Remco

46 Artikelen
1 Waanlinks
18 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Downside Up: Misbaksels of heiligen?

Het leven van ?mongooltjes? is in Rusland doorgaans erbarmelijk. Dit weblog besteedt aandacht aan hun situatie voorafgaand aan de Red Square Charity Bike Ride van Downside Up, een organisatie die opkomt voor kinderen met het syndroom van Down.

Internaat nummer 8 in Moskou is voor kinderen met het syndroom van Down een paradijs in vergelijking met erbarmelijke staatsinstituten in de provincie. Hoewel sommige medewerkers qua tact nog wat kunnen leren, wil internaat nummer 8 een voortrekkersrol spelen in de strijd tegen de onwetendheid.

Directeur Leonid Britaus wil een consultatiecentrum bouwen om ouders van pasgeborenen voor te lichten, stereotiepen door te prikken en zo het aantal kinderen in internaten te laten afnemen. ,,Elk kind heeft een moeder nodig??, zegt Britaus. ,,Zelfs een kat voelt de warmte van een mens, dus je eigen kind zeker.??

DownSide Up 3Niet het geld, maar de houding van ambtenaren vormt de zwaarste hindernis bij de totstandkoming van het centrum, zegt medewerker Leonid Masjlevski. ,,Ze vragen waarom de overheid iets moet doen voor mensen waar we toch niets aan hebben???

In de tsarentijd was het een doodzonde om een gehandicapt kind weg te geven. In een geestelijk of lichamelijk defect werd ?de hand van God? gezien. Gehandicapten werden beschouwd als heiligen. Pas tijdens het communistische regime raakten invaliden in de taboesfeer. De sovjetwaarheid luidde dat in de Sovjetunie alleen gezonde en gelukkige mensen woonden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen bommetje!

Bommetje GeorgiëIk had nog zo gezegd… Geen bommetje! Tsja, en zo ligt de breekbare verhouding tussen Rusland en Georgië weer aan diggelen.

Twee gevechtsvliegtuigen hebben maandagavond een bom van een ton gedropt in Georgië. Tot zover zijn de Russen het redelijk eens met de Georgiërs. Maar verder lopen de meningen uiteen van een schandelijke overtreding van de Georgische soevereiniteit tot een schandelijke provocatie met als doel Rusland in diskrediet te brengen.

Ik weet het niet. Het ligt me iets te veel voor de hand om de gevreesde Russen met hun patriottistische oorlogstaal van de laatste tijd de schuld in de schoenen te schuiven. Saakasjvili had zijn poppenkast wel heel snel opgezet bij de plek des onheils, een aardappelveld in de praktisch onbewoonde vlakte grenzend aan Zuid-Ossetië. Hij was dinsdag zelf ter plaatse om de schade (een paar aardappels) op te nemen.

Grenswacht Georgië Het vliegtuig zou de bom hebben gedropt, nadat het was beschoten. Door Zuid-Ossetiërs die de straaljager aanzagen voor een Georgisch exemplaar, beweert een Georgische bron. Hmmm… Of beschoten Georgiërs het gevechtsvliegtuig, omdat het Russisch was?

Hoe dan ook, en daar ging het natuurlijk om: een vreedzame oplossing voor Zuid-Ossetië is weer even niet aan de orde. De gemaskerde politiemannen aan de grens zullen dus nog wel een tijdje over het dal blijven uitkijken waar de Zuid-Ossetische hoofdstad Tschinvali ligt. (Nog wat foto’s die ik vorig jaar maakte bij de grens met Zuid-Ossetië hier.)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internaten vol uitgemergelde kinderlijfjes

Het leven van ?mongooltjes? is in Rusland doorgaans erbarmelijk. Dit weblog besteedt aandacht aan hun situatie voorafgaand aan de Red Square Charity Bike Ride van Downside Up, een organisatie die opkomt voor kinderen met het syndroom van Down.

Downside Up bannerHet leven in Russische staatsinstituten blijkt voor kinderen met het syndroom van Down nogal tegen te vallen. Volgens Downside Up, een organisatie die het taboe op het syndroom van Down probeert te doorbreken, sterft bijna de helft van alle mongooltjes in een internaat al in het eerste levensjaar. De deuren blijven niet voor niets gesloten voor bezoek. We zijn vrijwel nergens welkom.

Leonid Britaus heet zijn gasten daarentegen van harte welkom. Internaat nummer 8 staat bekend als het beste opvanghuis voor geestelijk gehandicapte kinderen in Moskou. Dus heeft de directeur niets te verbergen. In andere inrichtingen van de stad zijn de leefomstandigheden slechter, om over de provincie maar te zwijgen. ,,Mijn collega?s willen niemand ontvangen, omdat ze geen slechte dingen willen laten zien. Als je huis vies is, wil je toch ook geen bezoek???

