wereldwijde BDS-campagne, de Palestijn Omar Barghouti, mag zijn land niet verlaten. De Israëlische minister voor inlichtingendiensten Yisrael Katz (Likud) riep op tot een “targeted civil elimination” van BDS-campagneleiders met hulp van de Mossad. Het is niet duidelijk of deze dreiging ook betrekking heeft op campagnevoerders in andere landen.
De vrijheid om een politieke campagne te voeren is niet overal gegarandeerd, ook niet op plaatsen waar men trouw zweert aan de democratie. Maar ook campagnevoerders brengen niet altijd voldoende respect op voor de uitingsvrijheid.
Overal waar het dansgezelschap Batsheva Dance Company buiten Israël optreedt, klinkt een oproep tot boycot. Begin dit jaar was er een actie in Parijs tegen het “dansen met Israëls apartheid”. En net als vorig jaar was er ook in Amsterdam onlangs weer protest te horen tegen de “culturele propaganda” van de dansgroep.
Volgens de demonstranten is het ” moreel onverteerbaar” dat de wrede werkelijkheid van de Israëlische onderdrukking van de Palestijnen “onder een deken van culturele propaganda wordt weggemoffeld”.
De boycotactie keert zich volgens de actievoerders niet tegen individuele kunstenaars, gezelschappen of bezoekers van voorstellingen, maar tegen het feit dat de Israëlische overheid de betrokken kunst en kunstinstellingen gebruikt om een gunstig imago van Israël wereldwijd te propageren. Maar kun je hiermee het boycotten van kunstuitingen om politieke redenen verdedigen als die kunst op geen enkele manier aanzet tot haat, discriminatie of racisme?
Enerzijds is het goed als pogingen van een land als Israël om zich schoon te wassen met aantrekkelijke kunstopvoeringen worden aangeklaagd en ontmaskerd. Anderzijds gaat het hier niet om handelsproducten maar om uitingen van de geest die als zodanig vrijgelaten zouden moeten worden.
In het geval van de Batsheva Dance Company is een boycot des te meer dubieus aangezien de artistieke leider, de choreograaf Ohad Naharin zich in eigen land tegen de nederzettingenpolitiek heeft gekeerd en voorstander is van een Palestijnse staat.
Daardoor heeft hij doorlopend bonje met de nieuwe Likud-minister van cultuur, Miri Regev. De minister vindt dat kunst in de eerste plaats gezagsgetrouw moet zijn. Ohad Naharin:
Ik leef in een land waar racisme, brutaliteit, onwetendheid en fanatisme de overhand hebben gekregen (…) Ik zit op één lijn met de BDS, wat betreft het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan. Maar ik ben het met ze oneens dat de boycot van een dansgroep de Palestijnse zaak enig goed zal doen. Als ik zou geloven dat het iets zou uitmaken, dan zou ik niet schromen meteen mijn eigen voorstellingen te boycotten.
Hoe smerig de politiek van Israël ook is, kunstuitingen verdienen in acties tegen de apartheidspolitiek in dit land een andere afweging dan ordinaire handelsproducten in de schappen van AH.
[overgenomen van Free Flow Information]
Reacties (53)
je kon er op wachten:
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2016/05/koopt_niet_bij_marokkaanen.html
Het is moeilijk een scheidslijn te trekken tot hoever je mag gaan, maar is BDS niet ook bedoeld als een wake up call? Is het niet zo dat als BDS alleen daders treft, er nog niets zal veranderen omdat het algemene publiek in Israël niet wordt geconfronteerd met hoe er in het buitenland wordt gedacht over de door hun gesteunde regering?
Kan er niet pas echte verandering plaatsvinden als ook mensen die niet direct betrokken zijn bij het onderdrukken van Palestijnen, maar het wel indirect legitimeren door middel van hun democratische stem, geconfronteerd worden met de gevolgen daarvan?
“Uitlatingen of bijeenkomsten betreffende BDS worden beschermd door de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering, zoals onder meer vervat in … het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens”
Als Koenders gelijk heeft, dan dienen Engeland en Frankrijk (die zich immers ook aan het EVRM conformeren) teruggefloten te worden.
@1: Ah, een “maar daar is het net zo erg, dus je bent hypocriet”-je. Het is een totaal non-argument omdat het het niet minder erg maakt wat er in Israël gebeurt, of het suggereert dat een persoon die voor BDS is het niet erg vindt wat er in Marokko gebeurt, wat meestal ook niet het geval is.
Persoonlijk vind ik het prima als je op basis van wat er in de Westelijke Sahara gebeurt een BDS-beweging start tegen Marokko.
