Burgemeester en politie New York op voet van oorlog

COLUMN - Wellicht dat de agenten van de New York Police Department eerst eens bij zichzelf te rade kunnen gaan voordat zij hun hoogste baas, burgemeester Bill de Blasio, publiekelijk de rug toekeren. Tijdens een begrafenis nog wel, van een van de twee agenten die werd geliquideerd als vergelding voor het doden van zwarte burgers door blanke politiemannen. De boze agenten huurden zelfs een reclamevliegtuigje in dat drie uur lang boven New York rondvloog met de tekst ‘De Blasio, Our Backs Have Turned to You’. En dat over de rug van een dode collega. Niet erg chique.

De agenten en de politievakbonden verwijten De Blasio dat hij bloed aan zijn handen heeft, omdat hij zich in het debat over politiegeweld tegen minderheden niet achter zijn agenten heeft geschaard. En dat is not done in politiekringen, waar de rijen gesloten dienen te blijven en de vuile was binnen. De politie heeft de schijn tegen gezien de lange reeks incidenten die aan de liquidatie vooraf ging. Best amusant dus die beschuldiging van bloed aan de handen, als het niet zo verdomde misplaatst was.

Wat ook niet echt helpt is dat De Blasio en zijn vrouw hun zoon adviseren om vooral niks uit zijn binnenzak te halen bij een eventuele arrestatie. Bang als zij zijn voor de slechte reputatie van New York’s finest. Goedbedoeld ouderlijk advies met helaas een kern van waarheid, maar olie op het vuur van de toch al zo aangebrande agenten. Die geen vertrouwen meer hebben in hun bevelhebber en willen dat hij opstapt. Aan de andere kant interpreteren de actievoerders elke oproep van de burgervader tot kalmte en het opschorten van de protesten als een schandelijke poging om de vrijheid van meningsuiting te beknotten. Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen. De dagen van De Blasio lijken geteld.

De geest is uit de fles. Amerika is toe aan een brede discussie over politiegeweld, over de herhaaldelijke vrijspraak van blanke agenten na het doden van ongewapende zwarte ‘daders’ en over de tien keer hogere kans voor een zwarte jongere om vermoord te worden dan een blanke. Voorwaar geen makkelijke taak. Elkaar publiekelijk afvallen en beschuldigen brengt ook niet echt een constructieve dialoog op gang. De partijen zouden niet over elkaar, maar juist met elkaar moeten praten. En dat vergt moed. Zouden de echte leiders van het land willen opstaan en een einde willen maken aan deze spiraal van geweld, achterdocht en infantiel gedrag? Bij voorkeur met een duurzame oplossing, waarbij niet de belangen van de politiek of de politie voorop staan, maar die van de gewone burger. Zodat deze weer veilig over straat kan en erop mag vertrouwen dat de politie inderdaad zijn beste vriend is.