Simon

64 Artikelen
38 Waanlinks
212 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Ambtelijke exercitie

“De noodzakelijke aanpassing van collectieve uitgaven en inkomsten gaat een ambtelijke exercitie te boven. (…) Het fundamentele en in essentie politieke karakter van deze heroverweging kan immers niet ontlopen worden. Voorkomen moet worden dat de 20%-opgave verwordt tot toepassing van de bekende kaasschaafmethode.”

De crisis vergt daadkracht en dat laat het kabinet niet zien. Niet ambtenaren, maar het kabinet hoort de lijnen uit te zetten. Die kritiek zou uit de mond kunnen komen van welke oppositiepartij dan ook, maar het is de Raad van State die de bijl zet in de enkels van de kabinetsplannen voor de komende jaren. De op Prinsjesdag gepresenteerde plannen van het kabinet voor de komende jaren missen urgentie, aldus de RvS.

“Dit (het doorschuiven naar voorjaar 2010, red.) bevordert niet het besef van urgentie van de ingrijpende en ook pijnlijke aanpassingen die moeten plaatsvinden. Dat besef van urgentie is een belangrijke voorwaarde voor het draagvlak dat nodig is voor de aanvaarding van deze aanpassingen, en voor een goede uitvoering ervan.”

Noem het een tik over de vingers, noem het een duw in de goede richting. Het belangrijkste adviesorgaan van de overheid is duidelijk. Opschieten met de plannen en wees niet zo laf, zet zelf de lijnen uit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Clarke: stel de doelen in Afghanistan bij

Afghanistan (Foto: Flickr/Army.mil | Staff Sgt. Isaac A. Graham)

Sinds we door hebben gekregen dat Afghanistan niet in vier jaar kan worden omgetoverd tot een democratie naar westers model, is er een debat gaande over ‘hoe’ en ‘hoeveel’. Hoe luidt onze militaire en civiele strategie in Afghanistan? En hoeveel troepen en doden zijn daarvoor nodig en/of acceptabel?

Tevens is er in veel landen de discussie; moeten we wel militairen sturen naar Afghanistan? Dit is echter vooral een politieke discussie, geen strategische.

Waarom zitten we er ook alweer? Eind jaren negentig was de regering Clinton ervan overtuigd dat Afghanistan een gevaar vormde voor de VS. Hoge functionarissen als Richard Clarke wezen de belangrijkste personen binnen de regering, de FBI en de inlichtingendiensten erop dat er gevaar schuilde in Osama bin Laden en zijn handlangers. Het terroristische netwerk rond Bin Laden en zijn ideologische kompanen trainde in de onherbergzame gebieden van het land.

Destijds kregen Clarke en zijn discipelen te weinig voet aan de grond binnen het leger en de inlichtingendiensten om de gevaren aan te kaarten. Afgezien van enkele precisiebombardementen (die faalden) had Al-Qaeda weinig te vrezen van de Amerikanen. De regering Bush had al helemaal lak aan de waarschuwing voor de terroristen.

Omslag
Na 11 september veranderde dit vanzelfsprekend. Opeens zag iedereen het licht en werd Afghanistan het land waar we de daders van de aanslagen moesten zoeken. De regering Bush stelde de Taliban een ultimatum: lever Osama Bin Laden en zijn handlangers uit, dan vallen we jullie niet aan. Het ultimatum verliep en de rest is geschiedenis.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Moslims in de VS

“You know how everyone loves their congressman but hates Congress? It’s almost the same for Muslims. People… might be afraid of Islam in totality, but when you think of Muslims you actually know and interact with, they don’t scare you. They’re not radically different.”

Mevrouw Talat Magna is een boekhoudster uit Falls Church in de VS. Ze reageert tegenover de Christian Science Monitor op een onderzoek over de positie van moslims in de Amerikaanse maatschappij. Zelf voelt ze zich niet gediscrimineerd, maar de dreiging blijft en dat heeft invloed op haar. Daarmee bevestigt ze het beeld dat het onderzoek geeft.

Onderzoek van The Pew Forum on Religion & Public Life wijst namelijk uit dat 58% van de Amerikanen denkt dat moslims veel discriminatie ondergaan. Dit is een erg hoog percentage vergeleken met andere religies. Alleen homo’s en lesbiennes scoren hoger in de categorie discriminatie. Er is een dalende trend zichtbaar in het aantal Amerikanen dat overtuigd is van de gewelddadigheid van de Islam. Vier op de tien Amerikanen denkt dat de Islam geweld meer aanmoedigt dan andere religies.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mediahype rond zeilmeisje ook eigenbelang

Zeilboot (Foto: Flickr/jimtsap)

De naweeën van de zomer worden volledig beheerst door de perikelen rond Laura Dekker, het zeilmeisje. Laura wil de wereld rond zeilen, maar onder meer de leerplichtwet en de Raad voor de Kinderbescherming zitten haar in de weg. De rechter besliste vrijdag dat Laura nog even moet wachten op haar plekje in het Guinness Book of Records, haar doel.

De zaak heeft een wereldwijde mediahype veroorzaakt. Van Nederland tot Nieuw-Zeeland en van de Verenigde Staten tot Duitsland; iedereen wil graag weten of de 13-jarige op reis mag. Het is één grote show, aangewakkerd door een artikel in het AD. Juist die mediahype schiet sommigen nu in het verkeerde keelgat.

Minister Rouvoet verklaarde vrijdag vlak na de rechtszaak: “Een publicitaire hype lijkt mij niet in het belang van Laura en deze zaak.” Waarom de hype niet in het belang van Laura is, dat laat de minister achterwege. Hij suggereert wel dat alle uiteenlopende opinies over de zaak de Raad voor de Kinderbescherming op een dwaalspoor kunnen zetten.

Op de opiniepagina van de Volkskrant sluit de psycholoog en voormalig voorzitter van Defence for Children International Philip Veerman zich aan bij de boodschap van de minister voor Jeugd & Gezin. De psycholoog concludeert: “Aandacht van media werkt als een stoorzender, leidt af en geeft Laura valse hoop dat als de media nu maar uitpakken ze wel haar zin zal krijgen. Maar de kinderrechter zal zich niet laten beïnvloeden door de media.”

Vorige Volgende