Daarnaast is het niet meer dan logisch dat mensen gelijke gevallen anders interpreteren. Sec gesproken is het overlijden van een onbekende landgenoot net zo erg als het overlijden van een onbekende Indiër, maar toch krijgt het eerste veel meer aandacht.
Israël en Nederland hebben een gedeelde geschiedenis samen door de Holocaust, waaruit Israël (deels) is voortgekomen. Dat zorgt ervoor dat Israël altijd meer op onze radar zal staan dan Marokko.
@4: het maakt mij allemaal niet zo uit. Wat mij echter wel opvalt is de asymmetrische verontwaardiging van de moslims in dit soort kwesties
En die zijn meestal wel een belangrijke drijvende kracht.
Waarom?
@6: Omdat uitingen van de geest als zodanig vrij moeten zijn. Handel steunt de apartheidspolitiek. Het boycotten van kunst helpt de Palestijnen niet.
@2: Het Israëlische publiek krijgt boycotacties in de meeste media gepresenteerd in het antisemitische frame: het is allemaal tegen ons omdat we Joden zijn. Gegeven de resultaten van de verkiezingen in de afgelopen jaren zie ik daar niet de verandering van komen. Bedrijven zijn wel gevoelig voor verstoring van handelsrelaties.
@7 Als Israël kunst inzet als propaganda zie ik weinig verschil. Een boycot is het meest effectief als het consistent wordt toegepast. Dus ik zie niet in waarom een culturele exportproduct anders dient te worden behandeld als andere.
@9: Mee eens.
Wat mij betreft boycot je ook niet elk bedrijf, als er bv bedrijven zijn die helemaal schoon zijn. Helaas heeft Israel het voor elkaar gekregen dat dat niet op het etiket mag, dus alle ‘producten van Israel’ zijn daarmee verdacht. Die keuze is dus wat betreft handel ontnomen.
Kunst kan je per geval op de merites beoordelen me dunkt.
In de supermarkt of weet ik waar kunnen de klanten zelf een beslissing maken. Het werkt ook averechts, sommigen zullen juist nu een heerlijke Carmelwijn uit Israël kopen. En gelijk hebben ze. Je kan niet alle producten uit Israël verbieden.
Net zoals hier met de theatergroep uit Israël, dan blijf je lekker thuis dan ga je maar mooi expres naar de Arabische muzikant die optreedt op een ander podium.
@11: “Je kan niet alle producten uit Israël verbieden.”
Dat kan wel natuurlijk, zoals Rusland dat ook doet met Nederlandse producten, we kiezen daar alleen niet voor. Verder geldt dat iedereen zijn eigen keuze kan maken, maar dat voorlichting en oproepen wel (al dan niet averechts) effect kunnen hebben. In ieder geval kan men tenminste een meer bewuste keuze maken.
Bij mij heeft het geen effect, ik kocht toch al geen “Israëlische” producten (het is maar de vraag of ze Israëlisch zijn, want op door illegale kolonisten gemaakte producten uit de bezette gebieden komt onterecht ook “Made in Israël” te staan, vandaar mijn boycot).
@2:
Dus ook onschuldigen treffen.
Prima Wildersretoriek. Niks meer aan doen.
@9: Het stuk lezen is er achter komen dat er van propaganda geen sprake is.
@14 De optredens vallen onder de staatsgefinancieërde Brand Israël campagne. Dat staat niet in het artikel, maar wel in de gebruikte links.
@15: Een land dat reclame maakt voor zichzelf. De uniciteit ontgaat me.
En moet Israël dan ééndimensionaal gezien worden als gruwelijk land dat aan de lopende band Palestijnen slacht of berooft van hun rechten?
Of mag Israël ook gezien worden als een interessante smeltkroes van culturen die zich onder andere ook middels muziek kunnen uiten en ontwikkelen?
Er is geen taboe op Israël discussies, hoe hardnekkig sommige mensen dat ook blijven beweren, mag er daarnaast ook ander nieuws uit Israël komen?
@16 Je kunt het leuk vinden of niet, maar het blijft een geschikte doelwit – excusez le mot – voor BDS.
@17: Geschikt zeker, propagandistisch gezien. Er is immers ophef over. En ook het beklaagdenbankje gevuld houden kan in je voordeel werken.
Oneerlijk is het wel. In lijn met het artikel denk ik namelijk dat het nogal hypocriet is (vrijheid van meningsuiting e.d). En hypocrisie is BDS niet vreemd (zie bijvoorbeeld de oproep tot een academische boycot, terwijl de oprichter van BDS zijn opleiding aan de universiteit van Tel Aviv heeft genoten).
