Closing Time | Trainpassengers Sing Over The Rainbow

Even een covertje vandaag. Een feelgood-filmpje. En dat is natuurlijk wel een beetje glad ijs.

Het kan kromme tenen trekkend zijn, zo’n idee dat uitgaat van de welwillendheid en de spontaniteit, en het niet moet hebben van cynisme, want het duo wee & klef ligt bij zoiets wel op de loer natuurlijk. En ja, het begint een beetje akward in die trein met die stropdas die zijn inleiding houdt en waarvan je denkt: leuk dat je een hobby hebt, maar betrek mij er niet bij, het is vroeg, knul. Maar dan begint die ukelelespeler en dan begint het gezang, het gelach en hangt er een prettige sfeer bij de passagiers. En het blijft een sterk liedje, dat somewhere over the rainbow, nostalgisch en met een mooi meezinggedeelte: ‘Ooh-ooh-ooh Ooh-ooh-ooh-ooh Ooh-ooh Ooh-ooh-ooh-ooh Ooh-ah-ah-eh-ah Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah’.