Club Des Belugas noemt zichzelf niet gewoon een band, maar plakt er het label orkest op. Wat best mag natuurlijk met zoveel muzikanten, die in verschillende samenstellingen muziek maken, vaak ook met gastartiesten. Ze scharen hun muziek onder het genre NuJazz, waar ik persoonlijk weinig jazzigs in hoor, maar dat kan aan mij liggen natuurlijk. Best raar dat ik nooit eerder van ze gehoord had, want ze bestaan al sinds 2003. Straight to Memphis stamt uit 2014 en was het eerste nummer dat ik van ze te pakken kreeg, en ik was meteen verkocht.
Ze maken ook wat rustigere muziek, zonder elektronische poespas, meer een beetje in de stijl van Caro Emerald (die vreemd genoeg ook het label jazz krijgt opgeplakt…schiet mij maar lek). Het nummer Save a little love for me met Maya Fadeeve vind ik zelfs een beetje reggae-achtig.
Overigens zijn ze al een keer eerder langsgekomen op Sargasso met The Beat is Rythm. Ook weer heel anders dan mijn keuze.
Kortom, ze zijn van alle markten thuis dus, maar dat kan ook makkelijk met zo’n grote vijver muzikanten om in te vissen. Die naar ik begrijp allemaal een andere nationaliteit hebben. Kortom, een zeer divers gezelschap dat zeer diverse muziek maakt.