Prediker

Opvallend, hoe Rechts de afgelopen weken iedere discussie over de ideologische overeenkomsten tussen de slager van Utoya, Anders Behring Breivik, en Geert Wilders in de kiem tracht te smoren.

Opmerkelijk, aangezien dezelfde rechtse ideologen die nu luidkeels roepen dat het maar om een gestoorde eenling gaat en dat je de islamcritici die Breivik veelvuldig instemmend citeert niet met zijn daad in verband mag brengen, de afgelopen tien jaar aan iedereen, of die het nu horen wilde of niet, verkondigden dat een dierenactivist Fortuyn had vermoord omdat Links onze poldermessias had gedemoniseerd, en dat de islam zelve de voornaamste voedingsbron vormde voor islamistisch geweld en terreur.

De aanslagen van elf september, de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh: ze fungeerden als wissels die de politieke en maatschappelijke discussie over Links, immigratie en de islam een definitieve richting in stuurden: Jazeker, meneer! Er was een botsing van beschavingen, de kogels kwamen van Links, de barbaren waren al binnen de poorten en de multiculti-knuffelende elite had ze binnengelaten.

Het is treffend hoe elke grootschalige gebeurtenis onmiddellijk door alle richtingen wordt geclaimd en gepolitiseerd. Of het nu massale plunderingen in Britse steden betreft, mediaberichten over Marokkanenterreur in Helmond, de terroristische moord op 91 socialistische jongeren in Noorwegen of een lokaal parkeerregiment: rechts en/of links springt er bovenop om het aan te voeren als het bewijs van hun gelijk. Elk nieuwsbericht wordt zo een speelkaart waarop ideologische spelers inzetten.