Geachte heer Van Haersma Buma,
Allereerst gefeliciteerd met uw overwinning. U behaalde al in de eerste ronde een absolute meerderheid in de strijd om het CDA lijsttrekkerschap. In een veld van zes kandidaten 51,4 procent van de stemmen krijgen is knap. Zondermeer. Maar wat nu? Houdt u vast aan dat rare radicale midden?
Ik heb eerlijk gezegd nog niet echt een mening over u. Ik moet zelfs bekennen dat ik even heb opgezocht hoe u nou ook al weer heet, want ik denk steeds aan Buma/Stemra. Kinderachtig ik weet het, maar je hebt nu eenmaal af en toe van die ezelsbruggetjes waar je niet vanaf komt. Ik zal het hoe dan ook rustig aan doen met u, want sinds mijn brief aan Hero Brinkman en afgelopen week weer Tofik Dibi, blijkt dat heel Den Haag meeleest.
Wel een beetje lullig trouwens van GroenLinks hè? Dachten jullie bij het CDA lekker een tijdje het alleenrecht op alle media te hebben met jullie vreselijk lieve lijsttrekkerstrijd, eisen zij opeens alle aandacht op. Gaat u bij Knevel & Van den Brink zitten, bent u pas aan de beurt ná Heleen Weening. Wist u wie het was? Ik niet, maar ze heeft ruzie met Dibi, dus ze is hot. Wat denkt u? Was het een stunt? Of is er echt gelazer? Het lijkt er wel op. Stom hè, leken ze het net zo goed op orde te hebben, gaan ze rollend met elkaar over straat.
Maar goed, terug naar u dus. De vraag is natuurlijk of je er blij mee moet zijn om lijsttrekker van het CDA te zijn. Het is eigenlijk net Idols. Hartstikke leuk dat je hebt gewonnen, maar dat betekent wel dat je vastzit aan een wurgcontract. In plaats van dat contract bent u nu dus aanvoerder van een partij die de laatste tijd meer aspirant-lijsttrekkers had dan zetels in de peilingen.
Dus wat doe je dan? Dan sla je pers en publiek om de oren met een setje clichés waar de honden geen brood van lusten. Bouwen aan vertrouwen. Knokken voor de kiezer. Het eigen verhaal vertellen. Open en eerlijke politiek nastreven. En natuurlijk dat vreselijke nieuwe mantra ‘het radicale midden’. Als u nou één ding had moeten doen bij uw aanstelling, was het afstand nemen van die idioterie.
Door te zeggen dat je precies in het midden zit – ik neem tenminste aan dat jullie dat bedoelen met ‘radicaal’ – ben je per definitie reactief. De ligging van het middelpunt is namelijk afhankelijk van de positie van de flanken. Want wat gebeurt er met het middelpunt als een van de twee flanken opschuift naar buiten? Dan verschuift het middelpunt mee. Snapt u dat wel? Volgens jullie eigen slogan is de identiteit van het CDA dus afhankelijk van andere partijen. Lekker dan.
Ik had beloofd het gezellig te houden, dus hier laat ik het maar bij. Dat u voor een hell of a job staat, is duidelijk. Ik geef eerlijk gezegd geen cent meer voor het CDA, maar wens u van harte succes de komende maanden. Ik ben benieuwd of het u gaat lukken een beetje karakter in de partij aan te brengen.
Groeten,
Boudewijn.
Reacties (1)
Het radicale midden: het cda is nog steeds pre-copernicaans.