Prediker

1.556 Artikelen
780 Waanlinks
9.716 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)

Als Links nou maar stelling zou nemen tegen de islam…

Een veelgehoorde verklaring voor het succes van xenofoob en nationalistisch rechts, is dat die in het stinkende gat springt waar Links met een grote boog omheen loopt. Als progressieven en liberalen nou maar de problemen met de multiculturele samenleving zouden benoemen en stelling nemen tegen de kwalijke kanten van de islam, zo luidt de redenering, dan zou dit de wind onder de vleugels van radicale rechtspopulisten als Wilders en Trump vandaan slaan.

Ook de atheïstische intellectuele goeroe Sam Harris gebruikt dat argument. Hij betoogt dat links nu eindelijk eens het gevaar van de islam moet onderkennen en serieus werk moet maken van repressieve maatregelen, gericht op moslims, waaronder een restrictieve anti-immigratiepolitiek.

Anders, zo stelt hij, is de bevolking genoodzaakt zich tot christelijke theocraten en fascisten te wenden, teneinde het moslimse gevaar te stuiten. Christelijk en fascistisch rechts herkent namelijk wél de bedreiging die uitgaat van de islam (en dus van moslims die de islam het Westen in dragen), durven het beestje ook klip en klaar bij de naam te noemen, en politieke maatregelen te nemen om te voorkomen dat Europa en de VS geïslamiseerd worden.

In bovenstaand clipje nemen Sam Seder en Michael Brooks deze redenering feilloos op de hak, aan de hand van een clipje van een bezorgde burger die onlangs in niet mis te verstane bewoordingen te kennen gaf, dat hij niet terug zal deinzen voor geweld om te voorkomen dat er een islamitisch centrum aan de rand van zijn stadje gebouwd zou worden.

Quote du Jour | Imperialistisch atheïsme

Hitchens, op zijn beurt, schreef “dat de krachten vertegenwoordigd door Al Qaeda en de Taliban vrij eenvoudig te begrijpen vallen, maar niet vrij eenvoudig mee samen te leven.” Hij ontvouwde een vulgaire kritiek op religie, langs lijnen die inmiddels tot vervelens toe vertrouwd zijn.

De problemen in het Midden-Oosten stamden niet voort uit imperiale bemoeizucht in een olierijke regio maar uit de islam zelf, een geloof dat het gevolg was van (en vervolgens gekoesterd werd door) waandenken. Op grond van die zet was Hitchens in toenemende mate in staat zich te verbinden aan de kwalijkste elementen van Amerikaans rechts en tegelijkertijd vol te houden dat hij progressief was gebleven.

U kunt wel inzien hoe dat argument werkt. Als geloof in God voortkomt uit intellectuele gebrekkigheid, dan zijn alle gelovigen imbecielen en de vroomste zijn het imbecielst van allemaal. Alle godsdiensten zijn kwalijk maar sommige godsdiensten – in het bijzonder die in het Midden-Oosten, bij zuiver toeval! – zijn erger dan anderen.

In de naam van verlicht atheïsme arriveert men derhalve bij een ouderwets imperialisme: de mensen die wij toevallig juist bombarderen zijn nu eenmaal zwakhoofdige wilden, onontvankelijk voor rede en beschaving. Dat was het geheim van Hitchens’ succes: hij voorzag in een liberaal-progressieve rechtvaardiging voor de “war on terror”.

Je kunt verkondigen dat je een atheïst, een vrijdenker, een geestdriftig aanhanger van de Verlichting bent – en er toch op de een of andere manier in slagen om rechtsconservatieve christenen als George W. Bush en Ben Carson te steunen in hun campagnes tegen de moslimse horden.

Duizenden afvallige moslims komen uit de kast met hashtag #ExMuslimBecause

De recente aanslagen in Parijs hebben een onverwacht neveneffect: nadat Maryam Namazie van de Council of Ex-Muslims of Britain de hashtag #ExMuslimBecause lanceerde, begonnen afvallige moslims over de gehele wereld hun verhalen te vertellen; velen anoniem uit angst voor represailles van hun omgeving of familie.

