Closing time | Louis Andriessen, 6 juni 1939 – 1 juli 2021

Ouverture uit The Death of a composer, compositie Louis Andriessen, door Alzheimer vermoord.

Modern klassieke muziek: het is niet ‘for the millions’ – het schuurt, wringt, is vervreemdend en volgens sommige mensen daarom ‘gewoon lelijk’.

Voor veel mensen heeft muziek vooral de rol harmonie en regelmaat te brengen in een chaotische wereld. Muziek is een vlucht, of zelfs een disciplinering. Men heeft een afgeronde harmonie nodig, en een strakke beat om op te marcheren.

Tegelijkertijd kan vooral in de jazz en popmuziek juist het schurende, het rauwe randje, mensen juist bekoren. De kras in de muziek, de soul & blues bij de vertolkers, breekt door de harmonie heen als een verwijzing naar de dramatiek van het echte leven.

Vergeleken bij veel modern klassieke muziek is en blijft dit echter nog bijzonder braaf. Modern klassieke muziek breekt sterker met conventies in ritmiek en harmonie, zoekt naar de disharmonie, omarmt de chaos en de verwarring, maar daarmee ook de pijn, de melancholie, de eenzaamheid, de angst en de vervreemding … en probeert dáár dan weer iets moois van te maken.

Modern klassieke muziek is vaak heel filmisch, en we kennen het dan ook als dankbaar materiaal voor films en documentaires. Zo krijgt de goegemeente er dan nog wat van te horen.

Een bijkomend voordeel van dit soort muziek is dat het naar blijkt goed gebruikt kan worden om FvD’ers op afstand te houden.

Een stukje postmodern nationalisme: Zonder dat veel mensen dat weten, of willen erkennen, is ons land internationaal gezien heel groot in de moderne klassieke muziek. Onze dirigenten en componisten zijn vermaard, en onze conservatoria zijn voor veel studenten als een van de meer ambitieuze plaatsen om het vak te leren.

Eén van onze belangrijkste componisten, wellicht de belangrijkste, is Louis Andriessen. Hij is vandaag overleden. Hij werd 82 jaar. Hieronder een zeer korte documentaire.