Closing Time | Cripple and the starfish
, door
Antony and the Johnsons met orkest, op hun Cripple and the Starfish. Let vooral op de opvallende tekst.
Closing Time | Hobgoblins
, door
De kobolden hebben Mount Vernon ingenomen, en als eerste zijn ze het kunstlaboratorium binnen getrokken…
Mount Vernon Arts Lab is een eenmansproject van Schot Drew Mulholland, actief rond de eeuwwisseling. Tegenwoordig is het lab omgebouwd tot tempel, want het project is gecontinueerd onder de naam Mount Vernon Astral Temple.
Behalve rare namen verzinnen is Mulholland ook goed in het neerzetten van erg bizarre sferen met flink wat electronica en een theremin.
Closing Time | Fingathing
, door
Fingathing is een Brits hiphopgezelschap dat voor de verandering eens echte muziekinstrumenten kan bespelen. De band bestaat uit klassiek getrainde contrabassist Sneaky en DJ Peter Parker. Die laatste naam verklaart misschien hun voorkeur voor superhelden. Van het album Superheroe music hier het nummer Ogre.
Closing Time | No Testament
, door
Wim Mertens is een Belgische componist/pianist die sinds de vroege jaren 80 de wereld verblijdt met zijn muziek. Qua stijl is minimalisme nooit ver weg, maar de melodie wordt daarbij nooit uit het oog verloren. Zijn muziek wordt veel gebruikt in films, voor theaterstukken, en in de media als herkenningsmelodie.
Uit 1989 is dit No Testament.
Vuurwapengeweld in de VS
, door
Naar aanleiding van de recente moorden op weer een school in Amerika, zet Vox het vuurwapengeweld in Amerika op een rijtje in een serie ontluisterende grafieken.
Closing Time | Hungry Ghosts
, door
Na de bombast die Christian gister voor het voetlicht bracht, gaan we vandaag het andere uiterste opzoeken.
Hungry Ghosts was een Australische band welke opgericht werd in 2007. Hun enige plaat heet Alone Alone, en kwam uit in het jaar 2010. Daarna werd de band opgedoekt, en later weer opnieuw opgericht, maar sindsdien is er niets meer van vernomen.
We horen vooral veel ingetogen, fragiele muziek die een combinatie is tussen melancholie en speelsheid, zonder zang, met instrumenten als gitaar, viool, cello, en accordeon.
Closing Time | Lacrimosa
, door
Lacrimosa is een Duits/Zwitsers/Fins gothic-duo. Ze maken gothic met metal-invloeden, vaak gecombineerd met een instrumentarium dat zwaar tegen klassieke orchestratie aanleunt. Hun album Echos uit 2003 is een van hun meer ingetogen werkjes. Het springt er uit in een genre dat nogal eens zwelgt in de bombast.
Zoals op dit Sacrifice.
]
Closing Time | Basement Jaxx
, door
Basement Jaxx is een Brits electro/dance duo dat sinds 1994 bestaat. Hun muziek loopt over van de exotische ideeen en wilde combinaties waar de energie aan alle kanten afspat. Waar de standaard dance muziek vaak blijft hangen in clichees en saaiheid haalt Basement Jaxx er een uitgebreide blazerssectie bij, Russische accordeonisten, banjo’s tot en met een heel orkest. Soms net een haartje verwijderd van complete chaos, maar dan valt alles toch weer op z’n plaats.
Closing Time | Anni Rossi
, door
Amerikaanse Anni Rossi zingt en begeleidt zichzelf daarbij vaak op de viool. Opvallend is haar bijzondere stijl van spelen. Zoals op Wheelpusher, uit 2008.
Quote du jour | De helft van Nederland is achterlijk
, door
Volgens Zihni Özdil, docent wereldgeschiedenis aan de Erasmus University College en NRC-columnist, vertegenwoordigt Wilders als enige politicus werkelijk de stem van het volk, zo bericht nu.nl.
Als je kijkt naar grote opiniepeilingen zie je dat vanaf het begin van de jaren ’80 structureel blijkt dat 40 tot 50 procent van de Nederlanders vindt dat er te veel ‘buitenlanders’, ‘allochtonen’ of ‘moslims’ zijn. Wilders vertolkt die stem. Hij zaait ook geen haat, hij oogst haat.
Closing Time | Hildur Guðnadóttir
, door
Hildur Guðnadóttir is een IJslandse celliste. Naast verscheidene samenwerkingsprojecten (Mum, Pan Sonic, The Knife, Throbbing Gristle) bracht ze ook een aantal soloplaten uit.
Van Without sinking uit 2009 dit Opaque.
Closing Time | Badmarsh & Shri
, door
Badmarsh & Shri uit London haakte in op de triphop-hype van rond de eeuwisseling, maar wisten dat op een originele manier te combineren met reggea- en bhangra-invloeden. Hun hoogtepunt was het album signs, uit 2001.
Daarvan het nummer Get up.