DownSide Up 2De tehuizen verkeren niet meer in zo?n slechte toestand als zo’n 10 jaar geleden, schat Britaus in. Of er sinds die tijd van economische crisis veel is verbeterd, durft hij niet te garanderen. Ook Britaus is al jaren niet meer in een provinciaal internaat geweest. Hoeveel kinderen met het syndroom van Down Rusland telt? Hoeveel er sterven en hoe snel? Hij heeft geen idee. Die statistieken houdt de overheid geheim.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

?Een mongooltje? Spuitje geven en gelijk begraven!’

Het leven van ?mongooltjes? is in Rusland doorgaans erbarmelijk. Dit weblog besteedt aandacht aan hun situatie voorafgaand aan de Red Square Charity Bike Ride van Downside Up, een organisatie die opkomt voor kinderen met het syndroom van Down.

DownSide UpHet dorp Sija barst van de uitpuilende ogen, gapende monden en wijzende vingers sinds Angelina Gavron er over straat loopt. Zo?n kind hadden ze in het noorden van Rusland nog nooit gezien.

Haar moeder Tatjana heeft dan ook iets gedaan wat in Rusland als bijzonder wordt beschouwd. Na de geboorte van Angelina besloot ze haar niet af te staan aan een staatsinrichting.

De opa en oma van Angelina willen niets met haar te maken hebben. Tatjana?s schoonmoeder zei dat ze de baby zo snel mogelijk een spuitje moest geven en begraven. Die scheefstaande ogen, die dikke tong en die korte armpjes – dat is toch geen gezicht!

[color=#990000]Shock[/color] Natuurlijk was het een shock, toen Tatjana hoorde dat haar kind het syndroom van Down had. Een mongooltje! Niet dat ze wist wat dat betekende, maar goed klonk het niet. Toch liet Tatjana haar eigen kind niet alleen.
Het kostte moeite om te wennen aan de negatieve reacties. Het deed pijn om de schuld te krijgen. Had ze maar niet zoveel moeten zuipen tijdens de zwangerschap, klonk het geregeld.
Maar Tatjana zette door. Hoewel Angelina een chromosoompje meer heeft, blijkt ze helemaal niet zo anders dan andere kinderen. In haar met wit kant afgewerkte roze jurkje speelt ze ook met poppen en speelgoed.
Tatjana weet inmiddels dat ze de juiste beslissing heeft genomen, toen ze ervoor koos haar baby te houden. Ze moest zelf de knoop doorhakken, want tijdens en direct na de bevalling is de Russische man niet welkom in het ziekenhuis. Gelukkig respecteerde de dienstdoende arts haar keuze. De meeste Russische dokters geven het dringende advies een gehandicapte baby af te staan. En snel een beetje. Want zo?n kansloos kind heeft het toch veel beter in een internaat?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sotsji 2014!

SotsjiEn de winnaar is… Sotsji! De Olympische Winterspelen zullen in 2014 voor het eerst in Rusland worden gehouden. Ongelooflijk is dat de Spelen worden georganiseerd door een badplaats aan de Zwarte Zee.

Vorig jaar al sprak ik met loco-burgemeester Soechanov van Sotsji, dat langzamerhand is uitgegroeid tot derde hoofdstad na Moskou en Sint-Petersburg. ,,Om de titel kuuroord te behouden moet er een brede keuze zijn voor toeristen: zwemmen, genezen, bergbeklimmen, wintersporten. Onze zee moet schoon zijn, onze service goed, onze hotels genoeg plek hebben, het transport goed zijn??, zei Soechanov.

Ik nam de proef op de som. Na anderhalf uur in de file te hebben gestaan van Sotsji naar Adler (waar vrijwel alle accommodaties komen) wilde ik wel even kuren. Maar een frisse duik na een lange dag werken was er niet bij. ?Geachte vakantiegangers, in verband met de uitvoering van preventiewerk is zwemmen in het zwembad VERBODEN!!!?

We informeren bij een knorrige bediende of dit verbod nog steeds geldt of dat de ?profilaktika? wellicht voorbij is en iemand vergeten is het briefje weg te halen. ,,Als er een briefje hangt dat u niet mag zwemmen, dan mag u niet zwemmen.”

Bij terugkeer heeft de tuinman niet alleen de planten, maar ook kladblokjes, handdoek en kleding natgespoten. De man doet alsof zijn neus bloedt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Raketschild

Bush demonstreert raketschildWeet je nog, de woede van Vladimir Poetin over het gewenste Amerikaanse raketschild in Oost-Europa? De Koude Oorlog-retoriek was niet van de lucht. Toen zijn Amerikaanse collega George W. Bush de werking van het raketschild demonstreerde, keek de Russische president anders helemaal niet zo boos (zie foto).

