Junge Römer is de titeltrack van het tweede album van de Oostenrijkse poplegende Falco (‘Jeanny’, ‘Rock Me Amadeus’). Het werd een jaar uitgebracht na ‘Let’s Dance’ van David Bowie, dus dat de funky gitaarrif aan die van Nile Rodgers doet denken, zal geen toeval zijn.
‘Junge Römer’ was tevens de Oostenrijkse term voor yuppen, zoals die zich in de jaren ’80 lieten gelden.
Floyd Lloyd Seivright was een Jamaicaanse reggae-artiest, die een oeuvre heeft nagelaten waar de meeste mensen slechts van kunnen dromen. Als je niet beroemd wordt, moet je gewoon veel en hard werken.
Wat kon ze toch heerlijk in de microfoon hijgen. Pianogodin Tori Amos schudde midden jaren ’90 melodiën uit haar Bösendorfer alsof het reclamedeuntjes waren. Terwijl ze naar eigen zeggen geen noot kan lezen.
Blood, Sweat & Tears is een jazz/bluesrockband in wisselende formaties die gedeeltelijk uit Canadezen en deels uit Amerikanen heeft bestaan. Dit bluesnummer dateert van hun debuutalbum uit 1968, Child is Father to the Man.
Paweł Zadrożniak is een Poolse computergeek die een huispierement gebouwd heeft van 64 floppy drives, 8 hard disks en 2 scanners. Die programmeert hij zodat er bekende deuntjes uitkomen. Hé, ’t is een hobby.
Van alle televisiedominees is Kenneth Copeland misschien wel de engste. Hij levert met zijn bizarre fratsen ook een hoop vermaak op. Volgens sommige bronnen heeft ‘ie een vermogen van 300 miljoen dollar bij elkaar geluld.
En gezongen, want eigenlijk is ‘ie z’n roeping als Vegas-artiest misgelopen.
Siouxsie and the Banshees was een post-punk band die vanaf de jaren ’80 enorm invloedrijk was in de gothic scene. Susan Janet Ballion (alias: Siouxsie Sioux) is inmiddels 63, en maakt nog steeds muziek.
De Zweedse rockformatie Ghost wil choqueren met antireligieus theater, maar is ondertussen net zo lachwekkend als Kiss. Deze remix brengt het helemáál terug in de jaren ’80.
Ik las de titel aanvankelijk als ‘Ik zie dat u ook een zwart hemd draagt’, en dat is wel toepasselijk voor de tijd waarin we leven. Verder doe ik vooral Janos een plezier met deze teringherrie, vermoed ik zo.
Pudeur kwam ik tegen op een of andere verzameling ‘duistere Italo-disco’. Geen idee wie of wat; het klinkt als gothische rave.
In 1990 werd Maria McKee een wereldster met de soundtrack voor het Tom Cruise-vehikel Days of Thunder. ‘Show me heaven’ moet duizenden keren door ontelbare speakerboxen hebben geblèrd.
Zes jaar later zou de countryfolkzangeres een drastische andere koers in slaan met het briljante gitaarrockalbum Life is Sweet. Dat verdient het nu en dan onder het stof uit gehaald te worden.
Kent u Aljanz nog? Van die foute Russische synthpop uit de jaren tachtig? Die gasten treden nog steeds op, zij het niet langer met elkaar. Dit nummer heet ‘Zonder jou’. Hoe toepasselijk.