Voorpagina

Closing Time | The Bitter End

9 reacties
Foto: Ted (cc)
Serie:

Ook al weer zo’n bandje dat groot werd in de jaren negentig. Zanger Brian Molko loopt inmiddels tegen de vijftig. We worden oud.

0
Deel artikel

Reacties (9)

#1 beugwant

Placebo staat al heel lang op mijn concertwenslijstje, maar ze spelen hier vrijwel alleen op grote festivals.

  • Volgende discussie
#2 Henk van S tot S

“Dat placebo” heeft heeft bij weinig effect/waardering.
Maar gelukkig zin smaakverschillen toegestaan.
:-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 gbh

@2: Speciaal voor jou dan:

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Prediker

@3 Goed figuur heeft die vrouw.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 sikbock

We worden oud

Laten we het hopen :-)

JC Bloem schreef:

ik heb van ’t leven vrijwel niets verwacht,
’t geluk is nu eenmaal niet te achterhalen.
Wat geeft het? – In de koude voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke nachtegalen

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 gbh

@4: Mooie stem, dat heeft de originele zangeres van het nummer ook:

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 sikbock

@6: het zij geschreven:

Hoe heeft de nood des daags geteisterd en geschonden
Den droom van mijn geluk, zoo fel, zoo droef begeerd.
Hoe drong mij ’t leven neer tot zijn gewone zonden –
Nu heb ik ’t scheemrend pad naar ’t kleine huis hervonden,
De laagheid van ’t bestaan vanaf mijn ziel geweerd.

De eentoonge dag verging in een gebonden sloven:
Het dorperlijke werk, waarmee ‘k mijn nooddruft win.
Nu gaan de lichten aan, nu donkeren de hoven,
Nu komt de troost des nachts het zware zonlicht dooven,
En slaakt de dag zijn greep, en ga ‘k mijn wezen in.

In ’t witte huisjen, aan den rand van ’t dorp gelegen,
Waar de rivier zich toont aan ’t kruiven van haar damp,
Daar wacht me uw teederheid, een stille en milde zegen,
De ontroering van u dicht bij mij te zien bewegen
Binnen den weiflen kring der zacht-bewogen lamp.

Gezeten aan uw zij, gekoesterd en omgeven,
Door ’t heil waarom ik bad den ganschen langen dag,
Zoek ik een einde, een rust van ’t wenschen en het streven -Vergeefs: de bitterheid van mijn besloten leven
Maakt mij, deze’ avond, mat en zwak van zelfbeklag.

En, luistrend naar den val der slingrende seconden,
Bepeins ik wat mijn jeugd zich flonkrend heeft gedroomd
Van tochten onbegrensd, van lusten ongebonden,
Hoor ‘k in den tik des tijds het drupplen van de wonden,
Die ’t leven sloeg – waaruit het leven mij ontstroomt.

Vergeef mij dan, dat ik, niet als zoovele dagen,
De aloude bitterheid verbijt, waardoor ‘k verteer.
Gij gaaft mij heel uw hart – hoe zoude ik mij beklagen
Maar ik ben strijdensmoede en luister naar de vlagen
Van ’t donker in me, en weet, dat ik te veel begeer.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 basszje

Dit is toch het betere liedje van Placebo -> https://www.youtube.com/watch?v=OMaycNcPsHI

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 majava

En dit is toch een betere versie van het liedje van Placebo? ->
https://youtu.be/xcEr7FD6H5c

In die video zit nog een hele dikke, onverwachte bass drop, op 1:43. Onverwacht ja, want bass drops is niet echt een metal ding.

  • Vorige discussie