Hoe dan ook verdient Poetin een Oscar voor de wijze waarop hij zichzelf aan tafel kreeg in een kwestie die hem in feite niet aanging. Door een probleem te creëren en op het juiste moment zelf met een oplossing te komen.

Samenwerken in Gabala? Azerbeidzjan? Waar zegt u? Bush moet met zijn mond vol tanden hebben gestaan.

(Zie ook Remco’s Rusland)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Homoparade

Russische homoparade

(Update:) De Russische gorillabrigade OMON was ook vandaag weer massaal uitgerukt, deze keer vanwege de satanische gay parade. Maar eerlijk is eerlijk, de politie gebruikte (vrijwel) geen (onnodig) geweld en trad warempel tamelijk onpartijdig op. In feite viel de politie vooral te verwijten dat het te weinig optrad (bijvoorbeeld door de groepen uit elkaar te halen/houden), in tegenstelling tot demonstraties van de politieke oppositie.

Het geweld kwam van de orthodoxe gelovigen en rechtsextremisten die in homofilie een ernstige bedreiging zien voor hun geweldige Rusland. Zij gooiden met eieren en deelden klappen uit. Wel eindigden wat Europarlementariërs op het politiebureau.

De Nederlandse Europarlementariër Sophie in ’t Veld behoorde tot een groepje dat met een stiletto werd bedreigd. Ook een medewerker van Human Rights Watch, onder meer vertegenwoordigd door Boris Dittrich, werd opgepakt.

(zie ook Remco’s Rusland)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Grote Vaderlandse Oorlog

Herbegrafenis van in de bossen gevonden Sovjetsoldaten in de buurt van SmolenskDe Grote Vaderlandse Oorlog leidde de afgelopen weken tot een Koude Oorlog tussen Rusland en Estland, of beter een propaganda-oorlog vanuit Moskou. De Esten hadden het in hun hoofd gehaald plannen te maken voor de verplaatsing van een oorlogsmonument. De Russische autoriteiten spraken er schande van.

De kritische buur Estland had het al gewaagd uit de schoot van moedertje Rusland naar Europa te kruipen, omdat het land de sovjettijd als een “bezetting” beschouwt. En nu durft het kleine landje ook nog een monument te verplaatsen voor soldaten van het Rode Leger.

Het volk werd opgehitst en zelfs weldenkende Russen vertelden mij dat ze erop los zouden slaan als ze op straat onverhoopt een Est tegenkwamen. Een cyber war volgde en tijdens straatprotesten kwam een betoger om het leven.

Het is één van de effecten van het beleid van Poetin, die de laatste jaren een flink sausje patriottisme over zijn land heeft geschonken. We worden doodgegooid met oorlogsfilms op televisie. De jongerenbeweging Nasji deelt cadeautjes uit aan veteranen. De militaire parade op 9 mei wordt een jaarlijks spektakel. Enzovoort.

Maar hoe zit het met de miljoenen vermiste soldaten die nog in de bossen liggen? Waarom zoeken de Russische autoriteiten niet naar deze soldaten, als zij zo begaan zijn met het lot van oorlogsslachtoffers? Waarom krijgen vrijwilligersorganisaties geen hulp, als de staat niet zelf zoekploegen inzet? Waarom is het een puinhoop in het militaire archief in Podolsk, waar medewerkers de stroom verzoeken om informatie niet aan kunnen en vrijwel geen enkel van de miljoenen bestanden is gedigitaliseerd?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kasparov on tour (5) – In de bak

Kasparov opgepaktGarri Kasparov wordt opgepakt, met rechts van hem en direct achter hem zijn bodyguards. (Foto AP)

Nou, vooruit dan maar, toch maar weer even bloggen. Want vandaag stond deel 4 van de voorstanders tegen de tegenstanders op het programma. Of, zo u wilt, de tegenstanders tegen de voorstanders (inclusief 9000 man politie).

Het resultaat: ME’ers die beduidend voorzichtiger waren dan in Sint-Petersburg en met name Nizjni Novgorod. Toch tweehonderd arrestaties, waaronder toch een enkele journalist (van Reuters onder meer).

De voornaamste buit: Garri Kasparov, de leider van Een Ander Rusland, in zijn kladden gepakt. Ik hoorde dat de schaakgrootmeester zich nog wilde verschuilen in een cafeetje maar dat ging niet door.

Is het verstandig om Kasparov op te pakken? Hmmm… moeilijke vraag. Westerse media hebben nu weer massaal een reden om toch over de mars te schrijven. (Anders niet: het tafereel van demonstranten die door de ME worden weggedreven, geslagen en gearresteerd is geen echt nieuws meer.)