Daar zitten soms hartverscheurende verhalen bij, van homo’s en lesbiënnes in Golfstaten tot de dochter van een lid van de Britse Sjaria Raad, die verhaalde hoe haar vader haar voorhield dat volgens de islam verkrachting in het huwelijk een contradictio in terminis is, en zij dus bij haar misbruikpleger gehuwd moest blijven.

Brusselse bioscopen durven ‘Black’ niet te vertonen uit angst voor rellen

De Belgische film ‘Black‘ schildert aan de hand van een modern Romeo en Julia-verhaal zo’n rauw, gewelddadig beeld van rivaliserende zwarte en Marokkaanse bendes in Brussel, dat verscheidene bioscopen de film niet durven te vertonen uit angst voor rellen.

Ondertussen oogst de rolprent – die afgelopen september op het filmfestival van Toronto in premiere ging – in de VS hoge ogen: James Cameron, Jennifer Lawrence en Will Smith zijn volgens regisseur Adil El Arbi vol lof: Bilal Fallah en hijzelf zijn onlangs naar Hollywood geweest waar ze script op script onder hun neus gedrukt kregen.

Quote du Jour | Een echte fascist

Volgens het schoolboekje zijn fascisten voorstanders van sterk leiderschap, met alleenheerschappij in eigen kring. Ze zijn buitengewoon nationalistisch, tegen vreemdelingen, tegen de parlementaire democratie (‘nepparlement’), tegen links, demagogisch (‘ons wordt de mond gesnoerd’), antikapitalistisch, anti-internationalistisch (anti-EU). Altijd verraden de elites (de grachtengordel) het eigen volk. (…)

In de tijd van de eenzame Janmaat verkeerde Nederland in permanente staat van alarm vanwege ‘het fascisme’. Nu we eindelijk een echte fascist hebben (virtueel op 35 zetels), mag het niet meer zo heten.

Quote du Jour | Retoriek en geweld

Wanneer de massa voor zich zelf handelt, doet zij dit slechts op één manier – want een andere heeft zij niet – door te lynchen. Het is niet geheel en al toevallig dat de lynchwet Amerikaans is, daar Amerika in zekere zin het paradijs van de massa’s is.

Het zal dus nog veel minder verbazing kunnen wekken dat nu, nu de massa’s triomferen, het geweld triomfeert en men daarvan de enige ratio, de enige leer maakt.

Reeds lang geleden heb ik de aandacht op gevestigd, dat het geweld als norm steeds meer veld won. Nu is het tot zijn grootste ontwikkeling gekomen, en dat is een goed teken, want dat beduidt dat het nu weer automatisch zal gaan afnemen. Het geweld is nu al de woordenpraal van de dag; de redenaars, de dwergen, bezigen die stijl.

Wanneer een menselijke werkelijkheid zijn tijd heeft vervuld, gekenterd is en is verzonken, komt ze terecht in de retoriek, waar zij, een dood ding, nog een langdurig bestaan heeft.

De retoriek is het graf der menselijke werkelijkheden; op zijn hoogst kan ze het hospitaal der invaliden zijn. De naam overleeft de werkelijkheid, en al is die naam nu ook slechts een woord, hij is tenslotte toch een woord en behoudt dus altijd iets van de magische kracht daarvan.
– José Ortega y Gasset, De Opstand der Horden, 1933, 116v.

Quote du Jour | Slachtofferschap als intimidatietactiek

C.S. Lewis once wrote: ‘Of all tyrannies, a tyranny sincerely exercised for the good of its victims may be the most oppressive. It would be better to live under robber barons than under omnipotent moral busybodies.’

That is a good description of what is now happening in parts of our academic system, for the censorship is increasingly imposed in the name of keeping students safe, and guarding them from anything that might possibly offend what are regarded as their vulnerable minds.

Quote du Jour | Hyperdemocratie en de dictatuur van de massa

Ortega verlangt in het interbellum opnieuw naar een gezonde democratie: te weten, een democratie waarin de politieke en culturele elites en de beschavingsidealen die zij vertolken, beschermd worden door wetten, tradities en beschaafde gewoonten. Hij noemde die wetten en tradities ‘liberale beginselen’ die door de massa-mens worden ondermijnd.