Als dan ook nog de argumentatie van BDS voorstanders hierboven niet altijd even eerlijk is, zie bijvoorbeeld mijn reactie op #2, dan moet ik even reageren.
Gedachtenexperiment:
Ik stel me zo voor dat een Erdogan kritische band, die volgens Erdogan toch binnen een “jippiejee, Turkije is okee” reclametour past (huh, eigenlijk al wat gek natuurlijk, misschien valt het wel mee met de veronderstelde overheidsvinger in de pap?) door Nederlanders beschuldigd en het liefst geweigerd gaat worden vanwege Turkije en z’n binnenlandse oorlog tegen minderheden.
Klinkt meer als een Wildersprojectje dan als een links antiracistisch project.
@18
In welke zin is dit hypocriet? Mag je je niet keren tegen de staat die je heeft opgeleid? Dat klinkt nogal als staatsterreur.
https://en.wikipedia.org/wiki/Right_of_revolution
@19: Jawel, dat mag je wel, maar het is nogal makkelijk praten om een academische boycot te bepleiten nádat je zelf je diploma er hebt gehaald. Ik verbied het de beste jongen niet, fijn dat ‘ie z’n universiteit heeft kunnen afmaken, maar hypocriet vind ik het wel.
En ook wat kwalijk voor de generaties van potentieel universitair niveau na hem, die er voor kiezen zijn “leer” te volgen.
@20 Wat wil je? Een boycot zonder de nadelen van een boycot? Zoiets als een staking waar je stakingsbrekers toelaat?
@21: Nee, de oprichter van BDS wilde een boycot zonder de nadelen van een boycot. Dat is juist de hypocrisie waar ik op probeer te wijzen.
@22 Volgens mij wil de oprichter vooral Israël er toe bewegen om de eisen van BDS in te willigen.
@23: Met alle respect, maar dat is een open deur.
De discussie gaat over welke middelen gerechtvaardigd kunnen worden. Nou hebben wij al eens een lange BDS discussie gehad, die hoeven we hier niet te herhalen. Maar wat in bovenstaand artikel wordt besproken is een zekere dubbele moraal in de aanpak van BDS. Het voorbeeld van de academische boycot was slechts ter illustratie van een, althans naar mijn mening, vaker voorkomende dubbele moraal.
De dubbele moraal in het artikel gaat echter over de andere behandeling van qua inhoud niet propagandistische kunst ten opzichte van producten.
Ik heb in de reaguursels nog geen overtuigende argumenten gelezen om die twee wel hetzelfde te benaderen.
@24
Gebaseerd op onze voorgaande discussie verwacht ik dat we daar ook niet over eens zullen zijn.
@25: Misschien, misschien niet. Maakt het uitwisselen van ideeën niet per se onzinnig. Ik denk dat we allebei graag scherp blijven bijvoorbeeld.
Dat ik niet overtuigd raak heeft te maken met:
#2 zegt inhoudelijk iets, maar daar heb ik al op gereageerd
#3 gebruikt logica, maar die gaat niet inhoudelijk over de kunstboycot.
#9 zeg jij iets over propaganda, maar als de frontman openlijk Israëlisch beleid afvalt, lijkt de propaganda mij wat mislukt.
#10 zegt dat je in het geval van kunst per geval kan oordelen, maar hij/zij zegt niets over dit specifieke geval.
De rest is of offtopic, of beoordeelt net als #3 de kunstboycot niet inhoudelijk.
Het kan zijn dat ik wat over het hoofd zie.
@25: Ben benieuwd of jij die argumenten wel hebt.
@27 Mijn argument staat hierboven: een boycot dient consequent toegepast te worden wil het effectief zijn. Verder deel ik de emotionele argument niet dat kunst als exportprodut een exceptionele plaats verdient. Tegen Zuid-Afrika is even goed een culturele boycot gevoerd in het kader van de anti-apartheidsstrijd.
@13: Kan je me aangeven wat er wildersretoriek is aan het zo stellen? Een boycot treft per definitie onschuldigen, dus is een boycot per definitie Wildersretoriek? En wat is het verschil met de culturele boycot van Zuid-Afrika? En wat is er mis met de argumentatie, behalve dat je het wegzet met een drogreden?
@28: Het is geen emotioneel argument maar een kwestie van grondrechten: kunst verdient als expressie van de geest de bescherming van het recht van de vrije meningsuiting.