Voor wie het interesseert: alle Nederlandse journalisten hebben de strijd goed doorstaan. En het busje met de ‘usual suspects’ (Stanislav Dmitrievski was in elk geval weer van de partij) vertrok deze keer zonder mij naar het bureau.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Op audiëntie

Klompjes...Op uitnodiging was ik vanmiddag bij de Nederlandse ambassadeur in Moskou, omdat hij graag van mij persoonlijk over mijn ervaringen in Nizjni Novgorod wilde horen. Hij noemde het “onaanvaardbaar” dat “landgenoten door de politie worden geslagen”.

Collega Jelle en ik ontvingen beiden van de ambassadeur een doosje met pleisters plus twee klompjes (zie foto). De ambassadeur wil “op laag niveau” vragen laten stellen over onze behandeling. Hij wil er “geen schandaal” van maken, omdat dat “niet effectief” is.

Journalisten mogen niet worden belemmerd in hun werk, mogen niet worden gearresteerd en mogen geen klappen van de politie krijgen volgens internationale verdragen die door Rusland zijn ondertekend.

Ik lees hier (of hieronder) graag jullie mening over de gebeurtenissen en over eventuele maatregelen die volgens jullie genomen zouden moeten worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In de arrestantenbus

Zaterdag maakte ik een gezellig busreisje met wat mensenrechtenactivisten, kritische jongeren en collega-journalisten. Eindbestemming was het politiebureau van de Autofabriekwijk in Nizjni Novgorod, een mooie stad die voor een paar uur in een oorlogszone leek te zijn omgetoverd.

Dat zit zo. De militaire eenheid had tijdens een verboden demonstratie over het hoofd gezien dat ik journalist was. Logisch: ik was foto’s aan het maken, had een persaccreditatie van het ministerie van buitenlandse zaken bij me, had me aangemeld bij de lokale politie op het Gorkiplein en riep dat ik journalist was.

Dus dat busreisje was niet geheel vrijwillig. Na de tralies van de arrestantenwagen en de commando’s van de ME was het echter een prettig onderkomen. Ik kon er zelfs stiekem mijn eerste sms’je versturen aan collega Peter d’Hamecourt, die bezorgd had toegezien dat twee bomen van kerels mij tegen een bus smeten, van achteren sloegen, wegsleurden en in de ME-wagen mikten (zie Peters column).

Maar in de stadsbus die onder politiebegeleiding naar de Autofabriekwijk reed, kwamen de eerste grapjes al los. Iemand las op een opschrift dat een buskaartje 8 roebel kost en stelde voor de chauffeur te betalen.

Anderhalf uur later waren wij, de drie buitenlandse journalisten, vrij. Ze leken zich op het politiebureau niet echt raad te weten met onze aanwezigheid. We werden vanaf dat moment met fluwelen handschoenen aangepakt, hoewel zonder begrip, verklaring of excuses. ,,Heb je klappen gekregen? Dan zul je wel wat verkeerds hebben gedaan.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kasparov on tour (4) – bodyguards

Vorige week bevond Remco zich in St. Petersburg, waar toen de grootste anti-Poetin demonstraties sinds zijn aantreden plaatsvonden. Hierover schreef hij een aantal artikelen. Nu het vierde en laatste deel van de serie, welke eerder hier verscheen.

In het restaurant van een hotel in Sint-Petersburg gaf Garri Kasparov vrijdag een paar interviews aan vertegenwoordigers van de internationale pers. Veel tijd was er niet, dus besloten Coen van Zwol en ik van ons kwartiertje de man een half uur samen te maken. We waren uiteraard pas als laatste aan de beurt, na de belangrijke landen (Engeland, Duitsland) en belangrijke media (televisie).

Aan elk van de omringende tafeltjes zat een lijfwacht, stevige kerels met oordopjes in. Ook de volgende dag – tijdens de demonstratie van Een Ander Rusland – deden ze hun werk naar behoren. Toen Kasparov was uitgesproken, stormden leden van de ME naar voren. De oud-schaakkampioen werd in no-time uit de chaos weggehaald, zo snel dat het me zelfs ontging, terwijl ik onderaan de trap stond waarlangs hij moet zijn gevlucht.

De lijfwachten van Kasparov

Masja Novikova, die Kasparov volgt voor een documentaire, liet me aan de hand van mijn eigen foto’s zien hoe de lijfwachten te werk gaan. Ieder staat aan een andere kant van Kasparov en ieder houdt een andere hoek in de gaten . Het klinkt logisch, maar als je het op beeld terugziet, maakt het toch indruk (zie bijvoorbeeld bovenstaande foto, al kan ik me in één man hebben vergist).

Vorige Volgende