Closing Time | Take on Me
A-ha coveren met een banjo… deze Australische folkpop-band durft het gewoon. Toch fijn dat de jaren tachtig nog in ere worden gehouden.
Je gaat naar je werk en je komt vrolijk en gezond weer thuis. Een tevreden arbeider is geen onruststoker. Dat scheelt al gauw een populistisch partijtje minder. Daar zou de Dag van de Arbeid over moeten gaan, dachten wij vorig jaar. We hadden op de eerste mei wel vaker ideetjes over hoe we van het eeuwige knechtschap af kunnen geraken. Dat niet de noeste handvaardigheid maar de financiële beurs de economie dicteert, dat is een foutje dat nodig hersteld moet worden (1 mei 2022) Het is dus eigenlijk zo: Werknemer is degene die de arbeid, energie, kracht en gezondheid van anderen neemt, om niet alleen winst, maar ook de bonussen van ceo’s en uitkeringen aan aandeelhouders te genereren. Een werkgever is degene die zijn/haar arbeid beschikbaar stelt (1 mei 2020). Het is treurig te moeten constateren dat juist de kapitalisten internationale solidariteit concreet hebben weten te maken. Globalisering noemen we dat. Samen zijn de kapitalisten sterk geworden. Sterker dan ooit. De roemruchte één procent die meer bezit dan de overige 99 procent van de wereldbevolking (1 mei 2017). De Dag van de Arbeid gaat nog steeds alleen over verdeling van werkuren en loon. Het gaat nog steeds niet over de verdeling van de arbeid zelf. Van wie is de arbeid eigenlijk? (1 mei 2012) Heeft de dag van de arbeid, 1 mei, nog waarde? (1 mei 2009) De dag van de arbeid heet ook een dag van internationale solidariteit te zijn. Omdat ‘hun strijd’ ook ‘onze strijd’ is. Omdat altijd en overal minderheden de klos zijn. Op de 1 mei manifestatie van het FNV staat vandaag een optreden gepland van Woody Grooves. De band heeft een passend lied voor de Dag van de Arbeid van vandaag: De enige minderheid Die je van je geld bevrijdt Is toch echt de kapitalist De tijd om ergens voor te staan is daar Als we die boodschap begrijpen kan 1 mei echt een feestdag worden. https://www.youtube.com/watch?v=eV_XhS36OD4
A-ha coveren met een banjo… deze Australische folkpop-band durft het gewoon. Toch fijn dat de jaren tachtig nog in ere worden gehouden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Het heeft de Koning behaagd 3.427 personen te behangen met een lintje, waarvan het merendeel onbezoldigd bijzonder verdienstig is voor de samenleving.
Vrijwilligers. Zijn dat soms de leden van de orde der stille meerderheid? Wie zijn ze? De een houdt het op zo’n 49% van alle 15-plussers die vrijwillig anderen van dienst zijn. Een ander rept over ruim 6 miljoen vrijwilligers.
Na een daling in vrijwilligers vanaf 2020, was in 2023 is het aandeel weer terug op het niveau van voor de coronaepidemie (CBS).
In 2023 werd een daling geconstateerd in het aantal nieuwe vrijwilligers dat zich aanmeldde: 19% minder groei dan in 2022 (NL voor elkaar). Wel meldden zich verhoudingsgewijs meer jonge vrijwilligers aan, waardoor de gemiddelde leeftijd van nieuwe vrijwilligers zakte naar 41,7 jaar, ruim een half jaar ‘jonger’ dan in 2022.
Die verjonging komt gedeeltelijk door de MDT (Maatschappelijke Diensttijd), die vooralsnog gered lijkt te zijn van Schoofs snoeimes.
De meeste vrijwilligers treft men bij sportverenigingen (16 procent). Bij onderwijs, buurt- en hobbyverenigingen is zo’n 11 procent actief (Platform Vrijwillige Inzet).
En al die vrijwilligers gaan het steeds drukker krijgen. Dat wil zeggen, als de voorspelling van de Rijksoverheid uitkomt:
RECENSIE - Geert Wilders is van alles, maar hij is ook een intrigerend fenomeen. Zo iemand waarvan je je onder andere kunt afvragen: hoe doet hij dat toch? Hoe is het mogelijk dat hij politiek maar blijft overleven – dat hij regelmatig fouten maakt waarvoor anderen zouden worden afgestraft, terwijl hij maar blijft zitten en momenteel nog altijd de grootste partij van Nederland leidt is.
De neerlandicus Robbert Wigt, die eerder een boek schreef over Mark Rutte, komt nu met een boek over de ‘overtuigende taal’ van Wilders. Daarin speelt Rutte trouwens weer een rol, als de enige die het de afgelopen decennia is gelukt om Wilders van zich af te slaan, de enige die aan Wilders gewaagd was.
Is Wilders taal overtuigend? Opvallend is dat op de ene plaats in Wigts boek de theaterdocent Marijn Moerman zegt dat Wilders meer een debater is dan een speecher, terwijl verderop het Denk-Kamerlid Van Baarle zegt ‘Met Wilders heb je eigenlijk geen debat.’ Beide hebben gelijk: als Wilders alleen zou speechen, zou hij niet zo populair zijn, want zijn speeches hangen vaak naar het eentonige. Maar een echte debater is Wilders ook niet, want het is hem niet om de uitwisseling van argumenten te doen. Wilders heeft een manier gevonden om van het debat een monoloog te maken. Dat is wel zijn grootste troef.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Volgens een bekende singer-songwriter gaat kunst altijd over seks, God en de dood. In het geval van Metallica gaat het nogal eens over dat laatste.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Een funkversie van Enter Sandman? Art vs Science doet het gewoon.
Je moet wel eerst door 1.44 minuten aan voorbespreking heen spoelen, maar dan heb je ook wat.
Het klinkt alsof hij een depressieve beminde aanspreekt, maar volgens eigen zeggen is het veel meer dan dat:
I wrote that song as much about Ireland as I did about myself and relationships. A lot of times when I sing that song, I find myself thinking of Ireland.
_
Uiteraard kunnen we niet helemaal voorbijgaan bij het overlijden van Paus Franciscus. Het beeld van een paus die aan de hemelpoort klopt, heeft iets tragikomisch.
Dit optreden is van Bob Dylans toernee in Australië, 1986, waarbij hij werd begeleid door Tom Petty and the Heartbreakers. Het optreden werd gefilmd voor de concertfim ‘Hard to Handle‘.
Het is jammer dat ze tussendoor gaan zitten babbelen, maar desalniettemin is dit zeer goed gezongen.
Miley Cyrus en Ariana Grande doen deze klassieker van Crowded House hier eer aan.
Een rollende steen vergaart geen mos, zeggen ze wel eens. Wat waren die MTV Unplugged concerten toch vaak goed.
Ik heb nog getracht een goede tv-registratie op te snorren, maar dan krijg je filmpjes van matige kwaliteit. Of het lied wordt voortijdig afgebroken.
Heeft iemand hier die nieuwe biopic (met Timothée Chalamet als Bob Dylan) al gezien? En, is het wat?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.