Zonder correctie vanuit de cultuur ondermijnt het liberalisme dus de liberale waarden – wat van Ortega in het licht van vandaag toch eerder een conservatief denker maakt. Hij vreesde wat hij de ‘hyperdemocratie’ noemde: de dictatuur van de meerderheid, met zijn nivellerende werking en onverdraagzaam egalitarisme. Dat egalitarisme ervoer hij als zeer bedreigend voor het algemene culturele peil want als ieder verschil wegvalt, valt er ook niets te verheffen. Het algemene niveau van de samenleving is dan dat van de laagste gemene deler.

Gambiaan in elkaar getremd in Drenthe

Het kan natuurlijk toeval zijn dat juist nu de gemoederen zo verhit raken over de komst van enkele tienduizenden asielzoekers uit Eritrea, Syrië en Irak een Gambiaan zomaar in elkaar wordt getremd, maar erg waarschijnlijk is dat niet.

Het slachtoffer, dat in Zwitserland werkt, verbleef een weekje bij een vriend in Zuidlaren, en werd in de nacht voorafgaand aan de Zuidlaardermarkt zonder enige aanleiding in elkaar geslagen. De Gambiaan, die wegens zijn verwondingen naar het ziekenhuis moest, hield er een gebroken oogkas en een hersenschudding aan over. Zijn andere oog zit helemaal dicht, aldus zijn gastheer.

Quote du Jour | Een klap in het gezicht van hervormingsgezinde Oekraïners

Zonder westerse steun heeft het Oekraïne van Andrej, Artjom en Lomakina geen schijn van kans. Mocht dat mensen in het welvarende Nederland niet interesseren, dan dienen zij zich te realiseren dat een failed state aan haar oostgrens wel het laatste is wat Europa op dit moment kan gebruiken. Oekraïne heeft 45 miljoen inwoners. Noem het opvang in de regio.

Volgens slaviste en journaliste Laura Starink is het Nederlandse referendum een slag in het gezicht van hervormingsgezinde Oekraïners, die zowel strijden tegen de militaire en economische agressie van Rusland en de corrupte maatschappelijke en politieke structuren van het land.

Foto: Veldslag te Valmy - Horace Vermet, National Gallery, 1792 copyright ok. Gecheckt 26-09-2022

Hoe oorlogen beginnen

Nu de Russische beer uit zijn winterslaap is ontwaakt en zich begint te roeren – in Georgië, Oekraïne en Syrië – heb ik AJP Taylors Hoe oorlogen beginnen (1980) maar eens uit mijn boekenkast gevist.

Bladerend door het boek krijg je de indruk dat landen doorgaans een oorlog in stommelen uit misrekening, misverstanden en een domme samenloop van omstandigheden. En veelal steekt er een ideologische breuklijn onder.

Franse Revolutie

Zoals in de hoogtijdagen van de Franse Revolutie, toen liberalisme en conservatisme om voorrang streden. Met name de Duitstalige absolute vorsten zagen de ontwikkelingen in Frankrijk als een uitdaging van niet alleen hun macht, maar de maatschappelijke orde die belichaamd en in stand gehouden werd door de aristocratische machtsstructuren. De vorst wás de staat. Volgens de Revolutionairen vormde het volk de staat en ontleende de heerser zijn legitimiteit aan een sociaal contract met het volk.

Toen de koppen begonnen te rollen, vluchtten tal van Franse aristocraten naar het buitenland om de Europese vorstenhuizen ertoe te bewegen, militair in te grijpen en de conservatieve orde in Frankrijk te herstellen. Die koningen zagen echter weinig brood in een oorlog met Frankrijk. Tijdens zijn vlucht uit Frankrijk was Lodewijk de Zestiende echter met zijn gezin gearresteerd en weer netjes onder huisarrest geplaatst in de Tuilerieën.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Arcade Fire Live

Terwijl ik bijna dacht dat er de afgelopen tien jaar op muziekgebied niet zoveel bijzonder gebeurd was, kwam ik via een coverdeuntje door Peter Gabriel, gebruikt in de komische medische detectiveserie House, onverwacht uit bij de band Arcade Fire.

En dat klinkt dan weer best goed

Vorige Volgende