Closing Times | Dreams

De laatste keer dat ik in Parijs was, en met mijn lief flaneerde langs die metalen toren van Gustav Eiffel, die grote letter A, die met moeren in mekaar zit, patrouilleerden daar militairen in volle uitrusting met automatische geweren. En je kon daar niet met je Peugeot of je Renault onder die vier poten van de toren doorrijden. Het was nu voetgangersgebied. En er werd op je gelet. Geen gekke dingen doen.

Wat een verschil met het beelden van de clip van Anton Newcombe, Marie Limiñana en Emmaunelle Seigner, die zich in dit samenwerkingsverband L’Épée noemen. En deze song heet Dreams en is zwaar historiserend. Schatplichtig aan de jaren zestig en erg nostalgisch natuurlijk. Een kijkje in een wereld die niet meer bestaat. Voorbij, o, voorgoed voorbij.