Paul K. beziet de maatschappij, het bestaan, de geschiedenis, en zijn eigen dagelijks leven. Zijn blik is wat melancholisch, wat bitter, en hij trekt zijn conclusies. De brug over de baai, waaraan zijn grootvader nog heeft gebouwd, kost hem dagelijks één uurloon bij het passeren van de tolpoort. Hij verzucht: alles is tegenwoordig onroerend goed; je zult altijd moeten betalen. En de immigranten met hun gezinnen die hier in de modder op hun knieën de straten geplaveid hebben, met hun zweet en bloed, zijn nu gestrand in de eenzaamheid van de voorsteden, waar ze wachten op het einde.
Paul K. besluit misnoegd met: het beste dat mij overkomen is in mijn leven, heb ik tussen mijn vingers weg laten slippen, alles is onroerend goed, je zult altijd moeten betalen. En ja, flood the market is op meerdere manieren te interpreteren.