Aung San Suu Kyi komt over zes maanden vrij. Normaal gesproken is zo’n toezegging van de Birmese generaals geen cent waard, maar dat ze naar buiten komt na een ASEAN-conferentie is wel bijzonder. ASEAN is namelijk een tandeloze club die doorgaans helemaal niks naar buiten brengt waar ook maar iemand aanstoot aan kan nemen. Kennelijk heeft er iemand met de vuist op tafel geslagen.
Na de monnikenopstand van vorig jaar en de natuurramp eerder dit jaar, was bij sommige landen in de regio het geduld al op. Dat werd netjes verpakt in een statement dat ieder voor gezichtsverlies behoedde. Het zal dan ook geen toeval zijn dat de Singaporese minister van buitenlandse zaken het nieuws naar buiten bracht. George Yeo zei vorig jaar al vrij duidelijk wat hij vond. Singapore is klein maar welvarend en heeft de beste ziekenhuizen van de regio, die ook door de oude generaals gefrequenteerd worden.
Yeo heeft niet alleen de vrijlating van Suu Kyi losgepeuterd bij de Burmese junta maar ook de ondertekening van het ASEAN-charter waarin landen zich committeren aan democratie en mensenrechten (op zuidoost-aziatisch niveau, dat spreekt). Het kan nog steeds een dode mus zijn, maar nu terugkrabbelen betekent ASEAN gezichtsverlies bezorgen. Daar maak je in de regio zeker geen vrienden mee.
Reacties (8)
Ik ben benieuwd wie dat charter nog meer ondertekend heeft. Momenteel is Myanmar objectief gezien nog niet eens het stoutste jongetje van de klas in Zuidoost Azie, op het gebied van mensenrechten en democratie.
@Bismarck: wie is dat dan wel?
(NB: dit is een louter informatieve vraag, geen sarcasme)
Ik ruik een nobelprijs voor de vrede!
Op het gebied van mensenrechten zijn de Fillipijnen geen lieverdjes (en zijn onder andere Indonesie en Thailand ook geen onbevlekte maagden) en in Vietnam en Laos hebben ze een heel bijzondere interpretatie van democratie (U mag kiezen uit 1 partijen), terwijl Brunei simpelweg een absolute monarchie is, met een ononderbroken noodtoestand sinds meer dan 40 jaar.
Overigens is geen enkel lid van dat clubje volledig van onbesproken gedrag op gebied van mensenrechten & democratie (maw. niet genoemde landen zijn nog geen schijnende lichten van voorbeeldigheid voor Myanmar).
Op dit moment hebben alle ASEAN-landen ondertekend behalve Filippijnen, Indonesie en Thailand, maar dat heeft vooral te maken met de levendige parlementen aldaar die de besluitvorming ten opzichte van dictaturen nogal vertragen. Tegen het eind van het jaar is iedereen vermoedelijk klaar.
De betekenis zit er vooral in dat zoiets uberhaupt bedacht is, omdat er geen enkele noodzaak toe was. In een vanouds politiek schimmige regio is het een teken dat mensenrechten aan betekenis winnen, zij het langzaam.
@ Bismarck 4. met uitzondering van Brunei laten de andere landen die je noemde buitenlandse hulp toe bij rampen. van Burma kan dat niet worden gezegd. Op zich heeft het toelaten van buitenlandse hulp niet zo veel met democratie en mensenrechten, maar het geeft wel aan dat men iets minder te verbergen heeft op dat gebied.
De hoop is alweer de grond in geboord.