Sensitive Kind van J.J. Cale – wat een beauty zeg. Heerlijk laid back, met het gevoel van een zwoele zomeravond. En zo’n lieve tekst. Perfect voor een romantisch rendez-vous.
Tell her you love her each and every night
You will discover she will treat you right
If you believe,
I know you will find
There ain’t nothin’ like
The sensitive kind
Opeens heb ik J.J. Cale ontdekt. Nou ja, ik kende zijn werk natuurlijk wel, hij is vooral bekend omdat zijn After Midnight en Cocaine door Eric Clapton zijn opgenomen. Hij is sowieso heel vaak gecoverd, o.a. door Lynyrd Skynyrd, Deep Purple, The Allman Brothers Band, Johnny Cash, The Band, Santana, Captain Beefheart en Bryan Ferry, wat wel wat wil zeggen over zijn schrijfkwaliteiten. Pas op 68-jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste Grammy-award voor The Road to Escondido. Terwijl hij, mijns inziens, een van de beste gitaristen van de wereld was, en min of meer uitvinder van de Tulsa Sound. Wat mij verder niet zoveel zegt, maar dat in muzikale kringen blijkbaar een ding is, met ook weer Clapton als aanjager. Een van zijn laatste wapenfeiten is zijn gitaarspel op ’t nummer Angel van Clapton, in 2013. Niet lang daarna overleed hij aan een hartaanval op 74-jarige leeftijd.
Sensitive Kind en Friday behoren tot mijn favoriete nummers.
Friday is van een andere orde als Sensitive Kind. Hier komt de Tulsa Sound echt om de hoek kijken. Het gitaarspel is subtiel geniaal, met een swingende basis, en de heerlijke stem van J.J. geeft er toch weer iets zwoels aan.
Bonustrack – Angel – Eric Clapton ft. J.J. Cale. Deze mag natuurlijk niet ontbreken. Als eerbetoon aan de weergaloze J.J. Cale. Dat hij ook maar als een engeltje op een wolk mag vertoeven, met een gitaar in plaats van een harp.
Reacties (5)
Goeie keus, Karin. In zijn eenvoud is JJ een gigant. Simpele liedjes van een nederig en zachtmoedig mens, over kleine dingen zoals je moeder die te lang is weggeweest, je zuster die huilt of simpelweg gelukkig zijn met je babe. Je moet maar durven.
De wiki lezend dat JJ Cale Dire Straits heeft beïnvloed doet een kwartje vallen bij mij…zeker bij het eerste album van Dire Strait hoor ik het nu;
@2: Die is hier echt grijs gedraaid.
@3: Volgens de schriftgeleerden (en de biografie van Walter Bulckaert) was JJ niet gecharmeerd van het geluid van Dire Straits en had geen klik met Mark Knopfler (zoals hij die wel had met Clapton). Ze hebben een aantal keren samen opgetreden en was er veel wederzijds respect. Overigens, MK heeft de Tulsa-sound later uitgebreid aan bod laten komen en uitgewerkt in zijn latere solowerk, zoals Tracker uit 2015.
@4: Das mooi; ik ben weer niet gecharmeerd van J.J. en E. Clapton.