@28 En daar verschillen wij van mening. Kunst(uiting) is even goed handelswaar of wapen. Ben je ook tegen het boycotten van neonazi bands volgens dezelfde principe? En was je ook zo’n felle tegenstander van de culturele boycot van de apartheidsstaat Zuid Afrika toentertijd? En had Dudok het recht niet om Steve Hofmeyer te weigeren?
http://www.ad.nl/ad/nl/1040/Den-Haag/article/detail/4310813/2016/05/31/Dudok-weert-omstreden-Zuid-Afrikaanse-zanger.dhtml
@31: Kunst is geen handelswaar. Maar kunstenaars moeten zich wel aan de wet houden. Racisme en antisemitisme, haat zaaiende uitingen, bedreigingen en beledigingen kunnen altijd vervolgd worden. Achteraf en niet op voorhand, zegt de grondwet. Een algemene culturele boycot van Zuid-Afrika was, zoals ik het nu zie, in strijd met de vrijheid die kunst zou moeten krijgen. Maar ik durf er mijn hand niet voor in het vuur te steken dat ik dat toen ook zo stellig heb beweerd. Dudok heeft het recht iedereen te weigeren. Ik denk dat ze zoals veel uitbaters bang waren voor onrust. Jammer, want dat heeft tegenstanders de kans ontnomen deze propagandist van de apartheid van repliek te dienen.
@32
Onzin.
http://www.sothebys.com/en.html
@32
Dat is een verbod, niet een boycot. Nu ga je zaken door elkaar halen. En ik vermoed in de brede context van de discussie ook. Het verbieden van kunst via staatswege waarbij geen sprake is van het overtreden van andere wetten is zeker een kwalijke zaak en ondermijnt vrijheid van expressie. Een boycot is echter vanuit de burgers en valt evengoed onder vrijheid van expressie/meningsuiting/vereniging.
Maar je leest wel Sargasso. Dat draait op WordPress, dat op zijn beurt weer op PHP draait, waarvan de hedendaagse versie voor een fors deel gebouwd wordt door het Israelische Zend Technologies. Ook al vloeien er geen concrete euro’s die kant op, door Sargasso te lezen draag je wel degelijk bij aan de populariteit van PHP en daarmee aan het succes van het Israelische Zend Technologies.
Hypocriet! :)
@35: Om die reden (echt waar!!!1ironieteken!) blokkeer ik alle advertenties op Sargasso.
@35 Des te minder budget Sargasso heeft om te ontsnappen aan het juk van de Israelische softwareleveranciers:p
“Israël meent dat de BDS-campagne gericht is op het vernietigen van de staat Israël en daarom verboden zou moeten worden.”
De Henk en Ingrid van de geo-politiek. Thnx, Wilders et al.
@28: Ik kan me van de Z-A boycot niet herinneren dat Z-A anti-apartheidsbandjes of collectieven voor andere kunstuitingen ook geboycot werden. Verder verwar je consequent en rücksichtslos.
@29: In mijn ogen treft een goeie boycot wel alleen daders. Jij stelt het tegenovergestelde. Ik vind dat doordraven, maar daarover verschillen we gewoon van mening.
Wat echter dit geval nog meer onderscheidt is het gerichte en opzettelijke “treffen” van een onschuldige partij. Ik associeer dat heel snel met een Wilders die moslims aanpakt, doelbewust en gericht alle moslims, schuldig of onschuldig aan alle zaken waarover Wilders zich druk zegt te maken, zoals terrorisme, vrouwenrechten en homofobie.
@31: Een neonazi band mag geboycot worden vanwege het gif dat zij middels muziek en tekst verspreiden. Voor wat ik begrijp geldt dat geenszins voor Batsheva dance company.
Ik kan me nog wel herinneren hoe er modder over de beste Nederlandse schrijver van de 20e eeuw werd gegooid: W.F. Hermans. Terwijl hij niet voor apartheid was, maar juist dacht een bijdrage te leveren aan de afschaffing. Want begin jaren 80 zag hij dat de apartheid al in haar laatste fase was.
Hij mocht niet meer in Amsterdam optreden, want hij werd gekoppeld aan de apartheid.
Net zoals dat politiek correcte zootje van Renate Rubenstein en Aad Nuis die toen hij dood was erkenden dat hij postuum gelijk heeft gekregen in de discussie over Weinreb.
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/5550/wf-hermans-en-de-weinreb-affaire.html
Cultuurboycot, wat leuk, oude tijden herleven.
@8 “Het Israëlische publiek krijgt boycotacties in de meeste media gepresenteerd in het antisemitische frame: het is allemaal tegen ons omdat we Joden zijn.”
Geef ze eens ongelijk, de dubbele standaard — Israël wel boycotten maar een hele lijst aan andere landen die erger zijn niet — gééft ook blijk van antisemitisme.
@42: “Geef ze eens ongelijk, de dubbele standaard … gééft ook blijk van antisemitisme”
Niet noodzakelijk. Punt is dat Israël namelijk van overheidswege wordt bevoordeeld boven die lijst van andere landen die erger zijn. Nederland heeft allerlei associatieverdragen met Israël (die bv. aanmerkelijk verder gaan dan dat met Oekraïne) en zelfs subsidieregelingen voor Israëlische bedrijven. Van een land waar je zulke innige betrekkingen mee hebt, mag je ook meer eisen op het gebied van mensenrechten. Juist omdat de Nederlandse overheid daar zo opzichtig in verzuimt, komen particulieren eerder in het geweer. Noord-Korea hoef je als particulier helemaal niet te boycotten, sterker nog, dat kun je helemaal niet, omdat al van overheidswege geregeld is dat je niets van ze kunt kopen, tenzij je je fysiek naar het land begeeft.
@43: Inderdaad niet noodzakelijk maar wel vaak het geval. Ik heb geen idee welke associatie verdragen Nederland met Israël heeft maar kan niets verzinnen in mijn huis wat daar vandaan komt. Dat is anders dan bijvoorbeeld China (Tibet, Xinjiang) of het gas uit Rusland (Oekraïne, Moldavië, Georgië, Tsjetsjenië) waar veel van de door jou vermelde particulieren het opeens laten afweten.
@44: Misschien helpt dit: http://www.docp.nl/buycott-de-app-om-israelische-producten-te-herkennen-en-te-boycotten/
@45: Als je een app promoot waarbij de makers Israël al van de kaart geveegd hebben, de Iraanse Islamitische revolutie wordt gepromoot waarin niet gelovigen tweederangs burgers zijn, Koerden worden opgeknoopt omdat ze Koerd zijn, waar relatief gezien het hoogste aantal doodstraffen ter wereld wordt uitgevoerd, welke genocide pleegt op Soennieten in Syrië en zo kan ik nog wel een tijd doorgaan, ben je echt flink het spoor bijster.
@46:
Waar haal je dat allemaal vandaan?
@46 Ik kan nergens aanwijzingen vinden dat de groep ‘Long Live Palestine’ zich schuldig maakt aan wat je ze aanwrijft. Zelf zeggen ze:
Vreedzaam verzet dus. Of je moet op de proppen kunnen komen met informatie wat dat weerspreekt. Zal wel niet, want we kennen onze pappenheimers ondertussen wel. Roepen maar niet hard maken, zo rolt gbh.
SU weer met haar Stalinistische verdachtmakingen.
http://www.inminds.co.uk/boycott-brands.html
ff terug
http://www.inminds.co.uk/resources.html
Genoeg leesvoer welke ook duidelijk maakt op welke schaal Iraanse antisemitische propaganda is overgenomen door de zogenaamde antizionisten hier.
Over apartheid gesproken; Het Palestijnse volk bestond niet alleen uit moslims maar ook uit christenen en joden.
@49 Dus jou aanklacht dat Long Live Palestine zich schuldig maakt aan moord en vervolging is gebaseerd op het feit dat ze informatie gebruiken van een webpagina die in een oude archief naar wat discutabele lectuur van Khomenie verwijst? Sort of murder by association? En dat moet dan als bewijs gelden?
Volgens mij hanteer jij hier gewoon de frame dat alle moslim palestijnen kindermoordende hakbaarden zijn. Klinkt nogal antisemitisch, niet?
Fuck off wanker.
su: “Volgens mij hanteer jij hier gewoon de frame dat alle moslim palestijnen kindermoordende hakbaarden zijn. Klinkt nogal antisemitisch, niet?”
Je legt hem nu wel heel makkelijk woorden in de mond. Foei.
@51 He gets as good as he gives. gbh gebruikt te pas en te onpas de antisemieten kaart.
@46: Ik zie #45 meer als een stukje dienstverlening jou toe. Jij meent geen Israëlische producten in huis te hebben en bent je wellicht niet bewust van het feit dat je je daarin mogelijk vergist.
@44: Kijk dat sluit heel mooi aan bij mijn #43: Rusland wordt immers wel degelijk door de Nederlandse overheid geboycot, terwijl China (en Rusland ook) in tegenstelling tot Israël geen subsidies van je belastinggeld krijgt en achter een enorme importtariefmuur zit. Dat zijn dus van die voorkeursbehandelingen die Israël krijgt boven die “hele lijst aan andere landen die erger zijn”, waardoor particulieren in het geweer schieten.